Σαν σήμερα 3 Απριλίου: Η γέννηση του Κολοκοτρώνη, ο νόμος για την ψήφο των γυναικών και η πρώτη κλήση από κινητό

08:19 3/4/2024 - Πηγή: Novasports

Αυτή η ημερομηνία φέρνει στο προσκήνιο τη γέννηση ενός θρύλου της Ελληνικής Επανάστασης, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος με τον αγώνα του άλλαξε την ιστορία της χώρας μας. Επίσης, σε αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε την έγκριση ενός σημαντικού νόμου για τα δικαιώματα των γυναικών, που αποτελεί ουσιαστικό βήμα προς την ισότητα των φύλων. Τέλος, η 3η Απριλίου μας θυμίζει την πρώτη κλήση από κινητό τηλέφωνο, μια καινοτομία που άλλαξε για πάντα τον τρόπο επικοινωνίας μας. Ας εξερευνήσουμε λοιπόν τα γεγονότα αυτά και ας αναδείξουμε τη σημασία τους για τον κόσμο που ζούμε σήμερα.

Η

γυναίκες απέκτησαν πλήρες δικαίωμα ψήφου

Στις 3 Απριλίου 1951, μια κομβική στιγμή στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των γυναικών εκτυλίχθηκε, καθώς η Ελλάδα ψήφισε νόμο που παρείχε στις γυναίκες το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές. Αυτή η ιστορική νομοθεσία σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στον αγώνα για την ισότητα των φύλων, που ήρθε μετά από δεκαετίες υπεράσπισης και εν μέσω μιας μεταπολεμικής εποχής που είδε πολλά έθνη να επανεκτιμούν το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Η πορεία προς αυτό το επίτευγμα ήταν μακρά και γεμάτη προκλήσεις.

Αρχικά, το 1926, οι Ελληνίδες έλαβαν το δικαίωμα ψήφου με περιορισμούς, απαιτώντας να είναι άνω των 30 ετών και είτε μορφωμένες είτε παντρεμένες με μορφωμένους άνδρες. Μόνο το 1951 οι γυναίκες στην Ελλάδα απέκτησαν πλήρες δικαίωμα ψήφου επί ίσοις όροις με τους άνδρες, μια μεταρρύθμιση που αντανακλούσε την αλλαγή των στάσεων και την αναγνώριση της συμβολής των γυναικών στην ανθεκτικότητα και την ανάπτυξη του έθνους.

Η ψήφιση του νόμου αυτού αποτέλεσε απόδειξη των άοκνων προσπαθειών των υπέρμαχων των δικαιωμάτων των γυναικών, οι οποίοι είχαν εμπνευστεί από τα διεθνή φεμινιστικά κινήματα και είχαν εργαστεί αδιάκοπα για να διασφαλίσουν ότι η φωνή των γυναικών θα ακουγόταν στις αίθουσες της δημοκρατίας. Αυτή η νομοθετική αλλαγή έθεσε τις βάσεις για μελλοντικές εξελίξεις στην πολιτική συμμετοχή των γυναικών στην Ελλάδα, οδηγώντας σε μεγαλύτερη εκπροσώπηση σε διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης και στην τελική εκλογή γυναικών στα ανώτατα αξιώματα του κράτους. Το δικαίωμα ψήφου δεν ήταν απλώς μια νομική τροποποίηση- ήταν μια πολιτισμική αλλαγή που άρχισε να καταργεί το μακροχρόνιο εμπόδιο.

Πέρασαν 51 χρόνια από την πρώτη κλήση από κινητό τηλέφωνο

Στις 3 Απριλίου 1973, συνέβη ένα επαναστατικό γεγονός που θα άλλαζε για πάντα το τοπίο της επικοινωνίας: έγινε η πρώτη κλήση μέσω κινητού τηλεφώνου. Η ιστορική αυτή κλήση έγινε από τον Martin Cooper, έναν μηχανικό της Motorola, ο οποίος κάλεσε με τόλμη τον αντίπαλό του στα Bell Labs για να ανακοινώσει την επιτυχία της εφεύρεσής του.

Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για αυτή την πρωτοποριακή στιγμή ήταν ένα πρωτότυπο του Motorola DynaTAC και ήταν αρκετά μεγάλη για τα σημερινά δεδομένα, με διαστάσεις 25 εκατοστά σε ύψος και 9 εκατοστά σε πλάτος. Παρά το μέγεθός του, το τηλέφωνο ήταν ένα θαύμα της τεχνολογίας, αποδεικνύοντας τις δυνατότητες της φορητής επικοινωνίας. Το γεγονός αυτό δεν σηματοδότησε μόνο ένα σημαντικό ορόσημο για τη Motorola, αλλά σηματοδότησε επίσης την αυγή μιας νέας εποχής στην οποία η επικοινωνία θα μπορούσε να αποσυνδεθεί από σταθερές τοποθεσίες, ανοίγοντας το δρόμο για τον κινητοκεντρικό κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα.

Το τηλεφώνημα του Cooper εκείνη την ημέρα του Απριλίου δεν συνέδεσε απλώς δύο ανθρώπους συνέδεσε την ανθρωπότητα με ένα μέλλον γεμάτο με τις δυνατότητες της παγκόσμιας, άμεσης επικοινωνίας.

Η γέννηση του Γέρου του Μοριά

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1770 στο Ραμοβούνι της παλαιάς Μεσσηνίας, από γονείς που αγωνίστηκαν ενάντια στον Οθωμανικό καταπιεστή. Από μικρή ηλικία αντιμετώπισε τη σκληρή πραγματικότητα της κατοχής, καλλιεργώντας μέσα του το πνεύμα του αγώνα και της ελευθερίας.

Η εποχή της Ελληνικής Επανάστασης έφερε τον Κολοκοτρώνη στο προσκήνιο της ιστορίας. Η αναμέτρησή του στο Βαλτέτσι, η άλωση της Τριπολιτσάς και η επική μάχη στα Δερβενάκια ανέδειξαν τις στρατιωτικές του ικανότητες και την ανδρεία του. Αυτά τα γεγονότα τον οδήγησαν στη θέση του αρχιστράτηγου των επαναστατικών δυνάμεων, αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητά του στην πάλη για την ελευθερία.

Μετά τη λήξη του Αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ανέλαβε ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή της νεοσύστατης Ελληνικής Πολιτείας. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Ιωάννη Καποδίστρια και τάχθηκε υπέρ της συμμαχίας με τη Ρωσία. Η δολοφονία του Καποδίστρια το 1831 οδήγησε τον Κολοκοτρώνη να δημιουργήσει τη δική του διοίκηση, υποστηρίζοντας τον Όθωνα της Βαυαρίας για τον θρόνο της Ελλάδας.

Ωστόσο, η σχέση του με την Βαυαρική Αντιβασιλεία του Όθωνα επιδεινώθηκε, και το 1834 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε 20 χρόνιας φυλάκιση και έλαβε χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835, οπότε και ονομάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας».. Η πολιτική του δράση και οι επιλογές του είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην πολιτική σταθερότητα της εποχής.

Ο Κολοκοτρώνης παρέμεινε μια ηγετική μορφή στην Ελλάδα μέχρι τον θάνατό του το 1843, αναγνωρισμένος ως ένας από τους ήρωες του Αγώνα και ένας από τους πρωτεργάτες της νεοελληνικής ανεξαρτησίας.

Ο Κολοκοτρώνης κηδεύτηκε με κάθε επισημότητα στην Αθήνα. Το φέρετρο με τον νεκρό του το ακολούθησε πομπή χιλιάδων λαού σε μια κατανυκτική διαδρομή που διήλθε από τις οδούς Ερμού και Αιόλου για να καταλήξει στον –τότε- Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ειρήνης, όπου και τελέσθηκε η νεκρώσιμη ακολουθία. Γύρω του βρίσκονταν όλοι οι εναπομείναντες εν ζωή συμπολεμιστές του, όπως οι Γεώργιος Κουντουριώτης, Τζαβέλας, Δημήτρης Πλαπούτας, Ρήγας Παλαμήδης, Μακρυγιάννης, Γιατράκος, Δεληγιάννης κ.ά. Στα πόδια του είχε εναποτεθεί μια τουρκική σημαία για να συμβολίζει τις μεγάλες του νίκες επί των Οθωμανών καθ’ όλη την διάρκεια της επανάστασης. Συντετριμμένοι παρακολούθησαν την τελετή οι δυο γιοι του «Γέρου του Μωριά», ο Γενναίος και ο Κολίνος που αναλύθηκαν σε λυγμούς τη στιγμή που εκφωνούνταν οι επικήδειοι λόγοι, ενώ ο δεύτερος έχασε και τις αισθήσεις του