Δεν σεβάστηκε ούτε την υστεροφημία του…

23:04 22/11/2019 - Πηγή: To10.gr

Ιούλιος 2004. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, θέτει στη διάθεση του ερασιτέχνη Ολυμπιακού τις προσωπικές μετοχές του στην ΚΑΕ, αποχωρώντας ουσιαστικά από το τμήμα μπάσκετ των Πειραιωτών, που έχει υποπέσει στην ανυποληψία: 4η θέση το 2003, 8η το 2004 και το 2005. Μετακόμιση στο… κλειστό του Κορυδαλλού, Τόμιτς προπονητής, παίκτες από τον…

σωρό, χρέη έως τον λαιμό. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Λεωνίδας Θεοδωρακάκης.

Σεπτέμβριος 2004: Με μεσολάβηση του τότε δημάρχου Πειραιά, Παναγιώτη Φασούλα, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος και οι γιοι του, Παναγιώτης και Γιώργος, κάνουν κίνηση για να αποκτήσουν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΚΑΕ. Στις 29 /09/2004 συγκροτείται σε σώμα το Δ.Σ. της ΚΑΕ. Πρόεδρος (επιστροφή) Σωκράτης Κόκκαλης, αντιπρόεδρος Παναγιώτης Αγγελόπουλος. Oι Αγγελόπουλοι ενισχύουν οικονομικά τον Ολυμπιακό, χωρίς μετοχές, ανταλλάγματα και εξασφαλίσεις. Καλύπτοντας όλα τα τρέχοντα. Και τα χρέη, που ξεπερνούν τα 13.000.000 €, που είχαν περάσει στον Ερασιτέχνη με την αποχώρηση Κόκκαλη! Χρέη βεβαιωμένα, που έμειναν στον σύλλογο.

24 Ιουνίου 2009: «Μετά από συνάντηση που είχαν σήμερα ο Πρόεδρος της Π.Α.Ε. και της Κ.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, Σωκράτης Κόκκαλης με τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, ανακοινώνεται ότι ολοκληρώθηκε και τυπικά η διαδικασία για τη μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της Κ.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ». Πέντε χρόνια μετά και έπειτα από ανεξήγητες καθυστερήσεις από πλευράς Κόκκαλη, οι Αγγελόπουλοι γίνονται μεγαλομέτοχοι.

5 Ιανουαρίου 2010: Το ΔΣ συνεδρίασε και τοποθέτησε και τυπικά στην προεδρία τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο, στη θέση του Σωκράτη Κόκκαλη. Με τα χρέη να έχουν καλυφθεί από τους Αγγελόπουλους. Αν και στην πορεία εμφανίστηκαν σημαντικά ποσά προς πληρωμή, όπως το 1.500.000 € του Ιωαννίδη!

Μάιος 2010: Ο Ολυμπιακός χάνει το πρωτάθλημα, μένει 5ος στα πλέι οφ, χωρίς ρόστερ και με τη διοίκηση να αποφασίζει να πορευτεί με τον Αλέκο Αλεξανδρή προπονητή (οι αντιδράσεις έφεραν… Λίνεν) και με παίκτες από την Ακαδημία! Ο Σωκράτης Κόκκαλης καλεί τους επιφανείς φίλους του Ολυμπιακού, να μπουν στη διοίκηση της ΠΑΕ. Στέλνει επιστολές σε οικονομικά πανίσχυρους επιχειρηματίες και εφοπλιστές, ενημερώνοντας ότι προτίθεται να δώσει την ΠΑΕ.

15 Ιουνίου 2010: Βαγγέλης Μαρινάκης και Σ. Κόκκαλης συναντώνται στα γραφεία της ΠΑΕ Ολυμπιακός και βγαίνοντας από αυτά, ανακοινώνουν την επίτευξη συμφωνίας για την ΠΑΕ. Ο Μαρινάκης ήταν ο μοναδικός που βγήκε μπροστά για τον Ολυμπιακό. Στην αυγή της παγκόσμιας οικονομικής λαίλαπας. Της χειρότερης κρίσης που χτύπησε (κυρίως) την Ελλάδα.

6 Ιουλίου 2010: Ξεκινάει και επίσημα η εποχή Μαρινάκη στον Ολυμπιακό, με την επίσημη συνέντευξη τύπου, παράδοσης – παραλαβής. Ημέρα κατά την οποία επί της ουσίας τελείωσε η εποχή Κόκκαλη για τον Ολυμπιακό. Εξι μήνες μετά το (έστω) τυπικό τέλος στο μπάσκετ.

9,5 χρόνια μετά και κοιτάζοντας πίσω, η εξέλιξη είναι εμφανής. Σε όλα τα επίπεδα. Η οικογένεια Κόκκαλη στράφηκε εναντίον του Ολυμπιακού. Σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Συμμάχησε με παράγοντες-επιχειρηματίες-πολιτικούς-πολιτικές, που είχαν και έχουν στο… σημάδι την ομάδα του Πειραιά.

Ο Πέτρος Κόκκαλης χρησιμοποιήθηκε (έμμεσα) ως «Δούρειος Ιππος» του ΣΥΡΙΖΑ, για να «καπηλευτεί» το Ολυμπιακό παρελθόν της οικογένειάς του, αλλά και να βάλλει κατά των ανθρώπων που ματώνουν οικονομικά εδώ και σχεδόν 10 χρόνια. Εκτοξεύοντας λάσπη και σαθρά επιχειρήματα βουτηγμένα στην εμπάθεια. Ξεχνώντας επιδεικτικά ό,τι άφησε πίσω της η διοίκηση Κόκκαλη, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Ξεχνώντας τα πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ χρέος και την «καμένη» γη σε όλο το φάσμα της ΠΑΕ. Ξεχνώντας τα χρέη του μπάσκετ, που ποτέ δεν προσδιορίστηκε το ύψος τους, αλλά και τον… εγκλωβισμό των μετοχών, για να παίρνει ο -μόνο στα χαρτιά- μεγαλομέτοχος τη «δόξα».

Ξεχνώντας ότι, τόσο ο Μαρινάκης, όσο και οι Αγγελόπουλοι, ποτέ δεν μίλησαν δημόσια για ΌΛΑ και στο επίπεδο που έπρεπε, βάσει τον γεγονότων και των στοιχείων. Αλλά, τα γεγονότα, όσο κι αν κάποιοι προσποιούνται ότι ξεχνούν, είναι εκεί, για να θυμίζουν την ωμή πραγματικότητα.

Η καλοκαιρινή ανακοίνωση της ΠΑΕ και η στήριξη στους Αγγελόπουλους (όταν σέρνονταν δίχως διαψεύσεις για μεγάλο διάστημα τα περί ενδιαφέροντος για την ΚΑΕ), ήταν μια υπενθύμιση όλων των παραπάνω. Και πάλι, όχι στον τόνο και στο ύφος της επίθεσης που έχει γίνει και συνεχίζεται από τα… συνεργαζόμενα κέντρα.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κανείς δεν σβήνει όσα προσέφερε. Κανείς δεν αμφισβητεί όσα έκανε. Ακόμη και ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον καλεί να επιστρέψει στην αγκαλιά του συλλόγου. Να σταματήσει να είναι συστρατευμένος με ένα σύστημα που έχει στο σημάδι τον Ολυμπιακό. Και το κάνει διότι επίσης σέβεται και αναγνωρίζει ό,τι έγινε από τον Κόκκαλη για τον Ολυμπιακό. Ακόμη και μετά από όσα έχει κάνει το τελευταίο διάστημα.

Αλλά το παρελθόν δεν αποτελεί «συγχωροχάρτι» για το μέλλον. Η επιλογή της ΙΝΤΡΑΚΑΤ (του Κόκκαλη) να ζητήσει πίσω το οικόπεδο όπου στεγάζεται, ζει, αναπνέει και αναπτύσσεται ένα μεγάλο μέρος της ακαδημίας του Ολυμπιακού, είναι τόσο ακραία και τόσο προκλητική, που εξέθεσε σε υπερθετικό βαθμό των πρώην μεγαλομέτοχο. Ο ίδιος που κάποτε έλεγε δακρυσμένος «χτυπήστε εμένα, όχι τον Ολυμπιακό», στράφηκε εναντίον του Ολυμπιακού. Κάμπτοντας κάθε αμφιβολία, κάθε δεύτερη σκέψη για το τι μπορεί να σκέφτεται. Και κυρίως ποιος είναι ο πραγματικός στόχος.