«Λίγες δεκάδες μέτρα» ενδοτισμού, έφεραν μια εθνική γελoιοποίηση…

20:29 26/5/2020 - Πηγή: Sportime

Είναι κοινώς παραδεκτό πως τις τελευταίες εβδομάδες, στους περισσότερους πολίτες της  χώρας (αλλά και πολλών άλλων χωρών) η υπόθεση COVID – 19 αρχίζει να μοιάζει σαν ένα σκοπίμως παραφουσκωμένο μπαλόνι. Ένα «μπαλόνι» μαζικής τρομολαγνείας, αχρείαστων αυστηρών μέτρων, πρωτοφανών περιορισμών και απαγορεύσεων, συστηματικής μεγαλοποίησης των πιθανών κινδύνων που υπήρχαν και υπάρχουν για τη δημόσια υγεία.

Η πολυδιάστατη αυτή παραζάλη που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία, από το επιτηδευμένο «φούσκωμα» της υπόθεσης της πανδημίας, έχει καταφέρει να μεταθέσει το επίκεντρο της προσοχής των πολιτών

κυρίως στα θέματα του ιού και τα θέματα της οικονομίας.

Το μυαλό μας βομβαρδίζεται καθημερινώς επί βδομάδες, από πληροφορίες για εξόχως «σοβαρά» θέματα, όπως το από πού πρέπει να πιάνουμε τη μάσκα, πως θα φτιάξουμε δική μας μάσκα, πως να την σιδερώσουμε, πως να βήξουμε στο μανίκι μας, ποιος celebrity νόσησε από τον ιό, τι είπε ο Λοιμωξιολόγος νούμερο 132 της τηλεπαρέλασης του συγκεκριμένου επιστημονικού κλάδου, πως να προσαρμοστούμε στη νέα «κανονικότητα», πότε θα έρθει το «δεύτερο κύμα», αν κολλάει ο ιός μέσα στη θάλασσα, αν πρέπει να αποφύγουμε τα μακροβούτια, αν πρέπει να κυκλοφορούμε με μεζούρα, και άλλα πολλά τέτοια φλέγοντα ζητήματα…

Όμως σε ένα τέτοιο αποπροσανατολισμένο κοινωνικό περιβάλλον, τα πραγματικά σοβαρά θέματα που προκύπτουν στην επικαιρότητα, περνούν απαρατήρητα ή δεν τους δίνεται η προσοχή που θα έπρεπε να τους δοθεί.

Τέτοιου είδους θέματα είναι ασφαλώς και τα εθνικά θέματα.

Δεν ξέρουμε κατά πόσο ισχύει ή δεν ισχύει πραγματικά η περιβόητη εισβολή ανδρών του Τουρκικού στρατού σε σημείο των συνόρων του Έβρου. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έσπευσε να διαψεύσει πως συνέβη αυτό το γεγονός.

Όμως είτε συνέβη, είτε δεν συνέβη, αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίζει και να μας ανησυχεί περισσότερο και από μια άτυπη εισβολή Τούρκων στα σύνορα για τη δημιουργία εντυπώσεων, είναι ο αδιανόητος ενδοτισμός και η υποχωρητικότητα της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα.

Ο υπουργός εξωτερικών κύριος Νίκος Δένδιας στην εντελώς απαράδεκτη και ντροπιαστική δήλωση του, υποστήριξε για το εν λόγω θέμα πως: «Δεν τoυ αρέσει να δημιουργεί εντάσεις ανάμεσα σε δυο χώρες, οι οποίες είναι σύμμαχοι. Αυτά τα πράγματα λύνονται χωρίς να γραφεί ούτε μονόστηλο σ’ εφημερίδα. Μπορούν κάλλιστα να γίνουν οι ανάλογες μετρήσεις και, με μια επιτροπή κοινή όλα αυτά τα πράγματα να επιλυθούν. Μιλάμε για λίγες δεκάδες μέτρα».

Τι καταλαβαίνουμε από αυτό το θέατρο παραλόγου;

Πως ο εξαιρετικά «large» σε βάρος της Ελλάδας κύριος Δένδιας μίλησε για «λίγες δεκάδες μέτρα» με πνεύμα: «δεν βαριέσαι βρε αδερφέ, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί, ας δώσουμε και λίγα στρέμματα στον γείτονα».

Στις επόμενες μέρες ακούσαμε πως ήταν θέμα μεταβολών στη κοίτη του ποταμού Έβρου και τελικά ο κύριος Μητσοτάκης δήλωσε πως δεν υπάρχει κανένα θέμα εισβολής.

Είναι σοβαρή εικόνα αυτή για την εξωτερική πολιτική ενός κράτους; Είναι διπλωματική διαχείριση αυτή, που αποπνέει έστω και ψήγμα υπευθυνότητας;

Και το κυριότερο, το βασικότερο: από πού και έως που θεωρείται σύμμαχος η Τουρκία; Σύμφωνα με ποια επιχειρήματα; Σύμφωνα με ποια λογική;

Είναι συμμαχική χώρα μια χώρα που λίγους μόλις μήνες πριν, είχε εφαρμόσει υβριδικό πόλεμο στα σύνορα της Ελλάδας; Είναι συμμαχική μια χώρα που χρησιμοποιεί τους λαθρομετανάστες σαν έμψυχο πολιορκητικό κριό για να προκαλέσει εθνικό χάος στην Ελλάδα; Που αμφισβητεί ανοιχτά την κυριαρχία δεκάδων Ελληνικών νησιών; Που στέλνει γεωτρύπανα στην Κυπριακή ΑΟΖ και δηλώνει επίσημα πως θα στείλει γεωτρύπανο και νοτίως της Κρήτης; Που ενορχηστρώνει συστηματικά καθημερινές παραβιάσεις του εναερίου χώρου της Ελλάδας; Που εμβολίζει Ελληνικά σκάφη στο Αιγαίο και τρομοκρατεί συστηματικά τους Έλληνες ψαράδες;

Πως ακριβώς έχει στο μυαλό του τον όρο «σύμμαχος» ο κύριος Δένδιας και η Νέα Δημοκρατία γενικώς; Ποια λογική βάση έχει η ενδοτικότητα που δείχνουν προς τα Ελληνοτουρκικά θέματα; Τι είδους success story έχουν να μας παρουσιάσουν σε αυτά;

Δεν καταλαβαίνουν πως τέτοιου είδους δηλώσεις είναι «χαράς ευαγγέλια» για τα ώτα της Τουρκίας;

Αν δεν υπήρξε κανένα θέμα παραβίασης των συνόρων, τότε γιατί το υπουργείο εξωτερικών έσπευσε να στείλει δύο διαβήματα προς την Τουρκία αμέσως μετά τη διαρροή της είδησης από εφημερίδα του ξένου τύπου; Για χατίρι ενός γεγονότος που δεν έγινε ποτέ;

Ασφαλώς και δεν περιμένουμε να έχει κάποιος από την κυβέρνηση τη στοιχειώδη ευθιξία, ώστε να παραιτηθεί μετά από αυτό το επικοινωνιακό φιάσκο.

Ούτε βεβαίως, περιμέναμε να μην εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός, πατριδοκάπηλοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης, που ξαφνικά παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι και υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, ενώ  – δύο μόλις χρόνια πριν – ξεπούλησαν το όνομα της Μακεδονίας με τη κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών.

Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για τη χώρα να ξεκινήσουν και οι μεν και οι δε να αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα με τη δέουσα σοβαρότητα. Ειδάλλως είναι σίγουρο πως με τέτοια ποιότητα εξωτερικής πολιτικής, ο «αέρας θα ξεκινήσει να παίρνει και πάλι σημαίες»…

Το άρθρο «Λίγες δεκάδες μέτρα» ενδοτισμού, έφεραν μια εθνική γελoιοποίηση… εμφανίστηκε πρώτο στο sportime.gr.