Τι είναι αυτό που μερικές φορές μυρίζεις κάτι και σου σκάει ανάμνηση από πάρα πολύ παλιά;

Έχεις ποτέ νιώσει ότι μια συγκεκριμένη μυρωδιά σε επιστρέφει στο παρελθόν, σε μια στιγμή που είχες ξεχάσει και που ξαφνικά επανέρχεται στο μυαλό σου, σα να μην πέρασε ποτέ ο χρόνος; Μπορεί να είναι η μυρωδιά του φαγητού που μαγείρευε η γιαγιά σου, εκείνη η ζεστή, γλυκιά μυρωδιά που σε έκανε να νιώθεις ασφαλής και αγαπητός. Ή μπορεί να είναι η μυρωδιά του ξύλου που καίγεται στο τζάκι, που σου θύμιζε εκείνες τις κρύες νύχτες του χειμώνα, όταν ήσουν παιδί και όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από τη φωτιά. Και ξαφνικά, με μια απλή αναπνοή, μια εικόνα από το παρελθόν ξεπηδά μπροστά σου, γεμίζοντας

την καρδιά σου με θύμησες και συναισθήματα.

Αυτό που συμβαίνει είναι η δύναμη της όσφρησης να συνδέεται με τη μνήμη μας, με τρόπο που καμία άλλη αίσθηση δεν μπορεί. Ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις μυρωδιές μέσω του οσφρητικού συστήματος, που είναι αδιαχώριστα συνδεδεμένο με τον ιππόκαμπο, τη περιοχή του εγκεφάλου που φυλάει τις πιο αγαπημένες και ζωντανές μας αναμνήσεις. Κι αυτός είναι ο λόγος που μια μυρωδιά μπορεί να επαναφέρει τόσο έντονα και ζωντανά τις αναμνήσεις μας, να ξυπνήσει τα συναισθήματα που είχαν ξεχαστεί για χρόνια.

Οι αναμνήσεις από το παρελθόν έχουν την ικανότητα να μας ταξιδεύουν στον χρόνο, να μας ξαναφέρνουν εκεί που ήμασταν πιο αθώοι, πιο ανυποψίαστοι για τις δυσκολίες που θα έρθουν. Κι αυτές οι αναμνήσεις, που ίσως να μην τις σκεφτόμαστε για χρόνια, μας επιστρέφουν σε ένα χρόνο που νιώθαμε αγαπημένοι, προστατευμένοι, ακριβώς εκεί που ανήκουμε. Οι μυρωδιές του παρελθόντος δεν είναι απλώς μυρωδιές. Είναι το άγγιγμα του χρόνου, που μας θυμίζει ότι, παρόλο που τα χρόνια περνούν, εκείνες οι στιγμές, εκείνες οι αισθήσεις, παραμένουν ζωντανές μέσα μας.

Αντίθετα, οι πρόσφατες αναμνήσεις δεν έχουν την ίδια ένταση και δεν μας αγγίζουν με τον ίδιο τρόπο. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση του παρελθόντος μας ταξιδεύει πίσω σε στιγμές που δεν θα ξαναζήσουμε, αλλά που παραμένουν αθάνατες μέσα από την αίσθηση μιας απλής μυρωδιάς. Είναι αυτές οι στιγμές που μας προσδιορίζουν, που μας θυμίζουν ποιοι είμαστε και από που προερχόμαστε.

Η όσφρηση, λοιπόν, δεν είναι απλά μία αίσθηση. Είναι η γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, η σύνδεση με όσα έχουμε αγαπήσει και μας έχουν αγαπήσει. Και ίσως είναι αυτή η ικανότητα της να μας κάνει να ακούσουμε την καρδιά μας, να θυμηθούμε και να νιώσουμε ότι, όσο κι αν μεγαλώνουμε, εκείνες οι στιγμές του παρελθόντος μας δεν φεύγουν ποτέ.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα