Το "λάβαρο" ο Βασίλης, την "επανάσταση" ο Βασιλειάδης!

08:42 25/3/2019 - Πηγή: Novasports

Πρωτογνώρισα τον Βασίλη Γκαγκάτση το 1983 στα γραφεία του αθλητικού δικαστή ως νομικό εκπρόσωπο του ΠΑΟΚ.

Ικανότατος και έξυπνος δικηγόρος, κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αναλάβει και τις νομικές υποθέσεις του Ολυμπιακού, συνεπικουρούμενος από τον αείμνηστο Γιάννη Βούλτση.

Στη συνέχεια αναρριχήθηκε κι έγινε το μεγάλο αφεντικό του ελληνικού ποδοσφαίρου, όντας γενικός γραμματέας (1997-2001) και πρόεδρος της ΕΠΟ

(2001-2008).

Επί των ημερών του και με την επιλογή του Ότο Ρεχάγκελ στο πόστο του ομοσπονδιακού προπονητή η Ελλάδα κατέκτησε το Euro 2004 στην Πορτογαλία και ο σκηνοθέτης του τελικού τον έχρισε και… πρωθυπουργό, αφού καθόταν δίπλα στον Κώστα Καραμανλή στο ματς της 4ης Ιουλίου και το πλάνο κόλλησε στον Βασίλη Γκαγκάτση!

Δύο μέρες μετά οι πρωταθλητές Ευρώπης έφτασαν στην Ελλάδα και έβγαλαν όλη την Αττική στους δρόμους. Η υποδοχή στο Καλλιμάρμαρο ήταν μεγαλοπρεπέστατη. Μοναδικό μελανό σημείο οι αποδοκιμασίες του κοινού στον Βασίλη Γκαγκάτση.

Το «γιατί» το γνωρίζουν ο ίδιος και εκείνοι που τον αποδοκίμασαν.

Από το 2008, που αποχώρησε από το ποδόσφαιρο και μέχρι σήμερα, είναι γεγονός το άθλημα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Το Νοέμβριο του 2016 ο Βασίλης Γκαγκάτσης ενεργοποιήθηκε ξανά στα κοινά του ποδοσφαίρου αναλαμβάνοντας πόστο στη Λίγκα.

Είχε υποχρεωθεί να αποχωρήσει λόγω των ανοικτών με την δικαιοσύνη υποθέσεων (βλέπε παράγκα, κάρτα υγείας κα).

Κατάφερε να βγει ασπροπρόσωπος από παντού εκτός από την κάρτα υγείας, για την οποία η δικαιοσύνη αποφάνθηκε (λίγες μέρες πριν) 5 χρόνια κάθειρξη.

Αλλά και το απλό βούλευμα της παραπομπής του αρκούσε για να τον κρατήσει μακριά από το ποδόσφαιρο.

Όμως όλες οι ομάδες της Λίγκας στήριξαν το Νοέμβριο του 2016 την επιλογή του κόντρα στο νόμο.

Τότε ο νυν υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης, με τον ΓΓΑ Ιούλιο Συναδινό είχαν πει ότι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου δεν ενδιαφέρονται για την κάθαρση στο χώρο και έκαναν λόγο για «σκελετούς που ξαναέβγαιναν από τις ντουλάπες».

Το «γιατί» δεν προέβησαν στη διαπιστωτική πράξη που τους υποχρεώνει ο νόμος για την αποπομπή του το γνωρίζουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες.

Στο τελευταίο ΔΣ της Λίγκας ο Ολυμπιακός επανέφερε το θέμα. Και ο νόμος για τα κωλύματα μπήκε (άκουσον - άκουσον) σε… ψηφοφορία! Και ο Βασίλης Γκαγκάτσης παρέμεινε.

Για να βρεθεί εντός της εβδομάδας στο ίδιο τραπέζι με τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη και να συζητήσει την μετάθεση της αναδιάρθρωσης των κατηγοριών στο ποδόσφαιρο για την περίοδο 2020-2021.

Και ο Βασιλειάδης, θα τον δεχθεί όπως τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν, γνωρίζοντας το κώλυμα που έχει και πως για να διατηρηθεί στη Λίγκα ψήφισαν υπέρ του οι ομάδες που παίρνουν κρατικά χρήματα από την ΕΡΤ (και κάποιες άλλες φυσικά).

Και μετά ο υπουργός μας λέει ότι «δεν υπάρχει ελπίδα όσο οι παράγοντες δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό, αλλά χρησιμοποιούν τις ομάδες για να πετύχουν πολιτικούς ή άλλους σκοπούς».

Η ίδια κυβέρνηση (επί Κοντονή) υποχρέωσε (και σωστά βάσει του νόμου 2725) την τότε ηγεσία της ΕΠΟ (Γκιρτζίκη, Οικονομίδη, Προύτζο, Τοπολιάτη, Μαζαράκη, Καραμελίδη) σε παραίτηση για το θέμα της κάρτας υγείας, σηκώνοντας το λάβαρο της εξυγίανσης.

Για το ίδιο θέμα και με την καταδίκη να «τρέχει» για τον Βασίλη Γκαγκάτση γιατί ο κ. Βασιλειάδης δεν ασχολείται;

Μήπως εξυπηρετούνται «πολιτικοί ή άλλοι σκοποί»;

Όχι, δεν είναι ο Βασίλης Γκαγκάτσης η ρίζα του κακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Απλά η υπόθεσή του προδίδει τον στρεβλό τρόπο λειτουργίας των θεσμών.

Περισσότερο είναι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός που τον στηρίζουν ανοιχτά σήμερα, ενώ πριν 15 χρόνια τον «έκραζαν» και ο Ολυμπιακός που ενώ δέχθηκε να τον επαναφέρει, τώρα επιθυμεί την απομάκρυνσή του. Γιατί όλοι τους ενδιαφέρονται για τις δικές τους εξυπηρετήσεις και όταν αλλάζει ο... άνεμος, αλλάζουν κι αυτοί.

Και ακόμα πιο πολύ είναι η επιλεκτική εφαρμογή του νόμου από την Πολιτεία, που ναι μεν δεν θέλει από τους παράγοντες να ασκούν πολιτική μέσω του αθλητισμού, αλλά με τις πράξεις και τις παραλείψεις της την επιβάλει η ίδια!

Ημέρα που είναι λοιπόν (25η Μαρτίου), μένει να δούμε αν υπάρχει πραγματικά πρόσφορο έδαφος να ξεκινήσει και μια… Επανάσταση στο ποδόσφαιρο και από πού.