Βαρκελώνη όπως Βελιγράδι

13:34 16/1/2025 - Πηγή: Novasports

Οι φίλαθλοι που ακολουθούν τον Παναθηναϊκό στο ισπανικό τουρ της εβδομάδας επέστρεψαν στο ξενοδοχείο ψάχνοντας τι έχει μείνει ανοιχτό για να διασκεδάσουν την πείνα και την κακή τους διάθεση μετά την ήττα στο Παλάου. Τη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις δίνουν τα κατά τόπους τουρκικά ντονεράδικα και οι πιτσαρίες, τους πρώτους τους είδαμε απέναντι από το ξενοδοχείο, “Istambul”, βάλε ένα mixto, ναι κοτόπουλο-αρνί, απ΄ όλα, ναι, και πατάτες δίπλα και αναψυκτικό.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όταν δεν παίζεις, αυτή η αίσθηση της

ασφυξίας που βίωσαν οι πράσινοι στο δεύτερο ημίχρονο, να μην μπορείς καν να αστοχήσεις γιατί δεν σε αφήνουν καν να εκτελέσεις. Οι πρώτες σκέψεις πάνε πάντα σε αυτούς που δεν έπαιξαν, ποιοι θα έδιναν λύσεις, τι έμεινε αδοκίμαστο και στον πάγο. Το μικρό rotation με τους τέσσερις στα 30+ λεπτά διευκόλυνε αυτές τις συζητήσεις.

Τα μαζεμένα εντός έδρας παιχνίδια είναι ό,τι πρέπει για ομάδες που θέλουν να ορθοποδήσουν. Συνέβη με τον Παναθηναϊκό, τέσσερα μέσα, ένα έξω, πέντε-μηδέν σερί. Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πως λαθρεπιβάτισσα μαζί με την αυτοπεποίθηση ανεβαίνει και μια επικίνδυνη αίσθηση σιγουριάς. Για είκοσι λεπτά στη Βαρκελώνη ο Παναθηναϊκός έκανε ένα από τα πιο ώριμα εκτός έδρας ημίχρονα του. Όταν ο βαθμός έντασης της Μπάρσα έστειλε τη βελόνα στο κόκκινο, οι πράσινοι φάνηκαν ανέτοιμοι να αντιδράσουν, πρώτα πνευματικά και ύστερα σωματικά.

Το +8 του πρώτου μέρους ήταν ως και μικρό βάσει αμυντικής συνέπειας και επιθετικής συγκέντρωσης. Ο Ναν διάβαζε σωστά τις φάσεις και χωρίς υπερβολές ο Παναθηναϊκός ήταν 2-3 καλύτερα τελειώματα του Γιούρτσεβεν μακριά από το +12. Τα 0/9 τρίποντα της Μπαρτσελόνα χτύπαγαν στο μάτι, ήταν όμως αποτέλεσμα του ατσάλινου ελέγχου του ρυθμού και του ανελέητου κυνηγητού των στο πίσω μέρος, με κύριους πρωταγωνιστές τους Γκραντ, Όσμαν.

Ο Παναθηναϊκός άντεχε τον άστοχο Ναν που λειτουργούσε σωστά ως δόλωμα, ήταν όμως αδύνατον να αντέξει την επιζήμια εκδοχή του σκόρερ του, ειδικά από τη στιγμή που ούτε ο Σλούκας κατάφερε να δώσει ηρεμία. Με τον Μπράουν παροπλισμένο στον πάγκο, απέμενε μόνο ο Γκραντ – στη Βαρκελώνη δεν είναι εύκολο να επιβιώσει κανείς με έναν γκαρντ σε καλή ημέρα, ειδικά όταν ο ίδιος ο τρόπος παιχνιδιού έχει θεμέλιο λίθο τις αποφάσεις και την απόδοση των περιφερειακών.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι πράσινοι «μάσησαν», κατά το κοινώς λεγόμενο μπροστά σε αυτό το επίπεδο έντασης και ενέργειας από τον αντίπαλο. Συμβαίνει, γενικώς, σε όλους στην Ευρωλίγκα. Η Μπάγερν από τους 69 στο Φάληρο έβαλε 96 στη Μονακό με 20 τρίποντα. H Μπασκόνια εισέπραξε 30άρα από την Τζιρόνα στην ACB, έφτασε τον Ολυμπιακό στο αμήν. Ο Παναθηναϊκός βραχυκύκλωσε στο δεύτερο ημίχρονο, όπως Βελιγράδι. Τότε, 47-36 μετά την ανάπαυλα. Τώρα, 52-35. Αν ο Αμπρίνες δεν είχε βάλει το τελευταίο χθες, η ομοιότητα θα ήταν ως και σατανική.

Το να αντέξεις στο «ξύλο» είναι μια κουβέντα να το λες, μια άλλη να το κάνεις. Οι Σλούκας και Μπράουν δεν περνάνε καλά απέναντι σε αυτό το επίπεδο ενέργειας και τραχύτητας, πάντα έτσι ήταν, δεν θα αλλάξουν στο μέσο των τριάντα τους. Χωρίς τον Ναν σε έστω υποφερτή ημέρα, ο Παναθηναϊκός έγινε έρμαιο στην τρίτη περίοδο και παρέδωσε τα κλειδιά του αγώνα στους οικοδεσπότες. Όταν τα ζήτησε πίσω μειώνοντας στους 6πόντους τη διαφορά, το πουλάκι είχε για τα καλά πετάξει.

Το ανέβασμα του Όσμαν είναι το μοναδικό πραγματικά καλό νέο που οι πράσινοι θα βάλουν στις βαλίτσες τους για τη Βιτόρια. Ο Τούρκος φόργουορντ έδωσε λύσεις αποσυμφορώντας τους γκαρντ από την πίεση, τελείωσε φάσεις τη μπάλα στο πάτωμα, κυνήγησε στην άμυνα. O Γιούρτσεβεν πλήρωσε την ανετοιμότητα του, μία προπόνηση σε έξι μέρες, η αστοχία και η σκουριά φάνηκε. Πίσω του λύση δεν βρέθηκε, αφού ο Γκέιμπριελ δεν μπορεί να βοηθήσει ακόμα.

Χρόνος για περισυλλογή δεν υπάρχει. Η Βιτόρια περιμένει και η Μπασκόνια ψάχνει μια μεγάλη νίκη για να σηκώσει, έστω για λίγο, κεφάλι.