Πώς έδιναν όνομα στα παιδιά τους οι Αρχαίοι Έλληνες; Είχαν νονό;

12:31 26/3/2025 - Πηγή: Sportime

Στην Αρχαία Ελλάδα, η διαδικασία της ονοματοδοσίας των παιδιών είχε διαφορετικές παραδόσεις και συνήθειες από τη σύγχρονη κοινωνία, και δεν υπήρχε η έννοια του «νονού» όπως την κατανοούμε σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, υπήρχαν ορισμένα κοινά στοιχεία στην ονοματοδοσία και συγκεκριμένα έθιμα, που διαφέρουν ανάλογα με την περίοδο και την περιοχή.

Τα ονόματα στα Αρχαία Ελληνικά δεν ήταν τόσο ποικίλα όσο σήμερα, καθώς υπήρχαν περιορισμένα ονόματα που δίνονταν από οικογένεια σε οικογένεια. Πολλά από τα ονόματα των παιδιών συνήθως

ήταν οικογενειακά και συχνά συνδέονταν με τους προγόνους ή θεότητες που τιμούσαν οι γονείς. Για παράδειγμα, το όνομα του πατέρα μπορούσε να μεταφερθεί στο γιο, ή να χρησιμοποιούνταν το όνομα ενός θεού ή θεάς που θεωρούταν σημαντικός.

Ένα από τα χαρακτηριστικά της αρχαίας ελληνικής ονοματοδοσίας ήταν η συνήθεια να δίδεται στο παιδί το όνομα του πατέρα του σαν επίθετο όπως στον Αλέξανδρο, ο Μακεδόνας, γιος του Φιλίππου. Οι οικογένειες συχνά χρησιμοποιούσαν το όνομα του πατέρα για να προσδιορίσουν την καταγωγή.

Στην Αρχαία Ελλάδα, πολλοί γονείς έδιναν στα παιδιά τους ονόματα θεοτήτων ή ηρώων, αναμένοντας ότι το παιδί θα είχε κάποια σχέση ή ευλογία από το θεό ή τον ήρωα. Για παράδειγμα, ονόματα όπως «Απόλλων», «Αθηνά», «Αχιλλεύς», κ.λπ., ήταν συνηθισμένα.

Στην Αρχαία Αθήνα, για παράδειγμα, υπήρχε η συνήθεια να δίνονται τα πρώτα ονόματα στο παιδί μετά από μια δημόσια τελετή, συνήθως όταν το παιδί ήταν επτά ή δέκα ημερών. Η τελετή αυτή συνδεόταν με την «επίκληση» των θεών και την επισημοποίηση του παιδιού στην κοινωνία.

Αν και το έθιμο του “νονού” όπως το κατανοούμε σήμερα δεν υπήρχε στην Αρχαία Ελλάδα, υπήρχε ένας όρος για κάποιον που αναλάμβανε τη θρησκευτική ή κοινωνική ευθύνη ενός παιδιού, κυρίως σε θρησκευτικό πλαίσιο.

Στην Αρχαία Ελλάδα, όταν το παιδί επρόκειτο να γίνει μέλος της κοινότητας μέσω τελετών (όπως η πρώτη επαφή με τους θεούς ή η ένταξή του σε κάποια θρησκευτική παράδοση), ενδέχεται να υπήρχε κάποιος που είχε το ρόλο του προστατευτή ή του υπεύθυνου για την εκπαίδευση του παιδιού. Αυτός ο ρόλος, ωστόσο, δεν ήταν συχνά μόνιμος και δεν υπήρχε οργανωμένη κοινωνική δομή με “νονό” όπως τη γνωρίζουμε.

Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μια διαφορετική προσέγγιση στην ονοματοδοσία των παιδιών και δεν υπήρχε ο θεσμός του νονού και της νονάς, αλλά υπήρχαν θρησκευτικές και κοινωνικές τελετές που σηματοδοτούσαν την ένταξη του παιδιού στην κοινότητα.

Διονύσης Αντωνέλλος για το sportime.gr.