Jimmermania, μέρος πρώτο!

10:09 25/10/2019 - Πηγή: Sportime

Όλοι δεν κάνουν για όλα. Πολλές φορές, δεν κάνουν ούτε για ένα. Ίσως μόνο να μπορούν να υπερέχουν μόνο σε υποσύνολα αυτού του… ενός. Ο Τζίμερ Φριντέτ, προορίζονταν από τότε που ξεκίνησε να περπατάει για μπάσκετ.

Τίποτα άλλο και ολάκερη η φαμίλια, να στηρίζει. Τεσσάρων χρονών άρχισε να παίζει στα μονά που διοργάνωνε στην αυλή του σπιτιού του ο κατά επτά χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του, Τι Τζέι.

Μοιραία, για ν’ ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, ανέπτυξε τρόπους να ξεπερνάει το ηλικιακό και σωματικό χάντικαπ. Από τα 5 του «είχε» το τρίποντο. Ο πατέρας του Αλ, οικονομικός σύμβουλος, στα 8

του μόλις, τον πήγαινε στις γειτονιές της Νέας Υόρκης για street basketball.

Η μητέρα του, Κέι, διαμόρφωσε μέρος του σπιτιού σε… μπασκετικό παρκέ προκειμένου να βελτιωθεί στην ντρίμπλα και στις κινήσεις με την μπάλα. Ο θείος του, personal trainer, άρχισε να δουλεύει μαζί του απ’ όταν ήταν έξι χρονών. Έχει φτάσει τα 30, ο μπάρμπας του εργάζεται πλέον σε γυμνάσιο στην Ιντιανάπολη, αλλά ακόμη αυτόν εμπιστεύεται…

Στα γυμνασιακά του χρόνια, άρχισε να χτίζει τον μύθο της καλαθομηχανής. Προετοιμασία… χρόνων, τον έκανε να βλέπει το καλάθι κοφίνι, να σπάει ρεκόρ και να συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων «δυαριών» στις ΗΠΑ. Λογικά, όλα αυτά, θα αποτελούσαν κατάλληλο διαβατήριο για ένα από τα top κολλέγια της χώρας. Δεν έγινε. Πρώτο καμπανάκι…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Παναθηναϊκός : Το αυτονόητο… Μέχρι εκεί!

Τελικά, 4 χρόνια κολεγιακό μπάσκετ, σε σχολείο που ποτέ δεν είχε πρωταγωνιστικές βλέψεις, είναι ό,τι πρέπει για να συνεχίσει να χτίζει σε ρεκόρ και δημοφιλία. Σπάει ό,τι γίνονταν να σπάσει στους Cougars και παρότι δεν κερδίζει τίποτα, επιλέγεται στο Νο10 του draft του 2011 από τους Μιλγουόκι Μπακς, οι οποίοι αμέσως τον ανταλλάσσουν και τον στέλνουν στο… πεινασμένο για σταρ, Σακραμέντο.

Οι Kings εξαργυρώνουν αμέσως τη φήμη του, αφού η Jimmermania, όπως αποκλήθηκε το… φαινόμενο υστερίας που συνόδευσε την άφιξη του, τους αποφέρει κέρδη στο οτιδήποτε συνδέεται με το όνομα του. Μόνο και μόνο η πώληση της φανέλας του (με το 7…) αρκεί για να αποφέρει αύξηση στο merchandising του οργανισμού κατά 540%. Κατά τ’ άλλα όμως;

Το NBA αποδεικνύεται αδυσώπητο και πλέον, δεν βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού του. Δεν βρίσκει τρόπους να καλύψει το έλλειμα αθλητικότητας και… πόντων που του λείπουν και η έμφυτη τάση στο σκοράρισμα, ισοσταθμίζεται (στην καλύτερη) με την αμυντική του αδυναμία.

Μοιραία, ξεφτίζει. Ο ίδιος, αρχίζει την περιήγηση. Λίγο NBA, αναπτυξιακή λίγα, CBA. Η Κίνα, τελικός προορισμός. Πιο συμβατός. Εκεί δεν υπάρχουν άμυνες. Η τουλάχιστον, δεν κατακρίνεται η αδυναμία σε αυτές. Οργιάζει. Επιδόσεις… μαμούθ κοσμούν με αναρίθμητα βιντεάκια το Youtube, ο τραπεζικός του λογαριασμός αυξάνεται τόσο που η ζωή της Γουέσλεϊ και του Ταφτ, των δύο παιδιών που του χάρισε η σύζυγος του Γουίτνεϊ -με την οποία είναι ζευγάρι από τα κολεγιακά του χρόνια- είναι πλουσιοπάροχα εξασφαλισμένη. Οι Κινέζοι, προαιώνια γνωστοί για την ακρίβεια με την οποία αποδίδουν με λέξεις καταστάσεις, τον αποκαλούν «Jimo Dashen». «Ο Μοναχικός Κύριος».

Προσπαθεί να κάνει come back στο ΝΒΑ, αλλά μάταια. Έτσι, ο διαχρονικός πόθος του Δημήτρη Γιαννακόπουλου γίνεται… συζητήσιμος, προσιτός για να περάσει τον Ατλαντικό. Προσιτός στην κουβέντα, όχι στα χρήματα. Ένα τσουβάλι απ’ αυτά τον πείθουν να βάλει τα πράσινα, ενθουσιάζοντας κατακαλόκαιρο τους οπαδούς του, αλλά και τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος στο baby face του Αμερικανού βλέπει ένα ιδανικό συμπλήρωμα του Καλάθη στην περιφέρεια, έναν… killer για την επίθεση του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Euroleague: Αποτελέσματα και βαθμολογία (4η αγωνιστική)

Γι’ αυτό, ιδανικός. Αν ζητήσεις από τον Φριντέτ να βάλει την μπάλα στο καλάθι, θα βρει χίλιους και έναν διαφορετικούς τρόπους να το κάνει. Το έκανε χθες στην Αγία Πετρούπολη. Μέτριο, όπως και η μέχρι τότε εικόνα του στη σεζόν (σε επίπεδο Euroleague, αυτό είναι το μετρήσιμο…), το πρώτο του ημίχρονο. Με 10 πόντους, όμως, στην 3η περίοδο και σωστές επιθετικές επιλογές, ήταν ο καταλύτης της διαφοράς που έχτισε ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Ζενίτ, προσθέτοντας πινελιές σιγουριάς στο τέλος (που κόστισε πανάκριβα στα δύο προηγούμενα παιχνίδια των «πρασίνων»), «γράφοντας» 22 πόντους και 4 ασίστ.

Ναι, η άμυνα παραμένει θέμα. Προσπαθεί, κανείς δεν λέει το αντίθετο, αλλά είπαμε, όλοι δεν κάνουν για όλα. Δεν τα έχουν όλα. Αν καταφέρει από ομαδική -και πολλή- δουλειά να «κρυφτεί» σε αυτό το κομμάτι του γηπέδου, τότε το χθεσινό διπλό, 1ο στη φετινή Euroleague για τον Παναθηναϊκό, μπορεί ν’ αποτελέσει και το δικό του εφαλτήριο προκειμένου να ζήσει την πολυαναμενόμενη (σχεδόν σε όλη του την καριέρα) Jimmermania και στην Αθήνα…

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram

The post Jimmermania, μέρος πρώτο! appeared first on sportime.gr.