Να πληρώνουν εισιτήριο

21:00 11/8/2020 - Πηγή: To10.gr

Στα τέλη Ιούνη, οι Αμερικανοί υποκλίθηκαν για πολλοστή φορά στο επιχειρηματικό δαιμόνιο του ΛεΜπρον Τζέημς. Ο «βασιλιάς» επένδυσε στη Λίβερπουλ το 2011, το ποσό των 6.500.000 δολαρίων. Το καλοκαίρι του ΄20 ως μικρομέτοχος του 2% υπολόγισε πως η επένδυση του είχε κέρδος της τάξης του 800%. Σχεδόν 54 εκατ δολάρια ήταν η νέα «αντιστοιχία» για τον ίδιο μιας και οι Reds αποτιμώνται πια στα 2.7 δισεκατομμύρια.

O επόμενος στόχος της Λίβερπουλ δεν

είναι το champions league ή μια back to back κατάκτηση της Premier League. Είναι η παρουσία της στο top 10 των ισχυρότερων sports franchises του πλανήτη. Δεν είναι αντίπαλοι της μόνο η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και η Γιουνάιτεντ. Είναι και οι Νικς, οι Πάτριοτς, οι Ουόριορς, οι Γιάνκις και οι Καουμπόις του Ντάλας. Η επιφανής λίστα του moneyball: Είναι ο αληθινός κόσμος των sports και είναι κρίμα κάποιος να σου τον δείχνει και εσύ να κοιτάζεις το δάχτυλο.

Την περασμένη εβδομάδα, στη «φούσκα» του Ορλάντο, ο ΛεΜπρον εμφανίστηκε πριν από το παιχνίδι με τους Θάντερ φορώντας τη νέα φανέλα των πρωταθλητών Αγγλίας. Η εικόνα έγινε αυτομάτως viral. O άσος των Λέικερς έχει 54.000.000 ακολούθους μόνο στο Instagram. Κάθε ανάρτηση του εκεί υπολογίζεται πως ανεβάζει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς κατά 300.000 δολάρια.

Την ίδια φανέλα φόρεσε χθες ο Κώστας Τσιμίκας. Ο πιο τυχερός άνθρωπος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κάποιος που μπήκε στο πλανητάριο με εισιτήριο τον Ολυμπιακό, και βρέθηκε στο ταβάνι του πλάι στα πιο φωτεινά αστέρια.

Το έκανε κάποτε και ο Σωτήρης Κυριάκος. Από την ΑΕΚ απευθείας στο λιμάνι του Άνφιλντ. Τότε όμως ή Λίβερπουλ ήταν κάποια άλλη και ας είχε μόλις εμφανιστεί σε δύο τελικούς του champions league. Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Τζον Χένρι δεν κρατούσε στα χέρια του τον φάκελο της μετοχικής πλειοψηφίας. Έχει να κάνει με έναν άλλο κόσμο των sports. Η δεκαετία που ολοκληρώθηκε ήταν η σημαντικότερη στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Η δεκαετία που οι ποδοσφαιρικοί κολοσσοί έμαθαν να κερδίζουν και στα ταμεία τους. Που έγιναν κανονικές εταιρείες όχι στη λειτουργία, αλλά στη σκέψη.

Το μοναδικό ελληνικό κλαμπ που είδε στα αλήθεια να συμβαίνει αυτή η «αλλαγή», το μοναδικό που κατάλαβε, εναρμονίστηκε και στο μέτρο του δυνατού μπήκε σε αυτή την τροχιά είναι ο Ολυμπιακός. Δηλαδή ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

Η πιο εύκολη ανάγνωση μιας επιτυχίας είναι πάντα η καταμέτρηση των τίτλων. Η επιτυχία των Ερυθρόλευκων όμως δεν περιορίζεται εκεί. Η εξέλιξη μιας εταιρίας που από χρονιά σε χρονιά σπάει δικά της ιστορικά ρεκόρ, είναι άξια παρακολούθησης ακόμη και αν βάλεις στην άκρη τα οκτώ πρωταθλήματα στην τελευταία δεκαετία.

Με την πώληση του Τσιμίκα στη Λίβερπουλ, ο Ολυμπιακός δεν έστειλε απλά ένα δικό του παιδί, ένα δημιούργημα των ακαδημιών του, στο υψηλότερο επίπεδο. Άνοιξε μια πόρτα που έμοιαζε απαγορευμένη για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν έχει φτάσει στο σημείο να μιλά απευθείας με το top-10 της παγκόσμιας αγοράς, αν οι ποδοσφαιριστές του είναι εν δυνάμει υποψήφιοι μεταγραφικοί στόχοι της ελίτ τότε ο Ολυμπιακός κατακτά μια θέση στην οικονομία της αγοράς που δεν είχε ποτέ κάποιο ελληνικό κλαμπ.

Τον Τσιμίκα ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να τον πουλήσει με περισσότερα χρήματα: Το έχει αποδείξει. Το ότι αποφάσισε αυτό το deal, δείχνει τον ορίζοντα της σκέψης του. Δείχνει το όραμα. Δείχνει την ικανότητα ενός πραγματικού businessman. Κάποτε η Ρόμα ήθελε τον Κώστα Μανωλά. Οι Ερυθρόλευκοι δέχθηκαν να τον παραχωρήσουν με «εξασφαλισμένα» 8 εκατ ευρώ, ασχέτως αν έβαλαν στα ταμεία τους 15. Θα μπορούσαν να πάρουν εξ αρχής τα 15 από κάποιο άλλο κλαμπ. Ήθελαν όμως τη Ρόμα.

Η Λίβερπουλ στην εποχή του Γιούργκεν Κλοπ έχει κάνει –εκτός του Νησιού- μεταγραφές άνω των 10 εκατ ευρώ από τέσσερις ομάδες: Τη Ρόμα, τη Λειψία, τη Μονακό. Ναι, και πλέον και από τον Ολυμπιακό…

Κάποτε εκεί γύρω από το millennium ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι γιατί οι ομάδες μας, δεν μπορούν να γίνουν… Πόρτο και Μπενφίκα. Γιατί δεν μπορούν να γίνουν Λιόν. Είκοσι χρόνια μετά, το ποδόσφαιρο έχει ήδη απαντήσει: Η μικρή μας αγορά δεν μπορεί να σχηματίσει τέτοια μεγέθη. Μια άγονη γραμμή.

Μπορεί όμως να γίνει το σημείο εκκίνησης αυτού του Ολυμπιακού. Που δεν σταματά να ονειρεύεται κατά το moto του. Αλλά και που δεν σταματά να εκπλήσσει με τον τρόπο που μεγαλώνει κόντρα σε αντίξοες συνθήκες.

Τον ίδιο Ολυμπιακό που όσο η κουβέντα του 2020 αναλώθηκε γύρω από τον Ποντένσε, τον Τσιμίκα, τον Σεμέδο, τον Σα κλπ ετοιμάζει ήδη τους επόμενους. Σε μια διαδικασία που οι υπόλοιποι θα έπρεπε να πληρώνουν εισιτήριο: Για να τη δουν, όχι απαραίτητα για να την καταλάβουν.