Αποκάλυψη: Με… εργαλείο ανοίγουν την τρύπα για Σούπερ Λιγκ με 15 ομάδες

20:16 30/7/2020 - Πηγή: To10.gr

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για κανονική εργαλειοποίηση, δηλαδή για την οργανωμένη, σε κέντρα κατά βάση «έξω – ομοσπονδιακά», χρήση/εκμετάλλευση της Ε.Π.Ο και των καταστατικών της οργάνων, προς δόξαν του παραποδοσφαίρου και των σχεδιασμών που παράγονται, ενόψει το περιβόητου μπαράζ της Ξάνθης με τον Απόλλωνα Σμύρνης.

Η στόχευση της συνομοταξίας «Θωμάς – Βασίλης» είναι εξαιρετικά απλή: Δεν υπάρχει κανένας λόγος να οριστεί η διεξαγωγή του μπαράζ (διπλοί αγώνες μάλιστα) μεταξύ δύο «εξαιρετικά συμπαθητικών εξυγιαντικών ομάδων», δηλαδή της Ξάνθης και του Απόλλωνα. Γιατί; Επειδή θα πούμε ότι «δεν

υπάρχει χρόνος για να διεξαχθούν τα δύο ματς» (ενώ υπάρχει χρόνος για το Κύπελλο Ελλάδος στις 30/8) και επειδή «δεν ευθύνονται οι ομάδες που δεν έχουν οριστεί ακόμη οι ημερομηνίες διεξαγωγής», παρότι η μεν Ξάνθη έχει μείνει χωρίς παίχτες, αφού τους έδιωξε όλους και ο δε Απόλλων ποτέ δεν ξεκίνησε προπονήσεις!!!

Ο στόχος; Να βρεθούν και οι δύο ομάδες, δια της τεθλασμένης, στη Super League 1 στη νέα αγωνιστική περίοδο 2020/2021, δηλαδή μέσω μιας διαδικασίας που θα προστατεύει πολιτικά την Ε.Π.Ο. και, ταυτόχρονα, θα εξασφαλίζει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα των 15 ομάδων!!!!!!!

Γιατί χρειάζεται προστασία η Ε.Π.Ο.; Πρώτο, επειδή κωλύεται η ίδια, δηλαδή η Εκτελεστική της Επιτροπή, να λάβει απευθείας απόφαση για την τροποποίηση της προκήρυξης της Super League 1, καθώς η Λίγκα πήρε πρόσφατα μια πολύ σκληρή και περιοριστική απόφαση εναντίον κάθε τροποποίησης, δηλαδή εναντίον της αναδιάρθρωσης της κατηγορίας και απέκρουσε κάθε σχετικό σχεδιασμό. Δεύτερο, επειδή οι Διεθνείς Ομοσπονδίες (FIFA/UEFA) διεμήνυσαν, δια των επιτετραμμένων τους στην Αθήνα, την πιστή τήρηση των προβλεπόμενων στην προκήρυξη για την διεξαγωγή του μπαράζ και μάλιστα πριν τις 3 Αυγούστου 2020, καθώς μετά την ημερομηνία αυτή οι συνθήκες αλλάζουν (ξεκινάει η μετεγγραφική περίοδος) και μιλάμε για νέα ποδοσφαιρική πραγματικότητα, που απαιτεί νέους κανονισμούς.

Το δεύτερο κώλυμα ξεπερνιέται εύκολα, καθώς οι επιτετραμμένοι θα είναι μέχρι αύριο στην Αθήνα και αμέσως μετά «θα κόψουν ρόδα μυρωμένα» για τις πατρίδες τους. Άρα, μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε μαζί με τις προτροπές τους και τις ανακοινώσεις τους….

Το πρώτο όμως, δηλαδή η απόφαση της Super League 1 και η εξ αυτής αντικειμενικής αδυναμία της Ε.Π.Ο. να προχωρήσει σε μια εντελώς αυθαίρετη τροποποίηση της προκήρυξης της διοργανώτριας του πρωταθλήματος παραμένει και είναι ισχυρό. Η προκήρυξη, όμως, της Super League 2 είναι Άλλη Εντελώς Κατάσταση. Πως μπορεί να ξεπεραστεί ο σκόπελος; Μέσω της εκμετάλλευσης (με την καλή έννοια του όρου) των δυνατοτήτων που προσφέρει το Καταστατικό της Ε.Π.Ο., οι Κανονισμοί της και τα καταστατικά της όργανα.

Τι μπορεί να γίνει; Η Ε.Π.Ο., στη συνεδρίαση της Δευτέρας 03.08.2020, να κινηθεί σε δύο επιλογές: Είτε να «πάρει τα κομμάτια της Super League 1» και να αρνηθεί κάθε σκέψη για τροποποίηση της προκήρυξης της, είτε να αποφασίσει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί η προκήρυξη στο θέμα του μπαράζ, να την τροποποιήσει η ίδια και να ακυρώσει τη διεξαγωγή των αγώνων.

