Ολυμπιακός: Είναι πάντα ωραίο να νικάει τον Παναθηναϊκό

22:37 5/1/2020 - Πηγή: To10.gr

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι δύο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ήταν οι «μονομάχοι» του πρωταθλήματος.

Ότι και να γίνει όμως, όσο και αν εμφανίστηκαν νεόπλουτες ομάδες που πιστεύουν πως ξαφνικά έφτασαν στο… μπόι τους δύο «αιώνιους», τα ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός

θα ξεχωρίζουν και δεν θα συγκρίνονται με κανένα άλλο. Ακόμη και όταν οι γνωστοί-άγνωστοι που έχουν καταστρέψει το ελληνικό ποδόσφαιρο αποφασίζουν με το έτσι θέλω να γίνονται τα ντέρμπι «αιωνίων» σε άδειο Καραϊσκάκη.

Ένα ντέρμπι που σίγουρα όσον αφορά την ποιότητα του θα το ξεχάσουμε γρήγορα. Και όσον αφορά τον Ολυμπιακό, από πλευράς συνολικής απόδοσης, θα το ξεχάσουμε νομίζω ακόμη πιο γρήγορα.

Από την άλλη όμως και ξέχωρα από τα βαθμολογικά οφέλη και από το +1 στη βαθμολογία από τον ΠΑΟΚ που γνώρισε την συντριβή στο Βικελίδης από τον Άρη, είναι πάντα ωραίο να νικάει ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό. Από το τάβλι μέχρι και το ποδόσφαιρο. Το 46-0 στα αθλήματα του Ερασιτέχνη είναι απολαυστικό. Όπως και η αποψινή νίκη, έστω και ζόρικα, έστω και με 1-0.

Η νίκη επί του ΠΑΟ είναι πάντα γλυκιά. Ακόμη και αν δεν έρθει με καλό ποδόσφαιρο. Εδώ βεβαίως το σημαντικό είναι να καταλάβουν όλοι στον Ολυμπιακό, τι διάολο έκαναν στο πρώτο ημίχρονο.

Ναι, δεν είναι ωραίο να παίζεις σε άδειο γήπεδο, ναι καταλαβαίνω πως όλοι ένοιωθαν πως η… εξυγίανση είναι απέναντι όπως πάντα με τον Σιδηρόπουλο να κάνει ότι περνάει από το χέρι του, όμως αγωνιστικά και ψυχολογικά Μαρτίνς και παίκτες ήταν τουλάχιστον ανέτοιμοι στο πρώτο 45λεπτο.

Αδιάβαστος ο Μαρτίνς, χωρίς το παραμικρό πάθος οι παίκτες. Το καλό είναι πως δεν το πλήρωσε ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο. Ο Μαρτίνς είδε το λάθος στον άξονα, έβαλε τον Μπενζιά σε τριάδα, και η εικόνα του αγώνα άλλαξε. Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, όχι τόσο πολύ, όχι καταιγιστικά όπως με τον ΠΑΟΚ, όμως η διαφορά ποιότητας των δύο ρόστερ φάνηκε στις λεπτομέρειες.

Μια σέντρα του Βαλμπουενά, μια «κανονιά» του Ελ Αραμπί και το 1-0 ήρθε γλυκά και ωραία για επιστρέψουμε στην κανονικότητα της νίκης επί του «αιωνίου» αντιπάλου και της ερυθρόλευκης κορυφής.

Μια κανονικότητα σε ένα ζοφερό περιβάλλον… εξυγίανσης, με τον τρόμο των υπαλλήλων της RFA και του σκοτεινού «συστήματος» που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο να είναι εμφανέστατος.

Γιατί; Γιατί βλέπουν και ξέρουν πως χωρίς… φιλικά, χωρίς φρου-φρου, χωρίς… εξυγίανση, η αγαπημένη ομάδα του «συστήματος» δεν μπορεί να πάει ψηλά. Μην νομίζετε βέβαια πως θα τα παρατήσουν. Ακόμη πιο ξεδιάντροπα θα συνεχίσουν να ξεφτιλίζονται, φορώντας όποια φανέλα χρειάζεται για να επιδιώξουν να πλήξουν τον Ολυμπιακό και επικοινωνιακά. Το κακό για αυτούς είναι πως εδώ και πολύ καιρό τους έχουν πάρει χαμπάρι όλοι, όλους τους κάθε μορφής υπαλλήλους.

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός νίκησε τον μεγάλο του αντίπαλο και έχει κάθε λόγο να είναι χαρούμενος για αυτό. Θυμάμαι πέρσι στο Καραισκάκη να τον «σφυροκοπά» αλλά να μένει στο 1-1. Στα ντέρμπι σημασία έχει πρωτίστως να νικάς, και μετά να παίζεις καλά. Μια ακόμη νίκη, μετά την περσινή στο ΟΑΚΑ που δεν άφησαν οι οπαδοί του ΠΑΟ να ολοκληρωθεί στο γήπεδο, και πλέον η προσοχή πάει στο επόμενο ματς. Στην Λαμία που μόνο εύκολο δεν θα είναι.

Ειδικά αν αγωνιστικά ο Ολυμπιακός παρουσιάσει το ίδιο πρόσωπο όπως στο πρώτο ημίχρονο με τον ΠΑΟ. Αλλά θα έχουμε χρόνο να τα πούμε για την συνέχεια.

Υ.Γ. Στο κανονικό ποδόσφαιρο μετά τη σημερινή νίκη του ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να είναι στο +4 με +5. Στο ποδόσφαιρο των… εξυγιαντών είναι στο +1. Και εννοείται πως έχει ένα «βουνό» να ανέβει και να τους νικήσει όλους για να πάρει το πρωτάθλημα.