Αμερικανοί μπασκετμπολίστες στη δίνη του πολέμου (pics)

20:16 6/1/2020 - Πηγή: To10.gr

Στο Ιράν η… οσμή του πολέμου είναι έντονη. Στον τρούλο, που βρίσκεται στο τζαμπί Τζαμκάραν, υψώθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του έθνους το… κόκκινο λάβαρο του πολέμου. Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, κατ’ εντολή του Ντόναλντ Τραμπ, έκανε τα τύμπανα του πολέμου να ηχήσουν. Οι Αμερικανοί εγκαταλείπουν, με όποιον τρόπο, τη χώρα. Όλοι; Μάλλον όχι. Υπάρχουν και κάποιοι που είναι εγκλωβισμένοι ή αποφασισμένοι, που ζουν τον απόλυτο τρόμο, ή… την παλεύουν.

«Δεν ξέρω πού πηγαίνω, αλλά ξέρω ότι θα βγω νικητής» έγραψε στον λογαριασμό του στο Instagram

ο Κέβιν Αμάγιο, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε ζητήσει «να υπερασπιστούν την ειρήνη», ως σχόλιο σε άλλη φωτογραφία του. Τα ΜΚΔ είναι τρόπος επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο, για να δείξουν ότι είναι ζωντανοί κι είναι καλά.

Από την Τεχεράνη ο Όστιν Ουάβερλι ενημέρωσε πριν από 23 ώρες ότι είναι καλά και πως «τίποτα δεν είναι όπως βλέπετε στην τηλεόραση», δείχνοντας ότι… δεν μασάει. Τα σχόλια από κάτω, στη σελίδα του στο facebook, δείχνουν ότι οι δικοί του άνθρωποι βιώνουν (παράλογο;) την αγωνία τους. Προσεύχονται να είναι καλά.

Για τους υπόλοιπους Αμερικανούς παίκτες της σχετικής λίστας δεν βρήκαμε ιδιαίτερα στοιχεία. Κι επειδή ο φίλος Σάββας, με ρώτησε αν υπάρχει πρωτάθλημα στο Ιράν, να σημειώσουμε ότι ήταν από τους ελκυστικούς προορισμούς σε σχέση με άλλα πρωταθλήματα της Μέσης Ανατολής, καθώς είναι/ήταν απολύτως επαγγελματικό, με καλούς μισθούς, εξαιρετικές συνθήκες διαμονής, ταξίδια (για τους αγώνες) με αεροπλάνα, πλήρη ιατρική περίθαλψη, τα πάντα για να συνεχίσει εκεί την καριέρα του ένας ξένος παίκτης.

Με τους δύο, λοιπόν, που βρήκαμε στοιχεία, υπάρχουν και σχετικά ρεπορτάζ από το εξωτερικό. «Πλέον δεν αισθάνομαι τόσο ασφαλής. Προτιμώ να μην κοιτάζω κανέναν στα μάτια. Δεν λέω ότι είναι τρομακτικό, αλλά σίγουρα άβολο. Δεν μπορώ να ξέρω τι σκέφτονται για μένα, προσπαθώ να περνώ απαρατήρητος» είπε ο Αμάγιο, αλλά αλήθεια πόσο εύκολα περνά απαρατήρητο ένας μαύρος άνδρας, αυτού του ύψους και της σωματοδομής στο Ιράν;

Κανείς δεν ξέρει αν θα συνεχιστεί το πρωτάθλημα στο Ιράν (στο Ιράκ διακόπηκε), αν οι Αμερικανοί θα μείνουν, ή θα επιστρέψουν στις χώρες τους, αν υπάρχει κάποιος που εγγυάται την ασφάλειά τους. Μπορεί στη ζωή ενός αθλητή να είναι αναπόσπαστο στοιχείο οι τραυματισμοί, αλλά ότι για να βγάλει το μεροκάματο θα βρεθεί στη δίνη του πολέμου (και μάλιστα άοπλος και μόνος), δεν είναι κάτι απλό και καθημερινό…