Τα υποθαλάσσια τούνελ της Ελλάδας που θα οδηγούν στα νησιά

13:03 18/3/2025 - Πηγή: Sportime

Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο όπου η θάλασσα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής. Με περισσότερα από 6.000 νησιά και νησίδες, εκ των οποίων περίπου 200 κατοικούνται, η σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία, τον τουρισμό και την κοινωνική συνοχή. Μέχρι σήμερα, η βασική μέθοδος μεταφοράς παραμένει η ακτοπλοΐα και, σε κάποιες περιπτώσεις, οι αερομεταφορές. Όμως, αν η τεχνολογία και η οικονομία το επέτρεπαν, θα είχε νόημα να εξεταστεί η κατασκευή

υποθαλάσσιων τούνελ για τη μόνιμη σύνδεση ορισμένων νησιών;

Ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα ήταν πρωτόγνωρο σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποθαλάσσια τούνελ έχουν κατασκευαστεί στη Μάγχη για τη σύνδεση της Βρετανίας με τη Γαλλία, στη Βαλτική για τη σύνδεση της Γερμανίας με τη Δανία, αλλά και στην Ιαπωνία, όπου η σήραγγα Σεϊκάν μήκους 54 χιλιομέτρων συνδέει το Χονσού με το Χοκάιντο. Στην Ελλάδα, η μοναδική υποθαλάσσια σήραγγα που λειτουργεί είναι αυτή του Ακτίου-Πρέβεζας, η οποία εξυπηρετεί κυρίως τοπική κίνηση.

Αν υποθέσουμε πως ένα φιλόδοξο σχέδιο για υποθαλάσσιες σήραγγες προς τα νησιά έμπαινε στο τραπέζι, ποιες θα ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις; Καταρχάς, η γεωλογική δομή του Αιγαίου παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες. Το μεγάλο βάθος της θάλασσας, η έντονη σεισμικότητα και το ηφαιστειακό έδαφος σε περιοχές όπως οι Κυκλάδες και το Νότιο Αιγαίο καθιστούν την κατασκευή τέτοιων έργων εξαιρετικά περίπλοκη. Επιπλέον, το κόστος θα ήταν αστρονομικό, καθώς η υποθαλάσσια σήραγγα της Μάγχης, μήκους 50 χιλιομέτρων, κόστισε πάνω από 15 δισεκατομμύρια ευρώ.

Παρ’ όλα αυτά, η ύπαρξη σταθερών χερσαίων συνδέσεων με νησιά θα είχε σημαντικά οφέλη. Ο τουρισμός θα απογειωνόταν, καθώς η πρόσβαση σε νησιά όπως η Άνδρος, η Νάξος ή η Ρόδος θα γινόταν ταχύτατη και ανεξάρτητη από τις καιρικές συνθήκες. Η ζωή των κατοίκων θα βελτιωνόταν ριζικά, μειώνοντας την απομόνωση και προσφέροντας καλύτερη πρόσβαση σε υγειονομικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Επιπλέον, το κόστος των μεταφορών και των προμηθειών θα μειωνόταν, καθώς τα προϊόντα θα μπορούσαν να φτάνουν με φορτηγά χωρίς την ανάγκη για ακτοπλοϊκές συνδέσεις.

Ωστόσο, ένα τέτοιο σχέδιο θα είχε και επιπτώσεις. Η ανάπτυξη των νησιών θα άλλαζε δραματικά τη φυσιογνωμία τους, καθώς η εύκολη πρόσβαση θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερβολική αστικοποίηση και τουριστική εκμετάλλευση. Η ακτοπλοΐα, ένας κλάδος με χιλιάδες εργαζομένους, θα δεχόταν ισχυρό πλήγμα, ενώ το περιβαλλοντικό αποτύπωμα τέτοιων έργων θα έπρεπε να εξεταστεί προσεκτικά.

Παρόλο που ένα δίκτυο υποθαλάσσιων τούνελ στο Αιγαίο μοιάζει περισσότερο με επιστημονική φαντασία παρά με ρεαλιστικό σχέδιο, η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα στο μέλλον. Αν η κατασκευή τους καταστεί οικονομικά και τεχνικά εφικτή, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες και οι επισκέπτες αντιλαμβάνονται τη χώρα και τα νησιά της.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.