Πρωτοχρονιά 2025: Καλή χρονιά μόνο με καλή μετάνοια – Δεν αρκούν οι ξεκρέμαστες ευχές – Θέλουμε γόνιμες προσευχές!

00:03 1/1/2025 - Πηγή: Sportime

Ανασκόπηση του χρόνου ή ενδοσκόπηση του απατεώνα εαυτού; «Χρόνια πολλά» ή χρόνια ψυχωφελή και αναστάσιμα; «Καλή χρονιά» ή καλή μετάνοια στο νέο χρόνο; Θα μείνουμε μόνο στις ξεκρέμαστες ευχές ή θα καταφύγουμε επιτέλους στις γόνιμες προσευχές; Θα σβήσει η προκοπή μας σαν τα πυροτεχνήματα που χαζεύουμε στο νυχτερινό ουρανό ή θα γίνουμε «ως λέοντες πυρ πνέοντες» για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται;

Θα σπάσουμε το… ρόδι για «καλή τύχη» ή μήπως καλύτερα να σπάσουμε το σκληρό καβούκι του εγωισμού μας, που μας κρατά ξέχωρα από τον Χριστό και δεν μας αφήνει να αγιάσουμε; Θα

κάνουμε… ποδαρικό με το… δεξί, ή θα φροντίσουμε τη ζωή μας έτσι ώστε να σταθούμε σαν αμνοί στα δεξιά του Κυρίου για να ακούσουμε κατά εκείνη την ύστατη μέρα το «δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου»;

Θα θυμόμαστε τη μερίδα του φτωχού μόνο μια φορά τον χρόνο στη Βασιλόπιτα ή θα κρατούμε πάντοτε στον λογισμό μας τους πεινασμένους; Θα ψάχνουμε για ανώφελα «γούρια» ή θα λάβουμε μέσα μας τον Χριστό για να μη μας σκιάζει τίποτα; Θα δώσουμε σημασία μόνο στα μηδαμινά δώρα των ανθρώπων ή θα ξεκινήσουμε επιτέλους να δοξάζουμε τον Θεό για όλα τα δώρα και τις άπειρες ευεργεσίες του;

Θα προοδέψουμε κατά ένα χρόνο προς τον εξαγιασμό μας ή προς την πνευματική λήθη και τον θάνατο; Θησαυρός ανεκτίμητος είναι ο χρόνος που μας χαρίζει ο Θεός, αλλά μήπως δεν τον κατασπαταλούμε στα καταγώγια του βίου μας;

Πως μπορούν να πιάσουν τόπο όλα αυτά τα εκατομμύρια ευχών; Περιμένουμε ειρήνη, χωρίς να ειρηνεύουμε το μέσα μας. Περιμένουμε ελεημοσύνη, χωρίς να ελεούμε. Περιμένουμε αγάπη, χωρίς να αγαπούμε. Περιμένουμε καλή υγεία, με μια ψυχή που ασφυκτιά και στραγγαλίζεται από τα πάθη. Περιμένουμε μακροημέρευση, ενώ η ζωή μας ξεγλιστράει σε οθόνες κινητών και εικονικούς κόσμους. Περιμένουμε κατανόηση και δεν έχουμε μάθει να δουλεύουμε έναν καλό λογισμό. Περιμένουμε μια αόριστη ελπίδα, χωρίς να προσηλωνόμαστε στη σταυροαναστάσιμη ελπίδα.

Η υποδοχή μιας κοσμικής Πρωτοχρονιάς, είναι ένα κενό πανηγύρι, μια αυθυποβολή χωρίς αντίκρισμα, μια σκιά που διαλύεται στα μετρήματα του καλανταριού. Απλά θα αλλάξουν τα ψηφία κι εμείς θα μείνουμε με τα ψιχία, τα ψίχουλα. Η πνευματική ανάγνωση της Πρωτοχρονιάς είναι εκείνη που θα γίνει γιορτινός σύντροφος για την ψυχή μας. Αρχή χρονιάς, αρχή μετάνοιας, αρχή αγώνα για μια κερδισμένη αιωνιότητα, και όχι μόνο για να ξεγελάσουμε 12 απατηλούς κλέφτες, από τον Γενάρη ως τον επόμενο Δεκέμβρη.

Ας είχαμε να γιορτάσουμε και εκατό ακόμα Πρωτοχρονιές. Ας είχαμε και χίλιες. Αν δεν έχεις νόημα και στόχο αθανασίας, δεν σε βγάζει πουθενά αυτό το ταξίδι παρά μόνο στην επιπλέον φθορά. Η μόνη – πραγματικά –  καλή χρονιά, είναι εκείνη που σε φέρνει λίγο πιο κοντά στον προορισμό του ανθρώπου. Την ουράνια Βασιλεία.

Δεν υπάρχει γέρος χρόνος που μας αδειάζει τη γωνιά και γινόμαστε ευτυχέστεροι. Να κοιτάξουμε αν υπάρχει γερασμένη ψυχή, γιατί με αυτή θα συρθούμε και στο νέο χρόνο κυρτωμένοι από το βάρος της αμαρτίας. Κάθε εξομολόγηση ενός και μόνο ανθρώπου είναι αφορμή για χιλιάδες φορές μεγαλύτερα πανηγύρια, από το ψευτο – θάμβος μιας κοσμικής Πρωτοχρονιάς. Στη μετάνοια του ταπεινού δεν γιορτάζει μόνο η επίγεια Εκκλησία και η κτίση ολάκερη, αλλά ακόμα και ο Ουρανός και οι Άγγελοι χαίρουν και αγάλλονται.

Να μια ευχή για το 2025 που θα πιάσει τόπο. Να μπούμε στο έτος με το «δεξί» μιας εξομολόγησης, να φορέσουμε γιορτινό ένδυμα στην ψυχή που θα λευκανθεί στη στάχτη των αμαρτιών μας. Να λάβουμε δύναμη Θεού για να στερεωθούμε στο σκαλοπάτι της ανάβασης. Τα γιορτινά λαμπιόνια θα σβήσουν, αλλά το λάμπος της μετάνοιας δεν σβήνει ποτέ, όσο ο άνθρωπος σηκώνεται και ξανασηκώνεται από τις πτώσεις του. Αυτή η χρονιά να μας βρει όρθιους και έτοιμους για πνευματική μάχη. Στώμεν καλώς. Καλή και ευλογημένη χρονιά!

Ελευθέριος Ανδρώνης για το sportime.gr.