Στη δεύτερη εκδοχή όλα είναι εύκολα. Έχει ένα πολιτικό και ηθικό, κυρίως, κόστος, αλλά ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρει η Ε.Π.Ο. στις μέρες μας. Η πρώτη είναι δύσκολη. Θα πρέπει η Ε.Π.Ο. εμμένοντας στην προκήρυξη της Super League 1 να αντιμετωπίσει την πρόβλεψη για τη διεξαγωγή του μπαράζ, οπότε οι δύο αγώνες θα πρέπει να οριστούν να διεξαχθούν σε χρόνο ύστερο, δηλαδή μετά τις 15 Αυγούστου. Έτσι ή αλλιώς διεξαγωγή μπαράζ έως τις 3 Αυγούστου, όπως είχε επισήμως προγραμματιστεί, δεν πρόκειται να προκύψει ούτε με θαύμα.

Ο ορισμός των αγώνων όμως «αργούτσικα, μέσα στον Αύγουστο» θα παρουσιάζει μια αντικειμενική αδυναμία για πολύ γνωστούς και πολύ μελετημένους λόγους, που αφορούν στην αντικειμενική κατάσταση των δυο ομάδων, στην πρακτική αδυναμία τους να συμπληρώσουν ρόστερ για αγώνες, στα κλειδωμένα γήπεδα και σε άλλες ανάλογου περιεχομένου δικαιολογίες που εξυφάνθηκαν και εξελίσσονται καιρό τώρα. Εδώ, ακριβώς, μπαίνει στην εξίσωση το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου της Ε.Π.Ο., αυτή μαγική ανακάλυψη που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει και χωρίς κανείς να μπορεί να προσβάλλει τις αποφάσεις του πουθενά.

Οι δύο ενδιαφερόμενες ομάδες (Ξάνθη και Απόλλων Σμύρνης) θα προσφύγουν, είτε από κοινού, είτε με χωριστές προσφυγές, στο Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου και θα ζητήσουν κάτι πολύ απλό: Επειδή η Ε.Π.Ο., ως διοργανώτρια, είτε εμμένει στην μη τροποποίηση της προκήρυξης της Super League 1, αλλά δηλώνει αντικειμενική αδυναμία διεξαγωγής του μπαράζ έως τις 03.08.2020, άρα θα το προσδιορίσει στο τέλος του μήνα με αποτέλεσμα να προκύψουν σημαντικότατα ζητήματα ρόστερ τα οποία θα έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά, είτε τροποποιεί την προκήρυξη και ακυρώνει εντελώς το μπαράζ, να αποφασιστεί από το Διαιτητικό Δικαστήριο στη μεν πρώτη περίπτωση η οριστική ακύρωση του μπαράζ και στη δεύτερη περίπτωση η έγκριση της τροποποίησης της προκήρυξης της Super League 1.

Και στις δύο περιπτώσεις η Super League 1 θα δει τα ραπανάκια ανάποδα και την σκληρή απόφαση που πήρε περί μη αναδιάρθρωσης να πετάγεται στα σκουπίδια «με τη βούλα του κανονισμού». Το ίδιο έπαθε και στην προηγούμενη αγωνιστική περίοδο στην υπόθεση με την εναρμόνιση των δύο προκηρύξεων των επαγγελματικών Λιγκών στο θέμα «υποβιβασμός – προβιβασμός».

Το Διαιτητικό Δικαστήριο, δηλαδή, θα τροποποιήσει, δηλαδή, με δική του απόφαση την προκήρυξη της Super League 1, θα ακυρώσει τη διεξαγωγή του μπαράζ, θα διατηρήσει την Ξάνθη και θα προβιβάσει τον Απόλλωνα στην Α΄ Εθνική και θα επιβάλλει μια διοργάνωση για την περίοδο 2020/2021 με δεκαπέντε (15) ομάδες. Η Ε.Π.Ο. θα δείξει ότι δεν φέρει καμία ευθύνη για την τροποποίηση αυτή, η Super League 1 δεν θα μπορεί να αντιδράσει απέναντι σε μια δικαστική απόφαση, ο Απόλλωνας με την Ξάνθη θα είναι οι κερδισμένοι και «όλα καλά, όλα ανθηρά» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Κι όλα αυτά με την πολύ απλή, πολύ αποτελεσματική και πολύ εύκολη τελικά εργαλειοποίηση του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ε.Π.Ο. και της ίδιας της Ομοσπονδίας από εκείνους, ακριβώς, που καταγγέλλουν την εργαλειοποίηση των υπαλλήλων της Ομοσπονδίας, δηλαδή την εργαλειοποίηση μιας κόρης από τον ίδιο τον πατέρα της για να κρυφτεί στη φούστα της και να μη αναλάβει τις ευθύνες του.