Χωρίς συναισθηματισμούς ο κορυφαίος οδηγός της F1 στην ιστορία του αθλήματος

17:18 29/3/2024 - Πηγή: Sportime

Κορυφαίος οδηγός της F1: Όλοι έχουν το αγαπημένο τους, αλλά ποιος είναι στατιστικά ο καλύτερος οδηγός στην ιστορία της Formula 1;

Ο καλύτερος οδηγός της F1 στην ιστορία είναι μια συζήτηση που έχει και θα συνεχίσει να μαίνεται όσο υπάρχει η Formula 1, αλλά εξετάζουμε ποιοι είναι οι καλύτεροι οδηγοί στατιστικά.

1. Λιούις Χάμιλτον – 103 νίκες

Πρώτος αγώνας: Grand Prix Αυστραλίας 2007 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 7 (2008, 2014-15, 2017-20)

Αριθμός αγώνων: 310

Αριθμός νικών: 103

Αριθμός

pole positions: 103

· Πόντοι καριέρας: 4405,5

Όσον αφορά τις νίκες καριέρας και τους συνολικούς πόντους καριέρας, ο Lewis Hamilton είναι ο καλύτερος οδηγός της Formula 1 που έχει κοσμήσει ποτέ μια πίστα. Ο

Βρετανός έχει κερδίσει σε 30 διαφορετικές χώρες, κέρδισε έναν αγώνα σχεδόν σε κάθε σεζόν που αγωνίστηκε και επί του παρόντος είναι ισόβαθμος σε παγκόσμια

πρωταθλήματα με τον Michael Schumacher, έχοντας χάσει ελάχιστα τον όγδοο παγκόσμιο τίτλο το 2021 στον Max Verstappen. Ο Χάμιλτον κατέχει πολλά από τα ρεκόρ

της Formula 1 και, με συμβόλαιο που λήγει στο τέλος του 2023, φαίνεται να μπορεί να προχωρήσει ακόμη περισσότερο σε πολλά από αυτά. Ενώ έχασε να γίνει πρωταθλητής στην πρώτη του σεζόν για έναν μόνο βαθμό, έγινε ο (τότε) νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής την επόμενη χρονιά. Δεκατέσσερα χρόνια

αργότερα έχει εξασφαλίσει άλλους έξι τίτλους και κυνηγά τον όγδοο.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 2. Μίκαελ Σουμάχερ – 91 νίκες

Πρώτος αγώνας: Grand Prix Βελγίου 1991

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 7 (1994-95, 2000-04)

Αριθμός αγώνων: 308

• Αριθμός νικών: 91

Αριθμός pole positions: 68

Πόντοι καριέρας: 1566

Όταν εξετάζουμε τον καλύτερο οδηγό της F1, ο Michael Schumacher έρχεται αμέσως στο μυαλό. Ήταν, μέχρι την άνοδο του Χάμιλτον, το πρόσωπο της κυριαρχίας στη Formula 1: επτά τίτλοι (από αυτούς οι πέντε συνεχόμενοι), ένας φαινομενικά ανυπέρβλητος αριθμός νικών, αδυσώπητη ανταγωνιστικότητα – ο Σουμάχερ άλλαξε το παιχνίδι στη F1 με τον συνδυασμό αφοσίωσης, πάθους, και, φυσικά, ακατέργαστο ταλέντο.

Ενώ πήρε δύο τίτλους με την Benetton, είναι πολύ πιο γνωστός για το χρόνο του με τη Ferrari. Έγινε στην ομάδα το 1996 και, μετά από κάποια υψηλά και χαμηλά τα

επόμενα χρόνια, ο συνδυασμός σημείωσε χρυσό το 2000. Αυτό που ακολούθησε τα επόμενα πέντε χρόνια ήταν πέντε παγκόσμιοι τίτλοι, 48 νίκες και ένα βιβλίο ρεκόρ που είχε το όνομα του Μίκαελ Σουμάχερ σχεδόν σε κάθε τομέα.

Η δεύτερη θητεία του στη F1 δεν ήταν τόσο επιτυχημένη όσο η πρώτη του, δημιουργώντας ένα μόνο βάθρο για να προσθέσει στη συλλογή του. Ωστόσο, οι 91 νίκες του, τα 155 βάθρα και οι 68 pole position τον βάζουν ακόμα ψηλά σε οποιαδήποτε στατιστική ανάλυση.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 3. Sebastian Vettel – 53 νίκες

Πρώτος αγώνας: Grand Prix Ηνωμένων Πολιτειών 2007 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 4 (2010-13)

Αριθμός αγώνων: 300

Αριθμός νικών: 53

Αριθμός pole positions: 57

Πόντοι καριέρας: 3098

Ενώ η φόρμα του στη Formula 1 επιβραδύνθηκε προς το τέλος της καριέρας του, υπήρξε μια εποχή που ο Sebastian Vettel ήταν ουσιαστικά αήττητος.

Η καριέρα του Vettel στη F1 ξεκίνησε το 2007 και, στα πρώτα τρία χρόνια του, πήρε εννέα βάθρα και πέντε νίκες, αν και αυτό δεν ήταν τίποτα για το τι επρόκειτο να

ακολουθήσει. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια έγινε το πρόσωπο της F1, κερδίζοντας τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα και έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στη διαδικασία (παίρνοντας τη διάκριση από τον Lewis Hamilton). Εξασφάλισε επίσης τα ρεκόρ για τους περισσότερους τερματισμούς στο βάθρο σε μια σεζόν, τις περισσότερες νίκες σε μια σεζόν, τις περισσότερες pole positions σε μια σεζόν, τους περισσότερους γύρους με οδηγό σε μια σεζόν, τις περισσότερες συνεχόμενες νίκες, τα περισσότερα συνεχόμενα γκραν σλαμ και τις περισσότερες νίκες από την pole position σε μια σεζόν, εποχή. Δυστυχώς για τον Vettel, οι αλλαγές στον κανονισμό το 2014 δεν ταίριαζαν στη Red Bull (ή σε αυτόν), και η ομάδα γρήγορα έπεσε πίσω στην ομάδα. Πήρε από εννέα

συνεχόμενες νίκες στους τελευταίους εννέα αγώνες της σεζόν του 2013, στο να μην κέρδισε ούτε έναν αγώνα μέχρι το 2015, και από εκείνη τη σεζόν του 2013 έχει «μόνο» 14 νίκες. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσε να θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους οδηγούς στο grid μέχρι την αποχώρησή του στο τέλος της σεζόν του 2022, και η λίστα με τα ρεκόρ του είναι πιθανό να παραμείνει για πολλές ακόμη σεζόν.

Το Ράλι των Καναρίων Νήσων θα συμμετάσχει στο WRC το 2025Formula 1 πράσινες ομάδες: Aston Martin, Jaguar, Caterham… όταν οι ομάδες ζουν στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ!MotoGP: Ο Márquez απολαμβάνει τον Acosta και τον βλέπει ως “νούμερο ένα στον κόσμο”

Κορυφαίος οδηγός της F1: 4. Alain Prost – 51 νίκες

– Πρώτος αγώνας. Γκραν Πρι Αργεντινής 1980

• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 4 (1985-86, 1989, 1993)

• Αριθμός αγώνων, 199

• Αριθμός νικών: 51

• Αριθμός pole positions: 33

· Πόντοι καριέρας: 768,5

Ήταν το σχολαστικό ύφος του Alain Prost που του επέτρεψε να αντιμετωπίσει τον Ayrton Senna – την πικρή κόντρα για την οποία τον θυμούνται περισσότερο. Το μυστικό του όπλο ήταν η εγκεφαλική δύναμη, καθώς και η ταχύτητα, και διέθετε μια φυσική ακρίβεια στην οδήγησή του που επέτρεψε στον Προστ να γίνει ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής της Γαλλίας το 1985.

