Σταυρόπουλος: «Προπόνηση και σεμινάρια με τηλεδιάσκεψη»

00:50 10/4/2020 - Πηγή: To10.gr

Η επιβολή των μέτρων για την καταπολέμηση της πανδημίας του κορωνοϊού και η κατάσταση του «Μένουμε Σπίτι» μας ανάγκασε σε μια νέα πραγματικότητα και όσον αφορά στη διαδικασία της εκπαίδευσης, των σεμιναρίων, ακόμα και της προπόνησης – εκγύμνασης των αθλητών μας, με διαδικτυακούς τρόπους, μέσω της γνωστής, πλέον, τηλεδιάσκεψης.

Ο παλιός διεθνής διαιτητής, μέλος της ΚΕΔ, αλλά και της Τεχνικής Επιτροπής υδατοσφαίρισης της LEN

και πανεπιστημιακός καθηγητής Νίκος Σταυρόπουλος, εξειδικευμένος σε τέτοια θέματα, μας εκφράζει τις σκέψεις του για το σοβαρό αυτό ζήτημα μέσω της ιστοσελίδας της ΚΟΕ. Αναλυτικά τα όσα μας μετέφερε:

«Αυτές τις μέρες, γυρνά συνέχεια στον νου μου η φράση εκείνη του Ηράκλειτου, που έλεγε πως όλα στον κόσμο είναι σε συνεχή κίνηση και διεργασία. Όλο με επισκέπτονται εκείνες οι τρεις λέξεις του: «Τα πάντα ρει…».

Και σκέφτομαι πως, τώρα, δεν αλλάζουν μονάχα οι συνθήκες της ζωής, αλλάζουμε κι εμείς. Αλλάζουμε θέσεις. Προσαρμοζόμαστε. Ανακαλύπτουμε έναν νέο εαυτό –ο οποίος στην ουσία του είναι πιο γνώριμος στην ψυχή μας απ’ όσο ήταν ο παλιός- και μαζί του βρισκόμαστε να παρατηρούμε τη ζωή από αλλού, από μία εντελώς διαφορετική οπτική γωνία. Ωστόσο, μοιάζει να μην χάνουμε τίποτα από το πριν, από εκείνο το παρελθόν, την ιστορία μας. Μονάχα μοιάζει από τούτο το παρόν, από το δώρο τούτο, να κερδίζουμε ακόμα κάτι, νέο, που περιμένει να το πλησιάσουμε, να αποδεχθούμε το μυστήριό του και να ταξιδέψουμε μαζί του στο μέλλον.

Αυτή η αλλαγή –όποια αλλαγή- μας μετατοπίζει, μας φέρνει αντιμέτωπους με μία νέα πραγματικότητα στην οποία προτείνω –ως δώρο στους εαυτούς μας- να βουτήξουμε δίχως φόβο. Να εξερευνήσουμε πώς είναι να υπάρχουμε και να αλληλεπιδρούμε από κάπου αλλού, αλλιώτικοι, επιλέγοντας και διατηρώντας όσα αγαπάμε.

Ως άνθρωποι του αθλητισμού –με όποιον τίτλο και αν συμμετέχουμε σε αυτόν- έχουμε ανάγκη και ευθύνη να προβάλλουμε τις ιδιαίτερες αξίες μας, τις αρετές μας και τις ποιότητες των θετικών ή και αρνητικών στιγμών μας ως παράδειγμα ήθους, συνέπειας, συνέχειας καιαπόλαυσης. Ως να γίνουν κίνητρα. Παιδεία.

Στην εποχή της άμεσης και πολλαπλής πληροφόρησης, οι ποιοτικές προσπάθειες γίνονται γρήγορα αγαπητές. Παρατηρούμε αλλαγές στους τρόπους της προπόνησης. Βλέπουμε την παρουσία της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας στη διαχείριση online εκπαιδευτικών σεμιναρίων. Βλέπουμε προπονητές και αθλητές μας να συνεχίζουν προπονήσεις διαδικτυακά σε συνεργασίες με άλλες ομάδες και από άλλες χώρες. Βλέπουμε αθλητές να συνεχίζουν να εξελίσσουν τους εαυτούς και τα ταλέντα τους, σε όποια συνθήκη ζωής και αν τους δοθεί και να μην απομακρύνονται από τις επιτυχίες και τους στόχους τους. Δεν παραιτούνται, δεν σταματούν. Δεν περιμένουν να αλλάξουν τα πράγματα, γνωρίζουν πως όλα αλλάζουν διαρκώς. Βλέπουμε τη ζωή να προχωρά…

Αυτή η σταθερή πορεία σκέψης και πράξης οφείλεται στην ολιστική μόρφωση και εκπαίδευση στην σύγχρονη Αθλητική Επιστήμη, καθώς και στην απεριόριστη αγάπη που θα πρέπει να χαρακτηρίζει όλους όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό. Και η αγάπη βρίσκει τρόπο, πάντοτε. Αρκεί να ακούμε τις ανάγκες της.

Μπορούμε πολλά, όσα αντέχουμε. Ο καθένας μας με ό ,τι έχει. Με ό,τι ποθεί να μοιραστεί.

Βιώνουμε μία σημαντική ευκαιρία για αυτογνωσία, για επανεκπαίδευση, για νέες προσεγγίσεις, για ουσιαστικές επαφές, για διάβασμα, για μαθητεία και για γνώση. Ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο που μας χαρίζεται –πόσο στ’ αλήθεια τεράστιο δώρο είναι ο χρόνος- ώστε να αφεθούμε στη συγκίνηση, να συναισθανθούμε, να αναλογιστούμε και να θυμηθούμε την αφετηρία μας και εκείνο το «γιατί» μας. Μαζί του μπορούμε να ονειρευτούμε ξανά τον προορισμό μας, το όραμά μας, την αποστολή μας και να προχωρήσουμε. Κι αν τίποτα από αυτά δεν βρεθεί εύκολα στον δρόμο μας, δεν πειράζει. Ένα είναι που πρέπει να θυμόμαστε, πως στη γη έχουμε έρθει μονάχα για αυτό: «Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε». Έτσι μόνο θα δημιουργούμε.

Προσπαθώ, μεγαλώνοντας, να μην ξεχνάω αυτή τη «σοφία», στους δύσκολους, αλλά γεμάτους προκλήσεις συνεχούς δημιουργίας και συνέπειας, καιρούς μας. Προσπαθώ να μην βουλιάζω. Ωραίος είναι ο βυθός, μα όταν χρειαστούμε αέρα, καλό είναι να βγούμε στην επιφάνεια. Από εκεί φαίνεται πιο καθαρά ο ήλιος…»