Η ταινία που έκανε μια γενιά να φοβάται να κάνει μπάνιο

12:08 22/4/2025 - Πηγή: Sportime

Το μπάνιο κάποτε ήταν χώρος χαλάρωσης. Ήσυχος, προσωπικός, ασφαλής. Μέχρι που το 1960, ένας Άλφρεντ Χίτσκοκ έβαλε μια κάμερα πίσω από μια κουρτίνα, και με ένα μαχαίρι, μερικές κραυγές και 52 γρήγορα κοψίματα, διέλυσε για πάντα αυτή την αίσθηση ασφάλειας.

Η σκηνή του ντους στο Ψυχώ δεν έδειξε ποτέ την πράξη του φόνου ολοκληρωμένα. Το μαχαίρι δεν αγγίζει ποτέ σάρκα. Κι όμως, κανείς δεν το θυμάται έτσι. Η Janet Leigh ουρλιάζει, το νερό τρέχει, η κουρτίνα ανεμίζει και η κάμερα καταγράφει τον απόλυτο τρόμο. Όλα κρατάνε μόλις

45 δευτερόλεπτα. Αλλά είναι τα πιο τρομακτικά 45 δευτερόλεπτα στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η επίδραση στο κοινό ήταν πρωτοφανής. Ο κόσμος απέφευγε τα ντους. Γονείς έγραφαν γράμματα στον Χίτσκοκ: «Το παιδί μου δεν θέλει να μπει στο μπάνιο». Η απάντησή του; «Στείλτε το καθαριστήριο». Σαρκασμός, όπως πάντα. Πίσω του όμως κρυβόταν η γνώση πως είχε δημιουργήσει κάτι αληθινά ανατριχιαστικό.

Ακόμα και η ίδια η Janet Leigh, χρόνια μετά, παραδέχτηκε: «Από τότε κάνω μόνο μπάνιο. Και μόνο με την πόρτα ανοιχτή. Και μόνο όταν είμαι μόνη στο σπίτι». Η ηθοποιός που έπαιξε στη σκηνή, δεν μπορούσε να τη βγάλει από το μυαλό της. Ήξερε κάθε πλάνο. Κάθε ήχο.

Η κουρτίνα του μπάνιου έγινε σύμβολο τρόμου. Δεν ήταν πια κομμάτι υφάσματος. Ήταν το σύνορο ανάμεσα στην ασφάλεια και τον θάνατο. Το μαχαίρι δεν σκότωνε μόνο τη Μάριον Κρέιν. Σκότωνε κάθε αίσθηση ιδιωτικότητας.

Η σκηνή ήταν τόσο επιδραστική που έγινε αντικείμενο μελέτης σε σχολές ψυχολογίας. Το ντους – ένα από τα πιο προσωπικά τελετουργικά της καθημερινότητας – μετατράπηκε σε αγωνιώδη εμπειρία. Ο φόβος της παραβίασης, της αδυναμίας, του απροστάτευτου σώματος. Όλα αυτά, μέσα σε 45 δευτερόλεπτα.

Δεν ήταν απλώς μια σκηνή τρόμου. Ήταν μια εισβολή στο σπίτι του θεατή. Κι από τότε, καμία κουρτίνα μπάνιου δεν ξαναέγινε αθώα.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.