O Βιτόρια παίζει πόκερ με μισά φύλλα στο χέρι

Οι απουσίες είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι τι κάνεις με αυτούς που έχεις διαθέσιμους. Ο Ρουί Βιτόρια, όχι μόνο παίζει πόκερ με μισά φύλλα στο χέρι, αλλά τα αλλάζει και όλη την ώρα. Όσο και να ανακατεύεις μια τράπουλα όμως, τα φύλλα της δεν γίνονται περισσότερα. Και στο ποκερ δεν κερδίζεις αν αλλάζεις συνέχεια πλάνο και στρατηγική.

Η απουσία του Αράο έχει κάνει τον Πορτογάλο τεχνικό του Παναθηναϊκού να δοκιμάσει

παράλογα σχήματα. Αρχικά με τον Ζέκα στη θέση του Αράο, για ένα ημίχρονο με τον ΟΦΗ, όπου τα 36 χρόνια στην πλάτη και η απουσία παιχνιδιών, περιόρισαν τον Ζέκα σε βόλτες με τη μπάλα μέχρι το κέντρο του γηπέδου και ξανά πίσω. 30 ολοκληρωμένες πάσες έκανε, σχεδόν όλες προς τα πίσω. Ευτυχώς στο δεύτερο ημίχρονο διόρθωσε τις ανορθογραφίες ο Βιτόρια και ήρθε η μεγάλη ανατροπή.

Μέχρι εκείνο το σημείο της σεζόν, ο Πορτογάλος είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει πολλά σχήματα στο κέντρο. Είχαμε δει τον Μαντσίνι και πόσο πεσμένος ήταν σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, όπως είχαμε δει την ποιότητα και τη δημιουργική ικανότητα των Τετέ, Ουναΐ και Πελίστρι. Η επιμονή του Πορτογάλου στο ροτέισον όμως, μας υποχρεώνει να… κάνουμε επανάληψη σε όσα ήδη έχουμε μάθει.

Ο Μπακασέτας έχει καλό σουτ, βλέπει γήπεδο και μπορεί να βγάλει κάποιες κάθετες μπαλιές, αλλά πλέον δεν το κάνει συχνά. Φαίνεται να έχει χάσει ταχύτητα και ικανότητα στη δημιουργία, δείχνοντας ότι δεν μπορεί να είναι ο βασικός κουβαλητής της μπάλας στο κέντρο.

Ο Γερεμέγεφ είναι φιλότιμος, αλλά έχει τσακωθεί με τα δίχτυα. Οι τελικές του προσπάθειες είναι συχνά εύκολη λεία για τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Ο Ιωαννίδης είναι αναντικατάστατος μπροστά, αλλά ο Βιτόρια επιμένει να επιλέγει συχνά τον Γερεμέγεφ, για τα… «μάτια» του ροτέισον. Ακόμα και όταν το ματς στραβώνει από νωρίς, όπως έγινε με τη Βίκινγκουρ στον πρώτο αγώνα, ο Ιωαννίδης είδε (παγωμένο) χορτάρι στο 66ο λεπτό, ενώ το σκορ είχε ήδη γίνει 2-0, 10 λεπτά νωρίτερα.

Στην άμυνα τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, με την απουσία του Γέντβαϊ να έχει πονέσει πολύ τον Παναθηναϊκό. Όσοι έχουν κληθεί στη θέση του, έχουν κάνει λάθη που μοιάζουν σα να είναι αποτέλεσμα έλλειψης αυτοπεποίθησης. Μιας αυτοπεποίθησης που χάνεται ακόμα περισσότερο, όταν κάτω από τα δοκάρια λείπει ο βασικός τερματοφύλακας, με τον Λοντίγκιν που τον αντικαθιστά να κάνει μερικά από τα χειρότερα παιχνίδια της καριέρας του σε μια κρίσιμη καμπή της σεζόν.

Το θετικό κλίμα που δημιουργήθηκε από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ο Ρουί Βιτόρια ανέλαβε τον Παναθηναϊκό και έφερνε συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα, δύσκολα θα αντιστραφεί άμεσα. Δεν μπορεί ο «σωτήρας» της μιας μέρας να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος της επόμενης. Ούτε ξέχασε αυτά που ήξερε ο Πορτογάλος τεχνικός. Πρέπει όμως να αντιμετωπίσει άμεσα το πρόβλημα της μεταφοράς της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση και να δουλέψει στην αποτελεσματικότητα των τελικών προσπαθειών.

Με τη διαφορά από την κορυφή του πρωταθλήματος της Super League να έχει μεγαλώσει, ο πιο ρεαλιστικός στόχος του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι η δεύτερη θέση, που «στέλνει» στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι τέτοια λέγαμε και πέρσι για τον ΠΑΟΚ όμως, πριν έρθει εκείνο το εκπληκτικό κρεσέντο νικών στα ντέρμπι για τον δικέφαλο του Βορρά, για να μας αποδείξει ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον.

Φίλιππος Ποταμιανάκης για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα