Όταν πονάει η μέση...

15:32 11/1/2019 - Πηγή: Novasports

Η μεσαία γραμμή σε μια ποδοσφαιρική ομάδα είναι ίσως η πιο σημαντική στο παιχνίδι της. Είναι καθοριστική στην ταυτότητα που θέλει να δώσει ένας προπονητής. Έχεις καλούς μέσους που ανταποκρίνονται επάξια στους ρόλους τους; Τότε έχεις καλή ανασταλτική λειτουργία και φυσικά πλάνο και επιλογές στη δημιουργία και την παραγωγικότητα.

Γιατί μπορεί το πνεύμα και τα πόδια να θέλουν, αλλά εάν πονάει η μέση τότε τα πάντα αποδιοργανώνονται. Η φετινή ΑΕΚ είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Μια ομάδα που μέχρι τέλος Οκτωβρίου είχε ταυτότητα, έπαιζε

ωραίο ποδόσφαιρο, με καλή ανασταλτική λειτουργία και αρκετά γκολ στην επίθεση. Όταν όμως για τον έναν ή τον άλλο λόγο οι επιλογές στέρεψαν ή και εξαφανίστηκαν τότε τα προβλήματα και τα άσχημα αποτελέσματα έκαναν την εμφάνισή τους. Γιατί καλό είναι να βάζουμε στη συζήτηση τον παράγοντα τύχη που κάποιες φορές σου στερεί πράγματα, όμως τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης από το καλοκαίρι που ανέλαβε την ΑΕΚ γνώριζε πως είχε περιορισμένες επιλογές στη διάθεσή του. Γι' αυτό και προσάρμοσε τις απαιτήσεις και το πλάνο του πάνω στους παίκτες που (κυρίως) υπήρχαν. Από τη στιγμή που δεν ήρθε το χαφ τύπου Κρίστισιτς που επιθυμούσε, πορεύθηκε με βασικούς στη μεσαία γραμμή τους Σιμόες και Γαλανόπουλο. Δύο παίκτες με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους, χωρίς να ξεχειλίζει η ποιότητά τους.

Αυτή την αναζήτησε στους Μπακασέτα και Μάνταλο, τους οποίους τους έβαλε στα άκρα και με τις συνεργασίες που έβγαζαν με τους Λιβάγια, Πόνσε και Κλωναριδη (εναλλάξ) έπαιρνε και αποτελέσματα, αλλά πρόσφερε και θέαμα. Με αυτούς τους παίκτες (συν τον Άλεφ που όποτε ήταν καλά πρόσφερε βοήθειες) η ΑΕΚ είχε ταυτότητα στο παιχνίδι της. Μπορεί να μην την είχε τελειοποιήσει, αλλά σε κάθε ματς παρουσιαζόταν και καλύτερη.

Μέχρι και την αναμέτρηση με την Μπενφίκα στο Ολυμπιακό Στάδιο και οι τέσσερις (Μάνταλος, Μπακασέτας, Σιμόες, Γαλανόπουλος) ήταν διαθέσιμοι σε κάθε ματς που η ΑΕΚ κυριαρχούσε. Από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό άρχισαν να διαφαίνονται και οι πρώτες αρρυθμίες στο παιχνίδι της Ένωσης. Είτε λόγω κόπωσης, είτε λόγω τραυματισμών βασικών παικτών.

Άρχισαν να λείπουν παίκτες που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε κάποια ματς έλειπε ένας, σε κάποια άλλα ματς έλειπαν δύο, σε κάποια άλλα τρεις για να φτάσουμε στον αγώνα με την ΑΕΛ στη Λάρισα όπου βασικός από τους τέσσερις που απάρτιζαν τη μεσαία γραμμή στο ξεκίνημα της σεζόν να είναι μόνο ο Γαλανόπουλος. Και αυτός στο τελευταίο 10λεπτο με ενοχλήσεις στη μέση.

Η ΑΕΚ έχασε παίκτες “κλειδιά” στην πορεία του πρωταθλήματος και αυτό τις κόστισε γιατί δεν υπήρχαν οι απαιτούμενες εναλλακτικές λύσεις. Δεν υπήρχε η πολυτέλεια να λείπει πάνω από ένας βασικός παίκτης. Γιατί όποτε έλειπε παρουσιάζονταν και προβλήματα στο παιχνίδι που έπρεπε να λυθούν με έναν διαφορετικό τρόπο. Σε κάποια ματς υπήρχε ο τρόπος, σε κάποια άλλα όχι. Και αυτό την έχει οδηγήσει τούτη τη στιγμή στην κατάσταση που βρίσκεται. Βέβαια, τώρα που επέστρεψε ο Μπακασέτας, που ήρθε το χαφ που χρειαζόταν η ομάδα (Κρίστισιτς) η ΑΕΚ μπορεί να “χτίσει” ξανά ένα νέο σερί νικών. Γιατί μόνο έτσι γυρίζει η κατάσταση. Με κανέναν άλλον τρόπο