Το 1987 ξεπέρασε το ρεκόρ του Jackie Stewart με 27 νίκες και ένα χρόνο αργότερα η McLaren κέρδισε 15 από τους 16 αγώνες σε όλη τη σεζόν, κάτι που είναι απόδειξη της ικανότητας τόσο του Prost όσο και του Senna. Ο Prost παρέμεινε στην κορυφή του παιχνιδιού του μέχρι την αποχώρησή του, παίρνοντας τον τέταρτο και τελευταίο του τίτλο για την Williams σε ηλικία 38 ετών.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 5. Ayrton Senna – 41 νίκες

Πρώτος αγώνας. Γκραν Πρι Βραζιλίας 1984

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 3 (1988, 1990-91)

Αριθμός αγώνων: 161

Αριθμός νικών: 41

Αριθμός pole positions: 65

Πόντοι καριέρας: 610

Μία από τις πιο θρυλικές φιγούρες του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο Ayrton Senna παραμένει το σημείο αναφοράς για το ακατέργαστο ταλέντο και το χάρισμα.

Το βάθος της δέσμευσής του σε έναν γύρο και η συνεχής επιθυμία του να ξεπεράσει τα όρια για περισσότερα, σημαίνει ότι ο Senna έχει μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές πολλών οπαδών του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Οι τρεις τίτλοι του δίνουν μια αίσθηση του τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν δεν είχε πεθάνει στο Grand Prix του Σαν Μαρίνο το 1994. Ένας συνδυασμός φυσικής ταχύτητας και ανήσυχης φιλοδοξίας έδωσαν στον Senna ένα πλεονέκτημα που σπάνια τον είδαμε.

Είναι τέτοια η κληρονομιά του που ακόμη και σχεδόν τριάντα χρόνια μετά τον θάνατό του, τα μονοθέσια του Senna και το πώς κέρδισε τον σπουδαιότερο τίτλο του στην F1 εξακολουθούν να συζητιούνται.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 6. Μαξ Φερστάπεν – 35 νίκες

• Πρώτος αγώνας: Grand Prix Αυστραλίας 2015

• Παγκόσμια πρωταθλήματα: 2 (2021, 2022)

Αριθμός αγώνων: 163

• Αριθμός νικών: 34

Αριθμός pole positions: 20

Πόντοι καριέρας: 2011.5

O Max Verstappen, γιος του πρώην οδηγού της Formula 1 Jos, πέρασε μόλις ένα χρόνο σε αγώνες αυτοκινήτων πριν κάνει το ντεμπούτο του στη F1. Ενώ τα κατάφερε με τα μονοθέσια στη Χειμερινή Σειρά της Φλόριντα, η νεαρή του καριέρα θυμάται καλύτερα για την ευρωπαϊκή του εκστρατεία στη Formula 3 το 2014, όταν τερμάτισε τρίτος στο πρωτάθλημα πίσω από τον Tom Blomqvist και τον νικητή του τίτλου Esteban Ocon.

Αυτή η μεμονωμένη σεζόν, στην οποία πήρε 10 νίκες από 32 αγώνες, συμπεριλαμβανομένων έξι διαδοχικών νικών, ήταν αρκετή για να τον φέρει στην F1, παίρνοντας μια θέση

στην αδελφή ομάδα της Red Bull Toro Rosso για το 2015 και έγινε το νεότερο γκραν πρι ποτέ οδηγός. Η εναρκτήρια σεζόν του στην F1 σημείωσε κάποια επιτυχία σε

μηχανήματα μεσαίας κατηγορίας – 10 τερματισμοί με 19 πόντους από 19 αγώνες – αλλά ήταν η δεύτερη σεζόν του όπου πραγματικά ανακοίνωσε την είσοδό του στη F1. Λαμβάνοντας την πρόσκληση στην ανώτερη ομάδα της Red Bull σε πέντε αγώνες στη σεζόν του 2016, αντικαθιστώντας τον πολιορκημένο Daniil Kvyat, ο Verstappen πήρε την πρώτη του νίκη αμέσως στο GP της Ισπανίας, με τη βοήθεια των συμπαικτών της Mercedes Nico Rosberg και Lewis Hamilton που συντρίβονται μαζί στο πρώτος

