Σαν να μην πέρασε μια μέρα…

08:00 27/9/2019 - Πηγή: To10.gr

Λένε πως οι καλοί διαιτητές δεν πρέπει να γίνονται πρωταγωνιστές. Ενδεχομένως αυτό να ισχύει ΜΟΝΟ για τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος τραβά (εκούσια ή ακούσια) τα φώτα πάνω του. Κι αν η περσινή σεζόν θέλουμε όοι (φαντάζομαι κι ο ίδιος) να ξεχαστεί, η φετινή -τελευταία του- ξεκινά με τον ίδιο να γνωστοποιεί αυτό που όλοι γνωρίζαμε, ότι αποσύρεται από τη διεθνή σκηνή.

Πικραμένος από τον μη ορισμό του στο Παγκόσμιο της Κίνας, αποφάσισε έναν χρόνο πριν τον πιάσει το όριο ηλικίας να εγκαταλείψει τα διεθνή παρκέ. Κρίμα γιατί είναι… γερό σκαρί. Στην περασμένη σεζόν έστειλε

χαρτί με το οποίο ζητούσε να μην τον βάλουν να αγωνιστεί, με όσα είχαν συμβεί στο «Νίκος Γκάλης» και πριν ακόμα διαβαστεί είχε επιστρέψει. Το ξεπέρασε γρήγορα και μπράβο του.

Τώρα δεν πήγε στο σεμινάριο της Θεσσαλονίκης, δεν έτρεξε καθώς αντιμετώπισε πρόβλημα τραυματισμού, αλλά σε χρόνο dt αποθεραπεύτηκε, έτρεξε στην Αθήνα, πέρασε τα τεστ κι είναι έτοιμος να σφυρίξει στην πρώτη αγωνιστική (έχει οριστεί στη Λήμνο).

Η αλήθεια είναι πως δεν αντιλαμβάνομαι το κίνητρο που έχει να συνεχίσει φέτος. Οικονομικά λέγεται ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση (και μπράβο του), εδώ και χρόνια δεν περιμένει το μπάσκετ για να ζήσει, γι’ αυτό και κάνει επιλογές βάσει όσων σκέφτεται, όχι βάσει των αναγκών του. Από τη στιγμή που σταμάτησε στην Ευρώπη, από τη στιγμή που διαιτητικά το φετινό πρωτάθλημα ελλείψει Ολυμπιακού δεν θα είναι τόσο ενδιαφέρον, αναρωτιέμαι γιατί η ΚΕΔ/ΕΟΚ δεν τον κράτησε για λίγα επιλεγμένα παιχνίδια, ώστε να δοθεί χρόνος και χώρος σε νέα παιδιά.

Όπως και να ‘χει, λίγο πριν το τζάμπολ να ξεκινάμε με… Αναστοπουλιάδα, θυμίζει κάτι από τη μέρα της μαρμότας, με τον χρόνο να μην κυλά. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην έχει γίνει το παραμικρό βήμα προς τα μπροστά. Κι όποιος νομίζει ότι το πρόβλημα είναι ο Αναστόπουλος (ή κάποιος Αναστόπουλος) είναι βαθιά νυχτωμένος.

Το πρόβλημα είναι η ΚΕΔ/ΕΟΚ, οι επιλογές της, ο τρόπος που διαχειρίζεται ανθρώπους και καταστάσεις, αλλά ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα των δομών. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, δεν απογοητεύονται μόνο παράγοντες, προπονητές, παίκτες, αλλά κι οι ίδιοι οι διαιτητές. Αρκεί να διαβάσει κανείς την τελευταία (ως διεθνής) ανακοίνωση του Αναστόπουλου για να το καταλάβει…

Αντί επιλόγου: Αφού σκόπευε να αποχωρήσει, γιατί έπιασε θέση διεθνή διαιτητή; Γιατί η ΕΟΚ τον έβαλε στη λίστα των διεθνών; Αλλά και γιατί δεν ζητά, ακόμα και τώρα, να γίνει αντικατάσταση με άλλον; Αλήθεια, γιατί δεν μπαίνει στη θέση του ο Γιάννης Φούφης, ώστε να αποκατασταθεί και μια αδικία, που δεν έχει να κάνει με τον Αναστόπουλο, αλλά μπορεί να διορθωθεί λόγω του Παναγιώτη.