Euro 2004: Ένα κύπελλο για… παρανυφάκι

12:33 4/7/2019 - Πηγή: Sportime

Euro 2004: Η τότε αρραβωνιαστικιά του Τάκη Φύσσα, η Χριστίνα, ήταν ανήσυχη.

Ο γάμος τους είχε οριστεί για τις 9 Ιουλίου 2004 και θα γινόταν στη Βουλιαγμένη, παρουσία περίπου 300 καλεσμένων.

«Μην ανησυχείς» της έλεγε ο διεθνής αριστερός μπακ, «θα παρακολουθήσω τα νοκ-άουτ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με φίλους μου και μετά θα χαρούμε τη δική μας γιορτή».

Ο Τάκης Φύσσας είχε πέσει έξω. Όταν διεξάγονταν τα μονά ματς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Πορτογαλίας, δεν έτρωγε πίτσα,

δεν έπινε μπύρα και δεν φορούσε σαγιονάρες.

Τουναντίον, ο ίδιος και οι συμπαίκτες του αποτελούσαν μέρος των νοκ άουτ.

Συμμετείχαν σε αυτά και όταν δεν βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο, ήταν στο ξενοδοχείο και παρακολουθούσαν τα υπόλοιπα ματς.

Ο γάμος του Τάκη και της Χριστίνας προγραμματίστηκε για τις 9 Ιουλίου, αφού το ζεύγος πίστευε ότι θα είχε χρόνο για να οργανώσει τις τελευταίες λεπτομέρειες. Αλίμονο.

Η επιστροφή του γαμπρού έγινε μόλις 4 ημέρες πριν από τα στέφανα. Το… μπάτσελορ έγινε στο «Λουζ» της Λισαβόνας.

Και, βέβαια, δεν γιόρτασαν μόνο εκείνοι το καλοκαίρι του 2004, αλλά μερικά εκατομμύρια Ελλήνων ανά τον πλανήτη.

«Ήμασταν όλοι ίσοι και ενωμένοι. Περισσότερο σαν οικογένεια. Ήταν μοναδικό» έχει δηλώσει ένας άλλος αριστεροπόδαρος, Βασίλης Τσιάρτας, ο οποίος έχει επισημάνει ότι «στόχος μας στο ξεκίνημα ήταν να νικήσουμε σε ένα παιχνίδι».

Οι άσοι του Οτο Ρεχάγκελ επιθυμούσαν να ξορκίσουν την κακή παράδοση στις τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων, αφού σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1980) και Παγκόσμιο Κύπελλο (1994), η Ελλάδα μετρούσε μία ισοπαλία και πέντε ήττες.

Η μπάλα ξανά πίσω, στον Τάκη Φύσσα, όπως συνηθιζόταν και στα πορτογαλικά γήπεδα εκείνο το καλοκαίρι.

«Δεν ήμασταν σαν εκείνες τις εθνικές ομάδες που είχαν 55 παίκτες. Ήμασταν 20 και απλά προσθέτονταν 2-3 κάθε φορά για να τσεκαριστούν. Είχαμε έρθει πολύ κοντά και θα μπορούσε να θυσιαστεί ο ένας για τον άλλον».

Η πορεία στο Euro 2004

Ο Οτο Ρεχάγκελ έθεσε μία σημαντική προτεραιότητα στους διεθνείς. Να προτάξουν την Εθνική ομάδα και να βάλουν σε δεύτερη μοίρα τους συλλόγους που αγωνίζονταν.

Ο Γερμανός εκλέκτορας ήξερε ότι όταν οι Έλληνες είναι μια γροθιά μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Ακόμη και να κατακτήσουν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στη δεύτερη μόλις συμμετοχή τους.

Ένα τρόπαιο που από το βράδυ της 4ης Ιουλίου 2004 μέχρι εκείνο της 29ης Ιουνίου 2008 μόνο η Γερμανία και η Γαλλία είχαν κατακτήσει περισσότερες φορές από το «γαλανόλευκο» αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Το ξεκίνημα κόντρα στην οικοδέσποινα Πορτογαλία ήταν ιδανικό (2-1) και οι περισσότεροι διεθνείς ξενύχτησαν ακούγοντας τη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα από την ΕΡΑ.

«Αυτή η νίκη μας απελευθέρωσε, αισθανθήκαμε μία ανακούφιση» έχει πει σχετικά ο Τσιάρτας.