γύρος. Θα έπαιρνε άλλες εννέα νίκες μέχρι το τέλος της σεζόν του 2020, προτού οι τροποποιημένοι τεχνικοί κανονισμοί για τη σεζόν του 2021 καταλήξουν στην παραγωγή ενός αυτοκινήτου από τη Red Bull που πραγματικά μπορεί να παλέψει για τον παγκόσμιο τίτλο. Με τη Red Bull πολύ πιο κοντά στο μέχρι τότε κυρίαρχο μονοθέσιο της Mercedes,

ο Verstappen και ο Hamilton συμμετείχαν σε μια επίπονη μάχη για τον τίτλο για μια σεζόν. Ο αγώνας έφτασε στον τελευταίο γύρο του τελικού αγώνα, με τον Verstappen

να παίρνει μόλις τις τιμές μπροστά από τον επτά φορές παγκόσμιο πρωταθλητή για τον πρώτο του τίτλο μετά το karting το 2013.

Το πρωτάθλημα του 2022 ήταν μια πολύ πιο εύκολη περίοδος για τον Ολλανδό συγκριτικά. Αν και δεν κατάφερε να ολοκληρώσει δύο από τους τρεις πρώτους γύρους λόγω προβλημάτων αξιοπιστίας, ο Verstappen έχει κερδίσει 12 νίκες μέχρι στιγμής, με τη νίκη του στη Suzuka να είναι αρκετή για να πάρει τον τίτλο. Με ένα δεύτερο στέμμα στο όνομά του, μένει να δούμε πόσους ακόμα θα προσθέσει στους απολογισμούς του.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 7. Fernando Alonso – 32 νίκες

Πρώτος αγώνας. Grand Prix Αυστραλίας 2001

• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 2 (2005-06)

Αριθμός αγώνων. 358

Αριθμός νικών: 32

• Αριθμός pole positions: 22

Πόντοι καριέρας: 2061

Ο Φερνάντο Αλόνσο είναι δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής με τη φήμη του ατρόμητου, επιθετικού δρομέα, αν και η καριέρα του μπορεί να καθοριστεί τόσο από αυτά που δεν προέκυψαν όσο οι δύο τίτλοι που κέρδισε.

Ο Ισπανός πέρασε τρία χρόνια στη Formula 1 πριν πετύχει το πρώτο από τα δύο συνεχόμενα στέμματα του, παίρνοντας τον τίτλο με ένα άνετο προβάδισμα 21 πόντων έναντι του Kimi Raikkonen. Ο δεύτερος τίτλος του το έτος αργότερα ήταν ένα προβάδισμα 13 πόντων έναντι του σπουδαίου Michael Schumacher, αν και εδώ φάνηκε να εξαντλείται η καλή τύχη του Alonso.

Μια μετακόμιση στη McLaren το 2007 για να συνεργαστεί με τον τότε πρωτάρη Λιούις Χάμιλτον, τον οδήγησε να τελειώσει τη σεζόν στην τρίτη θέση, μόλις ένα βαθμό πίσω από τον νικητή Kimi Raikkonen και πίσω από τον Hamilton, ο οποίος είχε τους ίδιους βαθμούς αλλά περισσότερες νίκες. Η μετακίνησή του στη Ferrari το 2010 φαινόταν ότι θα απέδιδε καθώς μπήκε στην τελευταία κούρσα της σεζόν με το προβάδισμα, αλλά ένας συνδυασμός του να κολλήσει πίσω από τον Vitaly Petrov και μια νίκη για τον Sebastian Vettel σήμαινε ότι ο Alonso έπρεπε να συμβιβαστεί με τη δεύτερη θέση. Έχασε τον τίτλο του 2012 για μόλις τρεις βαθμούς (και πάλι από τον Vettel) και ήταν δεύτερος ξανά το 2013 (αν και ήταν 155 πόντους ο Γερμανός).

Επέστρεψε στη McLaren το 2015 – ακριβώς στην ώρα της για την καταστροφική σχέση McLaren-Honda – και μετά από τέσσερα δύσκολα χρόνια έφυγε στα τέλη του 2018 – λίγο πριν η McLaren επιστρέψει στο μπροστινό μέρος του grid.

