Σημασία έχει το ταξίδι

17:09 20/6/2019 - Πηγή: Novasports

Είναι στιγμές που χαίρεσαι και άλλες που στεναχωριέσαι. Δημιουργείς και βαριέσαι. Φτάνεις στα όριά σου, κάνεις υπομονή και συνεχίζεις. Στιγμές διαχειρίζεσαι και αυτές είναι που μένουν. Στο χέρι στου είναι ποιες κρατάς.

Στα χρόνια κοινής παρουσίας και φιλίας στον ίδιο χώρο εργασίας υπήρξαν εκατοντάδες τέτοιες έντονες στιγμές. Άλλωστε και τα χρόνια ήταν πολλά.
Το κεφάλαιο της καθημερινότητας είναι το ευκολότερο. Οι υποχρεώσεις σε κάνουν να τρέχεις και το μυαλό σου ταξιδεύει πολλές φορές μακριά από το σώμα

σου.

Είναι βράδια κοινής παρουσίας στην καθημερινότητα της δουλειάς. Κοινής αγωνίας για το αποτέλεσμα μιας εκπομπής αλλά και του ρεπορτάζ. Κοινής αγωνίας για το αποτέλεσμα μιας μετάδοσης. Με πρόθεση πάντα να είμαστε ο εαυτός που ποτέ και για κανέναν δεν απαρνηθήκαμε.

Είναι ταξίδια σε όλη την Ελλάδα. Τα περισσότερα με όμορφες αναμνήσεις. Με αρκετή δουλειά, περισσότερη παρέα, άντε και λίγο αλκοόλ… Τι κι αν το μουσικό μας ρεπερτόριο είναι εντελώς διαφορετικό. Αν σου κάνει η παρέα ακούς τα πάντα…

Είναι αμέτρητα χιλιόμετρα στο δρόμο με μουσική δωματίου … Από το δωμάτιο της Μποφίλιου πηγαίναμε στου Καρρά και από του Νίκου Παπάζογλου σε αυτό του Στράτου Διονυσίου. Με την παρουσία «Στάσι» «Αλέξη», «Λάτο» και «κυρίου Μάκη» να βάζουν πινελιές κοντινότερες στο δικό μου και απόμακρες από το… μουσικό δωμάτιο του Νίκου που πάντα όμως το διασκεδάζει. Αν δε ρώταγε και ποιος τραγουδάει….

Είναι πολλά καλοκαίρια που η τύχη έφερε να ζήσουμε μαζί. Ήμασταν μακριά από τα σπίτια μας, τους ανθρώπους μας για πολλές ημέρες. Άλλοτε σε χωριά των Άλπεων ή της Βαυαρίας που το πιο διασκεδαστικό πράγμα που είχε να κάνεις ήταν το… ποδήλατο και άλλοτε σε ταξίδια ζωής. Πόλεις της Ευρώπης που ανακαλύψαμε και θαυμάσαμε παρέα.

Από την καθημερινότητα της Αθήνας μέχρι την άλλη άκρη του πλανήτη πάντα γουστάραμε να ταξιδεύαμε και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Είτε με τον Νικο να κοιμάται σε πτήση 4ων ωρών και το αεροπλάνο να νομίζεις ότι… πέφτει τις τρεις, είτε απλά σχεδιάζοντας (το αγαπημένο μας σπορ) ταξίδια Μαΐου.

Κάποια ταξίδια σε στιγματίζουν. Όπως αυτό της Αμερικής. Έρχονται σε στιγμή που νιώθεις να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Για να καταλάβεις πως πάντα υπάρχει το αύριο που πρέπει να ζεις. Τιμώντας και κρατώντας αυτό που μας πρόσφεραν οι άνθρωποι που λατρέψαμε και χάσαμε τότε σχεδόν ταυτόχρονα. Ήταν το δυσκολότερο και ομορφότερο ταξίδι μας και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ…

Εκτός αν κάνουμε αυτό που προγραμματίζουμε τα τελευταία 15-20 χρόνια… Καλά να είμαστε που θα πάει… Επόμενη στάση Κωνσταντινούπολη!