Ρομπότ ή παιδιά: Το τέλος της οικογένειας όπως την ξέραμε

12:46 2/1/2025 - Πηγή: Sportime

Η αδιανόητη ιδέα ότι οι οικογένειες θα επιλέγουν ρομπότ αντί για παιδιά φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία αντικαθιστά τα πάντα – ακόμα και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Το φαινόμενο αυτό, αν και κατακριτέο από κοινωνική, πατριωτική και θρησκευτική σκοπιά, δεν παύει να είναι μια δυσοίωνη προοπτική που φαίνεται να πλησιάζει με ταχύτητα.

Η απειλή των ρομπότ “παιδιών”

Καθώς η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσονται, είναι αναπόφευκτο να εμφανιστούν στην αγορά ρομπότ που προσομοιάζουν

με βρέφη, παιδιά ή ακόμη και ενήλικες. Αυτά τα μηχανικά δημιουργήματα θα προσφέρουν την ψευδαίσθηση της ανθρώπινης συντροφικότητας, χωρίς όμως τις υποχρεώσεις και τις προκλήσεις που συνοδεύουν την ανατροφή ενός παιδιού. Μπορούν να είναι τέλεια προγραμματισμένα για να ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες, να μην “γερνούν” και να μη χρειάζονται εκπαίδευση ή φροντίδα όπως ένα πραγματικό παιδί.

Αυτή η τάση, ωστόσο, υπονομεύει την έννοια της ανθρώπινης ζωής και της οικογένειας. Το να αντικαταστήσουμε την αγνότητα και την αθωότητα ενός παιδιού με ένα μηχάνημα είναι μια επιλογή που δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις ανθρώπινες αξίες. Η απομυθοποίηση της οικογένειας και της γέννησης, η οποία αποτελεί τη βάση της κοινωνίας, θα οδηγήσει σε έναν κόσμο αποξενωμένο από τα ιδανικά της αγάπης και της πίστης.

Οι λόγοι πίσω από την “προτίμηση” στα ρομπότ

Παρ’ όλη την κατακραυγή, υπάρχουν λόγοι για τους οποίους οι οικογένειες μπορεί να στραφούν σε αυτή τη θλιβερή εναλλακτική. Το οικονομικό κόστος της ανατροφής ενός παιδιού αυξάνεται συνεχώς, με τα έξοδα εκπαίδευσης, υγειονομικής περίθαλψης και καθημερινής διαβίωσης να γίνονται δυσβάσταχτα για πολλές οικογένειες. Ένα ρομπότ μπορεί να κοστίζει αρχικά περισσότερο, αλλά δεν έχει τις συνεχιζόμενες δαπάνες που απαιτούν τα παιδιά.

Επιπλέον, οι εργασιακές πιέσεις που ασκούνται σε γονείς, ιδιαίτερα στις μητέρες, ενισχύουν αυτή την κατεύθυνση. Οι άδειες μητρότητας, οι αρρώστιες των παιδιών και οι γονικές υποχρεώσεις συχνά θεωρούνται “βάρος” από τις επιχειρήσεις, κάτι που κάνει τις οικογένειες να αισθάνονται ανασφάλεια για το μέλλον τους. Σε έναν κόσμο που απαιτεί διαρκή παραγωγικότητα, ένα ρομπότ δεν απαιτεί χρόνο ή φροντίδα, ενώ προσφέρει μια ψευδαίσθηση συντροφικότητας χωρίς “παρεμβολές” στην καριέρα.

Την ίδια στιγμή, οι σεξουαλικές ταυτότητες και οι αλλαγές στις κοινωνικές δομές έχουν οδηγήσει στην απομυθοποίηση της παραδοσιακής οικογένειας. Πολλοί άνθρωποι επιλέγουν συνειδητά να μην κάνουν παιδιά λόγω προσωπικών ή ιδεολογικών επιλογών. Σε αυτό το περιβάλλον, τα ρομπότ φαίνονται σαν μια “ουδέτερη” επιλογή που δεν φέρνει μαζί της κοινωνικές ή προσωπικές δεσμεύσεις.

Ηθικές και κοινωνικές συνέπειες

Όμως, το ερώτημα που ανακύπτει δεν είναι απλώς αν τα ρομπότ μπορούν να αντικαταστήσουν τα παιδιά, αλλά αν πρέπει να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο. Η ανθρώπινη ζωή έχει ανεκτίμητη αξία που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ψεύτικες εμπειρίες. Τα παιδιά είναι ο φορέας της συνέχειας της κοινωνίας, οι μελλοντικοί δημιουργοί, φορείς αξιών και πολιτισμού.

Η τεχνολογική εξάρτηση που οδηγεί σε μια τέτοια απόφαση υπονομεύει όχι μόνο την ατομική ευτυχία αλλά και τη συλλογική μας ταυτότητα. Αντί να επιλέξουμε τη “βολική” λύση, είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες πίσω από την υπογεννητικότητα: οικονομική ανασφάλεια, εργασιακές πιέσεις και κοινωνική αποξένωση. Η οικογένεια δεν είναι απλώς μια “επιλογή”, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπότητας.

Το μέλλον δεν ανήκει στα ρομπότ, αλλά στις οικογένειες που μπορούν να αντέξουν και να δημιουργήσουν νέες γενιές με αξίες, αγάπη και πίστη. Αν χάσουμε αυτή τη μάχη, δεν χάνουμε απλώς το μέλλον μας, αλλά την ίδια την ανθρωπιά μας.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.