Ακόμη και η σεζόν του 2021 ήταν αγενής με τον Alonso – αγωνιζόμενος για την ομάδα των Άλπεων στη μεσαία γραμμή εξασφάλισε την τέταρτη θέση στο Grand Prix της Ουγγαρίας του 2021 (το καλύτερο που είχε τερματίσει για επτά χρόνια) ενώ ο συμπαίκτης του Esteban Ocon συνέχισε να κέρδισε, αν και Το πολυαναμενόμενο 98ο βάθρο επιτέλους στο Κατάρ.

Παρά την τρομερή τύχη που έχει επιδείξει ο Alonso στη Formula 1, εξακολουθεί να έχει κερδίσει 32 νίκες, 22 pole positions και 23 ταχύτερους γύρους, και είναι ένα σταθερό φαβορί των οπαδών.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 8. Nigel Mansell – 31 νίκες

• Πρώτος αγώνας: Grand Prix Αυστρίας 1980

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 1 (1992)

Αριθμός αγώνων: 187

Αριθμός νικών: 31

Αριθμός pole positions: 32

Πόντοι καριέρας, 482

Ο Nigel Mansell ήταν ένας ακόμη από τους «άτυχους» οδηγούς της Formula 1. Η καριέρα του είχε προβλήματα αξιοπιστίας και ολόκληρη η σεζόν του 1988 περιελάμβανε δύο τερματισμούς στη δεύτερη θέση, δύο αγώνες που έχασε λόγω ανεμοβλογιάς και 12 αποχωρήσεις.

Κατάφερε να τερματίσει στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος τρεις φορές – έχασε τον τίτλο με δύο βαθμούς το 1986 – και καθώς μπήκε στη 12η σεζόν πλήρους απασχόλησης στη Formula 1, φαινόταν ότι θα μπορούσε να κατέβει ως ένας ακόμη λαμπρός οδηγός να χάσει τον τίτλο. Ευτυχώς για τον Βρετανό όμως, αυτό δεν συνέβη.

Ο Mansell πήρε πέντε διαδοχικές νίκες για να ξεκινήσει τη σεζόν του 1992, συνεχίζοντας να διεκδικεί άλλες τέσσερις και να κατακτά επιπλέον τρεις θέσεις στη δεύτερη θέση.

Αυτό ήταν αρκετό για να πάρει ο «Il Leone» τον τίτλο σε ηλικία 39 ετών, και έγινε το πέμπτο γηραιότερο άτομο που το έκανε.

9. Τζάκι Στιούαρτ – 27 νίκες

Πρώτος αγώνας. Γκραν Πρι Νότιας Αφρικής 1965

• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 3 (1969, 1971, 1973)

Αριθμός αγώνων: 99

Αριθμός νικών: 27

Αριθμός pole positions: 17

Πόντοι καριέρας: 360

Μπορεί να φαίνεται ένα εγγενές μέρος της F1 σήμερα, αλλά ο Jackie Stewart ήταν ένας από τους πρώτους οδηγούς που απέδειξε ότι οι αγωνιστές μπορούν και πρέπει να αγωνιστούν για καλύτερα πρότυπα ασφαλείας. Ως τριπλός πρωταθλητής και κυρίαρχη δύναμη στο άθλημα, ο Stewart είχε την αξιοπιστία που απαιτείται για να αλλάξει την κουλτούρα γύρω από την ασφάλεια στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Αφού είδε πάρα πολλούς φίλους και συναδέλφους του να σκοτώνονται κάνοντας αυτό που αγαπούσαν, ο Stewart ήταν βασικός πρωτοπόρος στην εισαγωγή κρανών full-face, ζωνών ασφαλείας, ταξιδιωτικών ιατρικών μονάδων, φραγμών ασφαλείας, περιοχών απορροής και

πολλά άλλα.

Εκτός από την προσπάθειά του για ασφάλεια, ο Stewart ήταν ένα θαυμάσιο ταλέντο στην πίστα και ήταν ο άνθρωπος που νικούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του στο grid, διεκδικώντας τρεις παγκόσμιους τίτλους με την ομώνυμη ομάδα του Ken Tyrrell καθώς οι δυο τους σχημάτισαν ένα ακαταμάχητο double-act στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές. δεκαετία του 1970.

