2 Χρόνια Τέμπη: Μπράβο Έλληνες

12:00 28/2/2025 - Πηγή: Sportime

Σήμερα η Ελλάδα δεν είναι απλώς μια χώρα. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια ψυχή, ένα σώμα, μια ανάσα. Ένα έθνος ολόκληρο, κάθε του κομμάτι, κάθε του γωνιά, κάθε του φωνή, σηκώθηκε όρθιο και ένωσε τον παλμό του σε μια κραυγή που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία.

Δεν υπήρξε πόλη, δεν υπήρξε χωριό, δεν υπήρξε γειτονιά που να μην ενώθηκε σε αυτό το ποτάμι του λαού. Δεν υπήρξε άνθρωπος που να έμεινε ασυγκίνητος μπροστά σε αυτό που ζούμε σήμερα. Γιατί

σήμερα, δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, η Ελλάδα έκανε κάτι που λίγες φορές έχει κάνει στο παρελθόν: στάθηκε σύσσωμη, ενωμένη, δυνατή, σαν μια μεγάλη οικογένεια που δεν ξεχνά τα παιδιά της.

Οι δρόμοι γέμισαν. Τα βλέμματα ήταν υγρά, τα χέρια σφιγμένα, οι καρδιές χτυπούσαν στον ίδιο ρυθμό. Παππούδες και γιαγιάδες περπατούσαν δίπλα στα εγγόνια τους, κρατώντας τους το χέρι, με μια περηφάνια που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Γονείς αγκάλιαζαν τα παιδιά τους, με μια σιωπηλή υπόσχεση ότι τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Τα παιδιά κοιτούσαν τους μεγάλους με θαυμασμό, καταλαβαίνοντας ίσως για πρώτη φορά τι σημαίνει να είσαι μέρος ενός λαού που ξέρει να μάχεται, που δεν σκύβει το κεφάλι, που δεν αφήνει τη λήθη να τον κυριεύσει.

Κανείς δεν διαμαρτύρεται σήμερα. Σήμερα δεν είναι μια πορεία όπως οι άλλες. Σήμερα είναι μια γιορτή της μνήμης, της αξιοπρέπειας, της πίστης ότι η αλήθεια θα βρει τον δρόμο της. Είναι ένα προσκλητήριο όλων όσων δεν είναι πια εδώ, μια υπενθύμιση ότι δεν θα επιτρέψουμε η θυσία τους να γίνει ένας ακόμα αριθμός σε ένα αρχείο που θα ξεχαστεί.

Αυτό που ζούμε δεν είναι απλώς μια συγκέντρωση. Είναι μια στιγμή που γράφεται στις καρδιές μας. Όσοι είμαστε εδώ, όσοι κρατάμε αυτό το δάκρυ στα μάτια, όσοι νιώθουμε την ανατριχίλα σε κάθε φωνή που ενώνεται με τη δική μας, ξέρουμε ότι αυτό που γίνεται σήμερα είναι κάτι που θα διηγούμαστε στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας.

Γιατί σήμερα, η Ελλάδα απέδειξε ότι δεν ξεχνά. Ότι δεν φοβάται. Ότι όταν πονάει, γίνεται ένα. Ότι η αδικία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ότι οι νεκροί μας δεν θα γίνουν μια μακρινή ανάμνηση, αλλά ένας φάρος που θα φωτίζει για πάντα τον δρόμο μας.

Όποιος είναι εκεί έξω σήμερα, ας κοιτάξει γύρω του. Ας κοιτάξει τα μάτια των ανθρώπων που στέκονται δίπλα του. Ας νιώσει το μεγαλείο αυτής της στιγμής. Ας νιώσει περήφανος που είναι μέρος της. Γιατί αυτό που καταφέραμε σήμερα, αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή, είναι από εκείνες τις ελάχιστες φορές στη ζωή που μπορούμε να πούμε ότι η Ιστορία γράφεται μπροστά στα μάτια μας.

Και η Ιστορία δεν θα ξεχάσει.

Πέτρος Κατερινάκης για το sportime.gr.