Το καταλανικό τεστ

Η αντίδραση είναι εξ ορισμού εφήμερη κατάσταση. Με αυτή την έννοια, ό,τι θα συμβεί σήμερα δεν μπορεί να έχει την ίδια αφετηρία με το προχθεσινό παιχνίδι σε όρους συναισθηματικής απόκρισης: η νίκη ήρθε απέναντι στη Ρεάλ, οι σερί ήττες έπαψαν. Το εμπόδιο της πρωτοπόρου Μπάρτσα φτάνει και περισσεύει για να μείνει η προσοχή αδιατάρακτη και το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό είναι η διατήρηση της ίδιας αγωνιστικής νοοτροπίας που ξεκόλλησε το κάρο από τη λάσπη την Τρίτη.

Οι Καταλανοί είναι διαφορετική, λιγότερο

έμπειρο και μπαρουτοκαπνισμένο, περισσότερο ενθουσιώδες και πεινασμένο γκρουπ. Ο σοβαρός τραυματισμός του Λαπροβίτολα επιτάχυνε αναπόφευκτα το αγωνιστικό της προφίλ, με τους νεανίες να παίρνουν ευθύνες. Ο Χουάν Νούνιεθ έπαιξε αθροιστικά κάπου 23 λεπτά στα πρώτα τρία ματς της σεζόν με 2 πόντους και 6 ασίστ και προχθές στην Πόλη είχε 22 λεπτά, 7 ασίστ, 4 κλεψίματα. Η «δεν ενοχλούμε αν δεν μας ενοχλείτε» άμυνα της Εφές δεν ήξερε από πού να φυλαχτεί, 30 τρίποντα/36 δίποντα, προστασία της μπάλας και σταθερός δείκτης ενέργειας αφού κανείς δεν έπαιξε πάνω από τα 25 λεπτά του Πάντερ.

Ας μιλήσουμε για τον Κέβιν: μετά από μια επιεικώς μέτρια σεζόν στο Βελιγράδι ο Αμερικανός δείχνει να έχει βρει ξανά το κίνητρο του στην Καταλούνια. Δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Έντουαρντς, τέσσερα σερί ματς με 20+ πόντους, τέσσερις νίκες εκ των οποίων οι τρεις καθόλου αυτονόητες (Μονακό μέσα, Αστέρας έξω, Εφές έξω). Κανείς, ούτε καν ο Μάικ Τζέιμς δεν σουτάρει καλύτερα με ένα χέρι μπροστά του από αυτόν. Ο Γουόκαπ θα ξεκινήσει εκεί, ο Γουίλιαμς-Γκος θα περάσει μια βόλτα, ίσως ο φρέσκος Βιλντόσα μπορεί να είναι παράγοντας επιβράδυνσης.

Η άφιξη των Μέτου και Άντερσον έφερε ένεση αθλητικότητας και hustling και με δεδομένο ότι όλοι εκτός του Λάπρο είναι υγιείς η σούμα βγάζει μια επίθεση που μετά τη δύσκολη πρεμιέρα στο Κάουνας δεν έχει πέσει κάτω από τους 86 πόντους, κυρίως γιατί εκτός του πρωτοπαλίκαρου έχει πολλούς να συνεισφέρουν τον οβολό τους, σουτάροντας μάλιστα εξαιρετικά από απόσταση (41.9%, 2η στη λίγκα).

Κάπως έτσι ο έλεγχος του ρυθμού είναι ξανά κεφαλαιώδους σημασίας, ειδικά από τη στιγμή που με τους Φαλ και Μιλουτίνοφ μακριά από την ιδεατή τους κατάσταση ο Μπαρτζώκας δεν μπορεί να ελέγξει συστηματικά το τέμπο από το low post. Ο Ντόρσεϊ θα πάρει λεπτά μάλλον σε βάρος του Μακίσικ αλλά θα πρέπει να είναι συμπαγής πίσω απέναντι σε Αμπρίνες και Μπριθουέλα για να βρει την ευκαιρία στην απέναντι πλευρά.

Οι Καταλανοί έρχονται στο Φάληρο σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση, όχι μόνο γιατί είναι πρωτοπόροι, αλλά γιατί κανείς δεν έχει υπάρξει πιο πειστικός εκτός έδρας από αυτούς. Η Ζάλγκιρις και η Φενέρ έχουν επίσης από δύο νίκες στο δρόμο, αλλά με χαμηλότερο βαθμό δυσκολίας. Ο πολύ καλός τις προάλλες Πίτερς δεν αποκλείεται να δοκιμαστεί ξανά στο «3» δίπλα στον Βεζένκοφ, ενώ ο Ράιτ θα πρέπει να μείνει συγκεντρωμένος απέναντι στο εγκεφαλικό mid range παιχνίδι του Βέσελι.

Συνοψίζοντας, το ματς θα χρειαστεί τραχύτητα και επαφές τύπου Ρεάλ και η αλήθεια του παρκέ θα δείξει αν η αμυντική παράσταση της Τρίτης ήταν αναλαμπή σε έναν soft μήνα ή το πρώτο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.

Keywords
Τυχαία Θέματα