Τα πράγματα σε σειρά

13:28 18/12/2024 - Πηγή: Novasports

Δύο επιστροφές. Η μία είναι του Μουστάφα Φαλ, του παίκτη που ακόμα και αν βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του για τους πρώτους 2.5 μήνες της σεζόν, εξακολουθεί να αποδεικνύει τη χρησιμότητα του, απλώς πολλές φορές από την ανάποδη – μέσω της έλλειψης του. Αν ο Ολυμπιακός ήταν πίτσα, ο Μιλουτίνοφ θα ήταν το τυρί, οι υπόλοιποι τα καλούδια που την κάνουν νόστιμη, αλλά ο Φαλ η ζύμη. Χωρίς τον Γάλλο (και φυσικά εν τη απουσία του Μόουζες Ράιτ που

θα κάλυπτε το κενό), οι ερυθρόλευκοι λειτουργούν χωρίς τη βάση της αμυντικής τους πυραμίδας, αναγκάζονται να βρουν λύσεις μέσα σε αυτή την ανασφαλή κατάσταση και προφανώς εξαρτάται από τους ίδιους, αλλά και από την πίεση που θα ασκήσει ο αντίπαλος το αν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν.

Η δεύτερη επιστροφή είναι στο σπίτι. Από τα τέσσερα τελευταία, τα τρία ήταν στο δρόμο, Βελιγράδι, Μονακό, πάλι Βελιγράδι. Μία εβδομάδα στην Ελλάδα προσφέρει χρόνο αποφόρτισης, προπόνησης, επανασχεδιασμού: όλα τα πράγματα που είναι σε θέση να αλλάξουν την εικόνα μιας ομάδας προς το καλύτερο. Καθόλου τυχαία, το νικηφόρο σερί ξεκίνησε όταν το πρόγραμμα είχε τρία εντός έδρας και ένα στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό, το όλον δύο εβδομάδες που παίκτες και προπονητές κοιμούνταν σε κρεβάτι σπιτιού και όχι ξενοδοχείου.

Η Βίρτους είναι ο βολικός αντίπαλος που πάντα θέλεις όταν περνάς μια δύσκολη περίοδο και χρειάζεσαι μία-δυο νίκες για να έρθεις στα συγκαλά σου. Χωρίς τον Σενγκέλια, δεν χωρά συζήτηση, οι Ιταλοί χάνουν το κέντρο βάρους, τη Νο.1 επιλογή στο σετ παιχνίδι, αυτόν που ενσαρκώνει την αδιαπραγμάτευτη προσήλωση και μαχητικότητα. Μένουν ο Κλάιμπερν και ο Κορντινιέ, από πρώτης κλάσης εμπόδιο. Ο πρώτος έχει 22.5 πόντους στα τέσσερα τελευταία, μαζί και το νικητήριο στη Βιτόρια. Ο δεύτερος είναι φέτος μαζί δημιουργός (4.3), αμυντικός και σκόρερ (13.2π), τρία σε ένα. Ο ασφαλέστερος τρόπος να τον επιβραδύνεις, είναι να τον φορτώσεις με φάουλ – το ματσάρισμα με τον Φουρνιέ θα είναι το πιο ενδιαφέρων της βραδιάς.

Τα υπόλοιπα είναι τα προβλεπόμενα: ο Παγιόλα, ένας Ιταλός Γουόκαπ, ο Ζίζιτς με την επιθετική του ικανότητα και την αμυντική του ανυπαρξία, ο Μπελινέλι και ο Χάκετ στις τελευταίες τους χρονιές, οι άψητοι Μόργκαν, Τάκερ, μικρά ψάρια για τόσο μεγάλο ενυδρείο όσο αυτό του Φαλήρου. Τα περισσότερα είναι μεγάλα, παιγμένα, από αυτά που ξέρεις ότι μέχρι να κρεμάσουν τη φανέλα έχουν ακόμα 2-3 μεγάλες παραστάσεις – αυτό που καλείσαι να φροντίσεις είναι να μην είσαι εκεί όταν συμβούν.