Αλιζαντέχ: Εγκαταλείπει το Ιράν η μοναδική γυναίκα Ολυμπιονίκης

14:17 12/1/2020 - Πηγή: Sportime

Η 21χρονη Κίμια Αλιζαντέχ, η μοναδική αθλήτρια του Ιράν που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αποφάσισε να αποχωρίσει για πάντα από την πατρίδα της.

Η Κίμια Αλιζαντέχ, η μοναδική αθλήτρια του Ιράν που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ανακοίνωσε ότι

έφυγε μόνιμα από την χώρα της.

Όπως τόνισε, δεν μπόρεσε να αντέξει την «υποκρισία» ενός συστήματος, το οποίο σύμφωνα με την ίδια, «εξευτελίζει» τους αθλητές και τους εκμεταλλεύεται για πολιτικές σκοπιμότητες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Το Ιράν παραδέχτηκε ότι κατέρριψε το ουκρανικό Boeing!

Η 21χρονη είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο τάε κβο ντο στους Αγώνες του Ρίο το 2016, πήρε ως αφορμή την συντριβή του αεροσκάφους της UIA που συνέβη κοντά στην Τεχεράνη στα μέσα της εβδομάδας κατά λάθος από έναν ιρανικό πύραυλο και σκοτώθηκαν 176 επιβάτες και έγραψε στον λογαριασμό της στο Instagram.

«Να αρχίσω με καλησπέρα, αντίο ή συλλυπητήρια;

«Είμαι μία από τα εκατομμύρια των καταπιεσμένων γυναικών στο Ιράν τις οποίες εμπαίζουν εδώ και χρόνια. Φορούσα ό,τι μου έλεγαν να φορέσω.

Επαναλάμβανα όλα όσα με διέταζαν να λέω και πιστώθηκαν τα μετάλλια μου για το σεβασμό της υποχρεωτικής μαντίλας. Κανείς από εμάς δεν έχει σημασία για αυτούς», γράφει η 21χρονη.

«Δεν θέλω τίποτα άλλο στον κόσμο εκτός από το τάε κβο ντο, ασφάλεια και μια ευτυχισμένη και υγιή ζωή».

«Κανείς δεν με προσκάλεσε στην Ευρώπη», σημείωσε κλείνοντας το μήνυμά της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

با سلام آغاز کنم، با خداحافظی یا تسلیت؟ سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران. شما مرا چقدر می‌شناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در حضور مقامات دیده‌اید. اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم. می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام: «من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران» من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله‌ای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادره‌ام کردند. مدال‌هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند. من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند! من صبح‌ها هم از خواب بیدار می‌شوم پاهایم ناخودآگاه مثل پنکه می‌چرخد و به در و دیوار می‌گیرد. آنوقت چگونه می‌توانستم مترسکی باشم که می‌خواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوال‌هایی پرسیدند که دقیقاً بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند. حالا که نیستم می‌گویند تن به ذلت داده‌ام. آقای ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما می‌توانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها پشت کردم. من یک انسانم و می‌خواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم. در ذهن‌های مردسالار و زن‌ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانال‌های آلوده اقتصادی و لابی‌های تنگ سیاسی شما نمی‌گنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم. مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی‌خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم. کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را بجان می‌خرم چون نمی‌خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می‌مانم. پشت به دلگرمی شما می‌دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη