Παντρεύονταν οι Αρχαίοι Έλληνες με ξένες;

Οι Αρχαίοι Έλληνες παντρεύονταν με ξένες, αλλά αυτό εξαρτιόταν από την εποχή, την πόλη-κράτος, και το κοινωνικό πλαίσιο.

Στην Κλασική Αθήνα, υπήρχαν αυστηροί κανόνες σχετικά με τον γάμο. Ο Αθηναίος πολίτης έπρεπε να παντρευτεί μια γυναίκα που επίσης είχε γεννηθεί από Αθηναίους γονείς, για να είναι τα παιδιά του πολίτες. Ο νόμος του Περικλή (451 π.Χ.) τόνιζε ότι μόνο όσοι γεννιούνταν από δύο γονείς Αθηναίους μπορούσαν να έχουν πολιτικά δικαιώματα. Έτσι, οι γάμοι με ξένες (μέτοικους

ή βαρβάρες) δεν ήταν συνηθισμένοι και δεν εξασφάλιζαν πλήρη κοινωνική αποδοχή.

Στη Σπάρτη, οι πολίτες είχαν διαφορετική προσέγγιση λόγω της έμφασης στη στρατιωτική πειθαρχία και την καθαρότητα του στρατού τους. Οι Σπαρτιάτες πολίτες γενικά παντρεύονταν Σπαρτιάτισσες, ενώ οι σχέσεις με ξένες ήταν πιο περιορισμένες. Ωστόσο, λόγω της μικρής πληθυσμιακής βάσης της Σπάρτης, μερικές φορές ίσως γίνονταν εξαιρέσεις για λόγους αναπαραγωγής.

Κατά την Ελληνιστική περίοδο, με την εξάπλωση της ελληνικής κουλτούρας λόγω των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι γάμοι με ξένες έγιναν πιο συνηθισμένοι. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε τη Ρωξάνη, κόρη ενός Βακτριανού άρχοντα, ενώ προώθησε τους μεικτούς γάμους ανάμεσα σε Έλληνες και Πέρσες για να εδραιώσει την αυτοκρατορία του.

Στις αποικίες και σε πόλεις με έντονη εμπορική δραστηριότητα, όπως η Κόρινθος, η Μίλητος και η Εφέσος, οι γάμοι με ξένες ήταν πιο συχνοί. Αυτές οι πόλεις είχαν πιο ανοιχτή κοινωνία και έρχονταν σε επαφή με ξένους πολιτισμούς.

Στην ελληνική μυθολογία, υπάρχουν πολλές ιστορίες γάμων με ξένες. Π.χ. ο Πηλέας παντρεύτηκε τη Νηρηίδα Θέτιδα, ο Ιάσωνας παντρεύτηκε τη Μήδεια, μια ξένη από την Κολχίδα, ο Οδυσσέας είχε σχέσεις με ξένες γυναίκες όπως η Καλυψώ και η Κίρκη, αν και αυτές δεν θεωρούνται τυπικοί γάμοι.

Οι γάμοι με ξένες στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν εντελώς απαγορευμένοι, αλλά η αποδοχή και οι συνέπειες εξαρτιόνταν από την κοινωνική τάξη, την πόλη και την ιστορική περίοδο. Σε περιόδους αυξημένης εξωστρέφειας, όπως κατά την Ελληνιστική περίοδο, ήταν πιο συνηθισμένοι, ενώ σε συντηρητικές κοινωνίες, όπως στην Κλασική Αθήνα, περιορίζονταν από νομικά και κοινωνικά πλαίσια.

Διαβάστε επίσης στο Sportime:

Ξύριζαν τα φρύδια τους όταν πέθαινε η γάτα τους

Πώς θα ήταν ο Τσουκαλάς αν γινόταν… Τακάριος και τραγουδούσε Πάριο;

Διονύσης Αντωνέλλος για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα