Ποιο ήταν το αγαπημένο χρώμα των Αρχαίων Ελληνίδων

Δεν υπάρχουν άμεσες ιστορικές πηγές που να δηλώνουν ξεκάθαρα το «αγαπημένο χρώμα» των Αρχαίων Ελληνίδων, καθώς οι προσωπικές προτιμήσεις δεν καταγράφονταν συστηματικά. Ωστόσο, μπορούμε να εξάγουμε συμπεράσματα από αρχαιολογικά ευρήματα, έργα τέχνης, λογοτεχνία και την πολιτισμική σημασία των χρωμάτων στην αρχαία Ελλάδα.

Τα χρώματα δεν είχαν μόνο αισθητική αξία, αλλά και συμβολική. Χρησιμοποιούνταν σε ενδύματα, έργα τέχνης, διακόσμηση και θρησκευτικές τελετές, αντανακλώντας κοινωνική θέση, φύλο ή

περιστάσεις.

Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν χιτώνες, πέπλους και ιμάτια, συχνά βαμμένα με φυσικές χρωστικές από φυτά, μέταλλα ή έντομα (π.χ. πορφύρα από όστρακα).

Το πορφυρό ήταν το πιο ακριβό και πολυτελές χρώμα, που προερχόταν από το όστρακο Murex. Συνδεόταν με πλούτο, εξουσία και κύρος.

Οι γυναίκες της ανώτερης τάξης πιθανότατα το επέλεγαν για ειδικές περιστάσεις (π.χ. γάμους, θρησκευτικές τελετές). Ο Όμηρος στην Ιλιάδα περιγράφει γυναίκες με πορφυρά υφάσματα, υποδηλώνοντας την ελκυστικότητά του.

Είναι πιθανό οι Ελληνίδες να το θεωρούσαν επιθυμητό λόγω της σπανιότητας και της ομορφιάς του.

Το κόκκινο, από φυτικές χρωστικές όπως το κρόκο ή τη ρίζα του κράππου, ήταν δημοφιλές για καθημερινά και εορταστικά ενδύματα. Συνδεόταν με τη θηλυκότητα και τη ζωτικότητα.

Αγαλματίδια και τοιχογραφίες (π.χ. από τη Σαντορίνη ή την Κνωσό) δείχνουν γυναίκες με κόκκινες λεπτομέρειες στα ρούχα τους.

Ο κρόκος, που προερχόταν από το φυτό κρόκου, ήταν δημοφιλής για γυναικεία ενδύματα, ιδιαίτερα σε γάμους, καθώς συμβόλιζε τη γονιμότητα και την ευημερία.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Ήρα φορούσε κροκόχρωμο πέπλο, ενώ ο κρόκος αναφέρεται σε ποιήματα της Σαπφούς ως χρώμα που ταιριάζει στις γυναίκες.

Πιθανότατα οι Ελληνίδες το εκτιμούσαν για τη φωτεινότητα και τη συμβολική του αξία.

Το λευκό, που προερχόταν από φυσικά λευκασμένα υφάσματα, συνδεόταν με την καθαρότητα και τη θρησκευτικότητα. Οι ιέρειες και οι γυναίκες σε τελετές συχνά φορούσαν λευκά.

Στην τέχνη, όπως οι μαρμάρινες Κόρες, το λευκό κυριαρχούσε, αν και συχνά συνδυαζόταν με έντονα χρώματα (κόκκινο, μπλε) που αποκαλύπτονται από αρχαιολογικές αναλύσεις.

Το μπλε, από χρωστικές όπως το ίντιγκο ή το λάπις λάζουλι, εμφανίζεται σε τοιχογραφίες (π.χ. Μινωικός πολιτισμός) και κεραμικά, συχνά σε γυναικεία ενδύματα.

Συνδεόταν με τη θάλασσα και την ηρεμία, και πιθανότατα άρεσε στις Ελληνίδες για την αισθητική του.

Οι τοιχογραφίες της Θήρας (16ος αιώνας π.Χ.) και οι Κόρες της Ακρόπολης (6ος αιώνας π.Χ.) δείχνουν γυναίκες με πολύχρωμα ρούχα, με κυριαρχία του κόκκινου, κίτρινου, μπλε και λευκού. Οι αρχαιολόγοι έχουν αποκαλύψει ότι τα αγάλματα ήταν βαμμένα με έντονα χρώματα, αντίθετα με τη λανθασμένη εικόνα του «λευκού» μαρμάρου.

Οι γυναικείες μορφές σε αγγειογραφίες (π.χ. αττικά ερυθρόμορφα αγγεία) εμφανίζονται συχνά με πορφυρά ή κροκόχρωμα ενδύματα, υποδηλώνοντας δημοτικότητα αυτών των χρωμάτων.

Η Σαπφώ (6ος αιώνας π.Χ.) αναφέρει κροκόχρωμα και πορφυρά υφάσματα σε ποιήματά της, συνδέοντάς τα με ομορφιά και θηλυκότητα.

Ο Όμηρος (Οδύσσεια, Ιλιάδα) περιγράφει γυναίκες όπως την Ελένη ή τη Ναυσικά να φορούν υφάσματα με έντονα χρώματα, ιδιαίτερα πορφυρό και λευκό.

Οι γυναίκες της μεσαίας και χαμηλότερης τάξης πιθανότατα προτιμούσαν πιο προσιτά χρώματα (λευκό, κίτρινο), ενώ οι αριστοκράτισσες επέλεγαν πορφύρα για να επιδείξουν πλούτο.

Η βαφή υφασμάτων ήταν χρονοβόρα και δαπανηρή, οπότε τα έντονα χρώματα ήταν ένδειξη κοινωνικής θέσης.

Διαβάστε επίσης:

Ποια ήταν η σχέση των Αρχαίων Ελλήνων με τους Εβραίους

Είχαν σχέδιο να ρίξουν ουσίες στο φαγητό του Χίτλερ, όχι για να τον δηλητηριάσουν αλλά να τον κάνουν πιο θηλυπρεπή.

Διονύσης Αντωνέλλος για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα