Παγκόσμιος πρωταθλητής ο Μαρκέθ

17:46 12/11/2017 - Πηγή: Novasports

Ο Μαρκ Μαρκέθ (Repsol Honda Team) κέρδισε τον τέταρτο Παγκόσμιο Τίτλο του στα MotoGP μετά τον τερματισμό του στην τρίτη θέση στην τελευταία διοργάνωση της χρονιάς στη Βαλένθια. Νικητής στον αγώνα ήταν ο συναθλητής του Ντάνι Πεντρόζα με δεύτερο τον Γιόχαν Ζάρκο (Monster Yamaha Tech 3).

Οι ελπίδες για κατάκτηση του τίτλου από τον Αντρέα Ντοβιτσιόζο και την Ducati

τελείωσαν όταν ο «Ντόβι» είχε πτώση.

Ο 24χρονος Μαρκέθ είναι ο νεώτερος αναβάτης ο οποίος κερδίζει 4 Παγκόσμιους τίτλους στη μεγάλη κατηγορία (6 σε όλες τις κατηγορίες) σε μόλις 10 χρόνια συμμετοχών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Με αυτή την επιτυχία του ισοφαρίζει το ρεκόρ των Τζιμ Ρέντμαν και Τζεφ Ντιούκ με έξι τίτλους

Ο Ισπανός και ο Ντοβιτσιόζο ήταν οι δυο διεκδικητές του Τίτλου, που κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία.

Ο αγώνας ξεκίνησε κανονικά και κατέληξε σε θρίλερ.

Η εκκίνηση ήταν υπόθεση του Μαρκέθ τον οποίο προσπέρασε σύντομα ο Γιόχαν Ζάρκο. Ο αγώνας συνεχίστηκε χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, με εξαίρεση τα συνεχή μηνύματα προς τον Χόρχε Λορένθο να επιλέξει την χαρτογράφηση «8». Αυτό ήταν μάλλον το μήνυμα να αφήσει τον «Ντόβι» να περάσει μπροστά του. Ο Ιταλός ήθελε μόνο νίκη, αλλά με τον Λορένθο μπροστά του έπρεπε να κάνει τη διπλάσια προσπάθεια.

Ο Μάρκεθ είχε περάσει πρώτος και επτά γύρους πριν το τέλος, πέρασε και τον Ζάρκο. Όμως στο τέλος της ευθείας εκκίνησης τερματισμού, παραλίγο να τα χάσει όλα. Έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του, δεν φρέναρε στο σωστό σημείο και έφτασε κοντά στην πτώση. Όμως τα αντανακλαστικά (και τα ηλεκτρονικά) τον βοήθησαν και έσωσε την κατάσταση. Είχε πέσει όμως στην πέμπτη θέση.

Στην Ducati η κατάσταση έγινε χειρότερη με ένα διπλό λάθος των Λορένθο και «Ντόβι». Πρώτα έπεσε ο X-Cute και μετά ο Ντοβιτσιόζο. Εκεί τελείωσαν όλα για τον Ιταλό, ο οποίος επέστρεψε στο γκαράζ της Ducati για να δεχθεί τα συγχαρητήρια όλων.

Ο αγώνας συνεχιζόταν και απέκτησε έντονο ενδιαφέρον στο τέλος. Ο Πεντρόζα προσπερνά τον Ζάρκο στην αρχή του τελευταίου γύρου του πήρε την νίκη. Την έβδομη.

Τα αποτελέσματα
1. Ντάνι Πεντρόζα (Repsol Honda Team) 46:08,125”
2. Γιόχαν Ζάρκο (Monster Yamaha Tech 3) +0,337”
3. Μαρκ Μαρκέθ (Repsol Honda Team) +10,861”
4. Άλεξ Ρινς (Team Suzuki Ecstar) +13,567”
5. Βαλεντίνο Ρόσι (Movistar Yamaha) +13,817”
6. Αντρέα Ιανόνε (Team Suzuki Ecstar) +14,516”
7. Τζακ Μίλερ (MVDS Honda) +17,087”
8. Καλ Κράτσλοου (LCR Honda) +17,230”
9. Μικέλε Πιρό (Ducati Test Team) +25.942”
10. Τίτο Ραμπάτ (MVDS Honda) +27,020”

Αναλυτικά οι πρώτοι δέκα αναβάτες της τελικής βαθμολογίας:
1. Μαρκ Μάρκεθ (Ισπανία-Honda) 298 βαθμοί
2. Αντρέα Ντοβιτζιόζο (Iταλία-Ducati) 261
3. Mάβερικ Βινάλε (Ισπανία-Yamaha) 230
4. Ντάνι Πεντρόσα (Ισπανία-Honda) 210
5. Βαλεντίνο Ρόσι (Iταλία-Yamaha) 208
6. Γιόχαν Ζαρκό (Γαλλία-Yamaha) 174
7. Χόρχε Λορένθο (Ισπανία-Ducati) 137
8. Ντανίλο Πετρούτσι (Ιταλία-Ducati) 124
9. Καλ Κρούτσλοου (Bρετανία-Honda) 112
10. Γιόνας Φόλγκερ (Γερμανία-Yamaha) 84

Αναλυτικά οι παγκόσμιοι πρωταθλητές από το 1990:
2017 - Mαρκ Μάρκεθ (Honda)
2016 - Mαρκ Μάρκεθ (Honda)
2015 - Χόρχε Λορένθο (Yamaha)
2014 - Mαρκ Μάρκεθ (Honda)
2013 - Mαρκ Μάρκεθ (Honda)
2012 - Χόρχε Λορένθο (Yamaha)
2011 - Κέισι Στόνερ (Honda)
2010 - Χόρχε Λορένθο (Yamaha)
2009 - Βαλεντίνο Ρόσι (Yamaha)
2008 - Βαλεντίνο Ρόσι (Yamaha)
2007 - Κέισι Στόνερ (Ducati)
2006 - Nίκι Χέιντεν (Honda)
2005 - Βαλεντίνο Ρόσι (Yamaha)
2004 - Βαλεντίνο Ρόσι (Yamaha)
2003 - Βαλεντίνο Ρόσι (Honda)
2002 - Βαλεντίνο Ρόσι (Honda)
2001 - Βαλεντίνο Ρόσι (Honda)
2000 - Kένι Ρόμπερτς (Suzuki)
1999 - Aλεξ Κριβάιλ (Honda)
1998 - Mικ Ντούχαν (Honda)
1997 - Mικ Ντούχαν (Honda)
1996 - Mικ Ντούχαν (Honda)
1995 - Mικ Ντούχαν (Honda)
1994 - Mικ Ντούχαν (Honda)
1993 - Kέβιν Σβαρτζ (Suzuki)
1992 - Γουέιν Ρέινι (Yamaha)
1991 - Γουέιν Ρέινι (Yamaha)
1990 - Γουέιν Ρέινι (Yamaha)

Οι οδηγοί με τους περισσότερους τίτλους:

8 - Τζιάκομο Αγκοστίνι (1966-72, 1975)
7 - Βαλεντίνο Ρόσι (2001-05, 2008-09)
5 - Mικ Ντούχαν (1994-98)
4 - Μαρκ Μάρκεθ (2013-14, 2016-17)
Τζοφ Ντιούκ (1951, 1953-55)
Τζον Σούρτις (1956, 1958-60)
Μάικ Χέιλγουντ (1962-65)
Εντι Λόουσοκν (1984, 1986, 1988-89)