Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Οι «μαύρες» σελίδες του βιογραφικού μιας απερχόμενης ΠτΔ

16:57 15/1/2025 - Πηγή: Sportime

«Στη διάρκεια της θητείας μου, προσπάθησα να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου με τη μεγαλύτερη δυνατή ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό και τη συνείδησή μου, σεβόμενη τις αρμοδιότητες και τον θεσμικό ρόλο που αναγνωρίζει το Σύνταγμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».

Αυτός ήταν ο απολογισμός που έκανε για τη θητεία της η απερχόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, επιχειρώντας να εξωραΐσει την αποτυχία της να ανταποκριθεί σε όλα τα καθήκοντα που απαιτούσε το αξίωμά της.

Με

την κ. Σακελλαροπούλου να κλείνει τον κύκλο της μετά από 5 χρόνια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, θα μείνει στην ιστορία ως η πιο ανούσια θητεία στη συγκεκριμένη θέση. Για πρώτη φορά στα χρονικά της μεταπολίτευσης, το ύπατο πολιτειακό αξίωμα υπέστη τέτοια απαξίωση. Ουσιαστικά η κ. Σακελλαροπούλου λειτουργούσε για μια πενταετία ως παρα-υπουργός του Κυριάκου Μητσοτάκη που δεν διέθετε κανένα ειδικό βάρος και δεν έπαιρνε καμία σοβαρή πρωτοβουλία.

Υπάρχουν «μελανές» στιγμές που θα συνοδεύουν πάντα την απερχόμενη ΠτΔ. Οπωσδήποτε η μία από αυτές είναι όταν μπροστά στις κάμερες πήγε να ρίξει λουλούδια στα στραπατσαρισμένα βαγόνια των Τεμπών, που ακόμα κάπνιζαν και είχαν απομεινάρια σωρών στο εσωτερικό τους. Μια ακατανόητη πράξη ασέβειας, για την προσωπική προβολή της ΠτΔ.

Η όλη συμπεριφορά της κ. Σακελλαροπούλου μπροστά στο έγκλημα των Τεμπών είναι μια μαύρη σελίδα στο βιογραφικό της. Οι συγγενείς των νεκρών την έχουν κατηγορήσει επανειλημμένως για συμμετοχή στη συγκάλυψη και απροθυμία να πάρει θέση για τα τραγικά κενά της έρευνας. Η ΠτΔ δεν κάλεσε ποτέ στο Προεδρικό Μέγαρο τη Μαρία Καρυστιανού, ούτε κανέναν από τους συγγενείς που πρωτοστατούν στον αγώνα για δικαίωση, κι αυτό από μόνο του φανερώνει πολλά.

Το θάρρος που ποτέ δεν βρήκε για να ζητήσει τη δικαίωση για τα Τέμπη, το βρήκε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου για να στηρίξει εμμέσως έναν καταδικασμένο βιαστή 2 ανηλίκων, τον Δημήτρη Λιγνάδη, τασσόμενη υπέρ της αποφυλάκισής του και δηλώνοντας (στη Γιορτή της Δημοκρατίας μάλιστα) ότι «η απονομή της δικαιοσύνης δεν συντελείται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα».

Θλιβερός ο ρόλος της ΠτΔ στο να στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις τη woke ατζέντα, φτάνοντας ακόμα και να μιλά σε μαθητές δημοτικού για το άφυλο αρκουδάκι Winnie-the-Pooh ή γιορτάζοντας σε… wine bar τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών μαζί με στελέχη της ΝΔ.

Δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς και την «ψύχωση» που είχε η ΠτΔ με τη στήριξη της Ουκρανίας, φτάνοντας να υμνεί τους Ουκρανούς ακόμα και σε δηλώσεις της για εθνικές εορτές της… Ελλάδας. Τέτοια «αγιογραφία» στον Ζελένσκι, ούτε οι καλύτεροι… αγιογράφοι του Κιέβου δεν θα μπορούσαν να κάνουν.

Στον αντίποδα, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα μείνει στη μνήμη των Ελλήνων ως η πιο «άφωνη» ΠτΔ για τις τουρκικές προκλήσεις, την κατοχή της Κύπρου, τη διαπραγμάτευση του Αιγαίου, την ανθελληνική προπαγάνδα Σκοπίων και Αλβανίας, τα δεινά της ομογένειας.

Ανάλογη «αφωνία» επέδειξε η ΠτΔ και για το σκάνδαλο των υποκλοπών, τηρώντας μια ευνοϊκότατη στάση για το Μαξίμου και αρκούμενη να κάνει μία και μόνο αόριστη δήλωση, ζητώντας «άμεση και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης».

Άλλα μελανά στιγμιότυπα από τη θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ήταν πχ. ότι ασχολούταν με το κινητό της την ώρα των παρελάσεων, ότι είχε «αλλεργία» στην προσκύνηση του σταυρού, στις στρατιωτικές μπάντες, τον εθνικό ύμνο και τα… τσαρούχια των Ευζώνων και ότι ζήτησε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ελλάδα ως… λύση για την υπογεννητικότητα.

Βλέποντας περιληπτικά όλα αυτά τα κακώς κείμενα, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η δημοτικότητα της κ. Σακελλαροπούλου είχε πέσει στα… τάρταρα πολύ καιρό πριν πάρει την απόφαση να άρει το «χρίσμα» του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το «project» Σακελλαροπούλου εμφανίστηκε αρχικά ως κάτι το πρωτοποριακό, αλλά όχι μόνο απέτυχε παταγωδώς, αλλά ζημίωσε τρομερά το ύπατο αξίωμα, συμβάλλοντας στο έλλειμα δημοκρατίας που έχουμε σήμερα.

Παντελής Λαμψιώτης για το sportime.gr.