Κορυφαίος οδηγός της F1: 10. Niki Lauda – 25 νίκες

Πρώτος αγώνας: 1971 Grand Prix Αυστρίας Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 3 (1975, 1977, 1984)

Αριθμός αγώνων: 171

Αριθμός νικών: 25

Αριθμός pole positions: 24

Πόντοι καριέρας. 420,5

Ο Niki Lauda μπήκε στη Formula 1 ως αμειβόμενος οδηγός, αν και κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί, ενώ τα χρήματά του τον βοήθησαν να μπει στη F1, το ταλέντο του τον κράτησε εκεί.

Με τρεις σεζόν στη F1 υπό τη ζώνη του, ο Lauda εντάχθηκε στη Ferrari για τη σεζόν του 1974 και εξασφάλισε δύο νίκες και την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα για το 1974, έχοντας συχνά ρυθμίσει τον ρυθμό, αλλά υπέστη ατυχία. Το 1975 ο Lauda κέρδισε πέντε νίκες και τον πρώτο από τους τρεις παγκόσμιους τίτλους του, αλλά η σεζόν του 1976 · και το περίφημο ατύχημα στο Nurburgring – είναι το πιο διάσημο.

Επέστρεψε μετά από ένα απειλητικό ατύχημα στο Nurburgring για να χάσει τον τίτλο με έναν βαθμό στον James Hunt. Πήρε τον δεύτερο τίτλο του το 1977 και αποσύρθηκε δύο χρόνια αργότερα, μόνο για να επιστρέψει με τη McLaren το 1982. Αυτό έδωσε ένα τρίτο στέμμα το 1984, μετά από έναν επικό αγώνα με τον Alain Prost, πριν ο Lauda αποσυρθεί οριστικά στα τέλη του 1985.

Ενώ απέδειξε το ταλέντο του σε καλό δρόμο, αργότερα έγινε γνωστός για την επιχειρηματική του αίσθηση. Εργάστηκε σε διευθυντικές θέσεις για τη Ferrari και την Jaguar, αν και είναι πιο γνωστός για τη συμμετοχή του στη Mercedes.

Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να φέρει τον Lewis Hamilton στη Mercedes για τη σεζόν του 2013 και εργάστηκε με την ομάδα μέχρι που πέθανε το 2019.

10. Τζιμ Κλαρκ – 25 νίκες

Πρώτος αγώνας: Grand Prix Ολλανδίας 1960

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα: 2 (1963, 1965)

Αριθμός αγώνων: 72

Αριθμός νικών: 25

Αριθμός pole positions: 33

Πόντοι καριέρας: 274

Ο Τζιμ Κλαρκ απέφυγε τα φώτα της δημοσιότητας και τον ενδιέφερε μόνο να κερδίσει. Από το 1962-65, ο Σκωτσέζος άσος αναμφισβήτητα νικήθηκε στον παγκόσμιο τίτλο μόνο όταν αντιμετώπισε μηχανικά προβλήματα και τη στιγμή του θανάτου του το 1968 – τραγικά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα F2 στο Hockenheim – κατείχε το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες σε αγώνες.

Ένα ασυναγώνιστο ταλέντο, ο Clark ήταν οκτώ μίλια μακριά από τον πλησιέστερο ανταγωνιστή στην καταρρακτώδη βροχή στο Spa το 1963, υπογραμμίζοντας τη γενναιότητα ενός οδηγού που αγωνιζόταν στην πιο επικίνδυνη περίοδο της ιστορίας του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Σας ευχαριστούμε που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε αυτό το άρθρο. Πιθανόν να σας ενδιαφέρουν και τα παρακάτω θέματα:

Χίλιος Αναστάσιος μέσα στις 10 πιο σημαντικές προσωπικότητες της Ελληνικής ΝαυτιλίαςΤο νέο επίσημο Βιντεοπαιχνίδι MotoGP24 θα είναι διαθέσιμο στις 2 ΜαΐουΠοιοι οδηγοί της Formula 1 έχουν τα περισσότερα DNF σε αγώνες F1;

Μιχάλης Κοντιζάς για το sportime.gr.