Ακολούθησε η ισοπαλία με την Ισπανία (1-1) και η «γλυκιά» ήττα από τη Ρωσία (2-1). Ελάχιστοι πίστευαν ότι θα επιτευχθεί η πρόκριση στα νοκ άουτ της διοργάνωσης.

Με άμυνα ζώνης, αλλά τον Γιούρκα Σεϊταρίδη να γίνεται «σκιά» του Τιερί Ανρί, η Ελλάδα επικράτησε 1-0 της Γαλλίας με κεφαλιά του Άγγελου Χαριστέα. Για την ακρίβεια αποκαθήλωσε την προηγούμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Στα ημιτελικά περίμενε η Τσεχία. Ακόμα κι ο Μισέλ Πλατινί είχε εκθειάσει την ομάδα του Πάβελ Νέντβεντ, του Μίλαν Μπάρος και του Γιαν Κόλερ.

Εκείνη που το 1996 είχε ηττηθεί στον τελικό από τη Γερμανία και φιλοδοξούσε να επανέλθει στην κορυφή της Ευρώπης.

«Δεν είχαμε Ζιντάν, Σιμάο, Κ. Ρονάλντο. Μόνο σκληρή δουλειά, αυταπάρνηση, υπευθυνότητα και οικογενειακό πνεύμα» έχει επισημάνει σχετικά ο Φύσσας.

Η Εθνική ομάδα απειλήθηκε αρκετά από την Τσεχία, όμως ο τραυματισμός του Νέντβεντ και η τύχη της επέτρεψαν να διεκδικήσει ένα ακόμη «θαύμα» στην παράταση.

Το τελευταίο «ασημένιο» γκολ της Ιστορίας ήταν «γαλανόλευκο» και μπήκε από αμυντικό: τον Τραϊανό Δέλλα.

Ενωμένοι για το… θαύμα!

Όταν άρχισε η διοργάνωση οι δύο εκ των τριών τερματοφυλάκων, ο Αντώνης Νικοπολίδης και ο Κώστας Χαλκιάς, δεν μιλούσαν μεταξύ τους.

Ο Άγγελος Μπασινάς είχε διαφωνήσει με την ΕΠΟ στο ζήτημα των μπόνους.

Ορισμένοι παίκτες ήταν δυσαρεστημένοι με τον Ότο Ρεχάγκελ, επειδή εμπιστευόταν συνεχώς τον Μιχάλη Καψή.

Ο Βασίλης Τσιάρτας είχε απογοητευθεί διότι δεν συμπεριλαμβανόταν στο αρχικό σχήμα στα ματς της φάσης των ομίλων του Euro 2004.

Δύο ημέρες πριν από τον τελικό, οι διεθνείς συγκεντρώθηκαν στο προπονητικό κέντρο, μίλησαν ανοιχτά και επικεντρώθηκαν σε μία μόνο λέξη: ιστορία.

Ήταν η μεγάλη ευκαιρία τους. Περίπου 15.000 Έλληνες αποτέλεσαν ισχυρότατη μειοψηφία στις εξέδρες του «Λουζ» για τον τελικό των τελικών. Τον τελικό του Euro 2004!

Ο Άγγελος Χαριστέας «χτύπησε» ξανά με το κεφάλι, όπως και κόντρα στη Γαλλία. Και το «θαύμα των θαυμάτων» είχε πια επιτελεστεί.

Η Πορτογαλία βρέθηκε ξανά στο καναβάτσο. Η Εθνική ήταν το Α και το Ω αυτής της διοργάνωσης.

«Η Αρχαία Ελλάδα έχει 12 θεούς, η Σύγχρονη έχει 11» ανέφερε το Sports Illustrated.

Από τη Λισαβόνα στο «Ελ. Βενιζέλος» κι από εκεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο για τα επινίκια με χιλιάδες κόσμου.

Τέσσερις ημέρες αργότερα ξανά όλοι μαζί για τον γάμο του Τάκη και της Χριστίνας.

Επίτιμος καλεσμένος; Το τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος! Το γλέντι άρχισε με 300 καλεσμένους και ολοκληρώθηκε με περισσότερους από 1.000.

Έρχονταν άτομα και από άλλους γάμους που γίνονταν εκεί γύρω για να φωτογραφηθούν με το κύπελλο!

Αυτό ναι, ήταν ένα ελληνικό γλέντι…

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις στο Sportime

The post Euro 2004: Ένα κύπελλο για… παρανυφάκι appeared first on sportime.gr.