Το δέντρο της δικαιολογίας

12:06 14/12/2024 - Πηγή: Novasports

Το σχέδιο του Γιάννη Σφαιρόπουλου έγινε φανερό από τα πρώτα κιόλας λεπτά, για την ακρίβεια τη στιγμή που ο Λούκα Μίτροβιτς χρεώθηκε το πρώτο του φάουλ στο μαρκάρισμα του Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο Πλάβσιτς θα έπαιζε τον μοναδικό ψηλό του Ολυμπιακού, όσο και όπως άντεχε. Ο βασικός θα ερχόταν από τον πάγκο όταν στην φροντ λάιν δεν θα βρίσκονταν παρά βολικά για αυτόν κορμιά να κουμαντάρει, όπως ο Παπανικολάου. «Θα αντέξουμε τους βασικούς, θα κερδίσουμε με τις δεύτερες πεντάδες», ήταν σαν να έλεγε.

Ο Ολυμπιακός

άντεξε για ένα ημίχρονο, κυρίως γιατί η επίθεση του έβρισκε τρόπους, άλλοτε δόκιμους και άλλοτε αδόκιμους, να σκοράρει. Με 8 λάθη και 3/14 τρίποντα, ένα ματς στον πόντο ήταν μάλλον το καλύτερο στο οποίο οι ερυθρόλευκοι του Πειραιά μπορούσαν να προσδοκούν, ειδικά από τη στιγμή που ο Φουρνιέ ήταν παγωμένος και η δημιουργία από τα γκαρντ ερχόταν με το σταγονόμετρο.

Δεύτερο ημίχρονο, αιχμαλωσία με το καλημέρα. Δύο λάθη του Γουόκαπ, ένα του Βιλντόσα, όλα κλεψίματα, 10 πόντοι διαφοράς και το γήπεδο ηφαίστειο. Το ματς, στην πραγματικότητα, τελείωσε εκεί – ο Ολυμπιακός έψαχνε εναγωνίως να βρει έναν διακριθέντα και αυτός δεν φαινόταν πουθενά.

Σημειώθηκε και χθες, αφού ο τρόπος Ολυμπιακού είναι πολύ γνωστός. Οι Πειραιώτες είναι μια κατεξοχήν συστημική ομάδα που βασίζει την αποτελεσματικότητα της στην βελτίωση μέσω επανάληψης και στην πιστή εφαρμογή του σχεδίου. Οι αρτίστες Φουρνιέ-Βεζένκοφ προσφέρουν φέτος τα απαραίτητα σολαρίσματα, αλλά η γενική εικόνα δεν αλλάζει.

Άλλες ομάδες μπορεί να ένιωθαν πιο άνετα σε μια βραδιά αδόκιμων σχημάτων και αυτοσχεδιασμών, όχι όμως οι Πειραιώτες. Διαισθανόμενοι συνεχώς το κενό στο κέντρο της ρακέτας, κυκλοφορούσαν στο παρκέ την ανασφάλεια τους – ο Αστέρας έπιασε την οσμή στον αέρα και όρμησε. Παπανικολάου «5», σχήματα με τρεις φόργουορντ, τίποτα δεν δούλεψε στην πραγματικότητα.

Φυσικά η τακτική είναι πάντα δευτερεύουσα μπροστά στην ατομική απόδοση. Όταν σε ένα βράδυ πιάνεται αιχμάλωτη, με πρώτο τον αγνώριστο Γουόκαπ, σύσσωμη η περιφερειακή γραμμή, είναι αδύνατον να ξεφύγει κανείς από την ασφυξία. Ο συμπαγής Μίλερ-ΜακΙντάιρ έβγαλε το ματς με 12 πόντους, 9 ασίστ και ούτε ένα λάθος σε 32 λεπτά, ο Ντος Σάντος έβαλε βραζιλιάνικες πινελιές, ο Ντόμπριτς ενέργεια, ο Νέντοβιτς ποιότητα και σκορ. Ο Αστέρας υπηρετούσε το πλάνο, σχεδόν ανεπηρέαστος από την πίεση. Ο Ολυμπιακός αισθανόταν πίεση από την πρώτη πάσα – απόδειξη τα 10 κλεψίματα σε 30 λεπτά. Οι –ιτς και –ατς σκόραραν 69 από τους 87 πόντους της ομάδας τους, ένα 79% σχεδόν απλησίαστο στη σύγχρονη εποχή της Ευρωλίγκας. Πριν δύο εβδομάδες, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μου έλεγε γιατί πάντα επιδιώκει να έχει στο ρόστερ έντονο το στοιχείο της εντοπιότητας. Τώρα, περιμένοντας πίσω τους Μπολομπόι, Πετρούσεφ και τον νεοφερμένο Μπράουν, θα παλέψει να κρατήσει χαμηλά τους τόνους στο συχνά υπερφίαλο ερυθρόλευκο ενδιαίτημα του Βελιγραδίου.

Μποζίκας (στους Playmakers) και Μπαρτζώκας (στη συνέντευξη τύπου) ανέβασαν αισθητά τους τόνους μετά την «χειρότερη φετινή εμφάνιση». Ήταν επόμενο, αφενός γιατί η τρίτη ήττα στα τέσσερα τελευταία ματς δεν μπορεί να περάσει στο ντούκου, αφετέρου γιατί είναι πολύ κακή συνήθεια για οποιοδήποτε γκρουπ να μάθει να κρύβεται πίσω από τις δικαιολογίες των αναποδιών. Τέτοιες έρχονται νομοτελειακά σε κάθε ομάδα – το ζήτημα είναι πως επιβιώνει κανείς μέχρι να ξαναβγεί ο ήλιος.

Στη δεύτερη επίσκεψή του στη Μπεογκράντσκα ο Ολυμπιακός δεν είχε έστω ένα από τα κυριαρχικά δεκάλεπτα του αγώνα με την Παρτίζαν, αυτά που αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας και επιτρέπουν στις δικαιολογίες να σταθούν. Η επιστροφή του Φαλ και η προσιτή εντός έδρας διπλή εβδομάδα (Βίρτους, Άλμπα) θα του επιτρέψουν να γλείψει τις πληγές του και να ανακάμψει βαθμολογικά, όμως το διπλό μάθημα του Βελιγραδίου δεν μπορεί να καταχωνιαστεί στο συρτάρι.

Όταν έρθει η άνοιξη, θα εξεταστεί ξανά – και θα είναι υποχρεωτικό.