O κύκλος των χαμένων αρχηγών στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έκλεισε - Ο Φάμελλος και το διευθυντήριο

13:56 25/11/2024 - Πηγή: iEidiseis

Ο Σωκράτης Φάμελλος είναι σοβαρός άνθρωπος, πρόσωπο με ευπρεπή δημόσια παρουσία, με συγκροτημένο λόγο, επαρκής ως επικεφαλής της Κ.Ο. Αλλά έχει ένα μειονέκτημα…

Μισό κόμμα, μισή συμμετοχή, μισός αρχηγός. Η ανάδειξη του Σωκράτη Φάμελλου στην ηγεσία - στην προεδρία, για την ακρίβεια - αποτυπώνει τη συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ στο μισό του.

Πολλοί ωστόσο, ανακουφίστηκαν: αν κατέληξε στον Πολάκη, απλώς θα σκορπούσε

τη χαρά στους αντιπάλους του. Από εκεί και πέρα, η εκλογή φέρνει λίγο σε κεφαλοτύρι: έχει τρύπες. Μία είναι η συμμετοχή.

Το 2004 ο εισαγωγέας της ανάδειξης αρχηγού «από τη βάση» - με το τουρλουμπούκι: όποιος περνάει, μπαίνει μέσα, ρίχνει δύο ευρώ στον κουμπαρά και ψηφίζει - Γ. Παπανδρέου, που αναδείχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο είχε παραλάβει ήδη στο διαμέρισμα του Σημίτη, μερικές εβδομάδες νωρίτερα. Όπως ανακοινώθηκε: « ψήφισαν 1.020.145 μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ».

Οι μυημένοι γνώριζαν ότι το νούμερο δεν ήταν ακριβές. Το ανέβαζε κάθε τόσο από ραδιοφώνου, προβεβλημένος δημοσιογράφος της εποχής - που δεν ζει πιά. Κανείς δεν είχε όρεξη να το αμφισβητήσει. Όπως δεν αμφισβητήθηκαν το 2012 και οι 236.151 συμμετέχοντες που ανακοινώθηκαν στην εκλογή Βενιζέλου. Και στις δυο περιπτώσεις δεν υπήρχε δεύτερος υποψήφιος και οι νικητές πήραν πάνω από 99%. Την τύχη τους, την ξέρουμε.

Έκτοτε, η εκλογή αρχηγού με την ίδια μέθοδο - στην οποία προσχώρησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλοντας στη μετατροπή της ανάδειξης κομματικής ηγεσίας σε φεστιβάλ - οργανώθηκε καλυτέρα. Η μόνη «τρύπα» είναι το ενδεχόμενο να μετέχουν και πρόσωπα άλλων κομμάτων, στη διαδικασία που έχει πλέον επιβληθεί ως υπόθεση του «οπαδού μιας χρήσης».

Σχετικές φήμες ακούστηκαν για το ΠΑΣΟΚ, το 2021, αλλά και πρόσφατα: αποδόθηκε στο «σύστημα Μητσοτάκη» διάθεση να ενισχύσει αντιστοίχως τον Λοβέρδο και τη Δίαμαντοπουλου - αποτυχημένα ωστόσο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδυνεύει από κάτι αντίστοιχο. Αλλά δεν αποφεύγει τις υπόνοιες για τη συμμετοχή των 70.152 που ανακοίνωσε. Αυτού του τύπου οι εκλογές είναι σαν τις δημοσκοπήσεις: μόνο η εταιρία γνωρίζει τα πραγματικά νούμερα, που δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο, από ανεξάρτητο φορέα.

Από τη Κυριακή κιόλας, διατυπώθηκαν - ακόμη και δημοσίως - επιφυλάξεις του τύπου: οι αριθμοί είναι «πειραγμένοι». Κάποιοι διακινούν, στο ημίφως, φήμες περί «συμφωνίας κυρίων» - και μιας κυρίας - για… διπλασιασμό της συμμετοχής, με τήρηση της προτίμησης σε κάθε υποψήφιο.

Υπερβολές; Ίσως. Αλλά με όσα προηγήθηκαν για τον εξοβελισμό Κασσελάκη, όλα μπορούν να συμβούν, κατά την κουλτούρα που έχει επικρατήσει στην Κουμουνδούρου.

Να αφήσουμε τις διαδοσίες, καθώς είναι προφανώς απίθανο να επιβεβαιωθούν. Η ιστορία θα γράψει ότι ο δεύτερος, κατά σειρά, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - στη μετά Τσίπρα εποχή - είναι ο Σωκράτης Φάμελλος. Μεταξύ μας: ήταν η μόνη αξιοπρεπής λύση.

Είναι σοβαρός άνθρωπος, πρόσωπο με ευπρεπή δημόσια παρουσία, με συγκροτημένο λόγο, καλός κοινοβουλευτικός, επαρκής ως επικεφαλής της Κ.Ο. Αλλά έχει ένα μειονέκτημα: πρώτα τον «έκαψαν» και μετά τον ψήφισαν.

Αν, μετά την αποχώρηση Τσίπρα, είχε οριστεί προσωρινός πρόεδρος έξι μηνών - α λα Μειμαράκη στη ΝΔ, όπως είχε προταθεί - η αλλαγή σκυτάλης θα ήταν ώριμη, με πολιτικό περιεχόμενο και βιώσιμη. Ομοίως, βιώσιμη και οριστική θα ήταν και τώρα η ηγεσία - με τον Φάμελλο ή άλλον.

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, παίρνει το κόμμα χωρίς το προνόμιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Και στην πράξη θα είναι υποχρεωμένος να λειτουργήσει υπό την πίεση άτυπου διευθυντηρίου.

Από τη μια ο Πολάκης που χρίσθηκε, από τη βάση, ισχυρό κομματικό μέγεθος. Από την άλλη ο Νίκος Παππάς, που του υφάρπαξε, με ίντριγκα, την προεδρία της Κ.Ο. αλλά του διέθεσε τον κομματικό μηχανισμό που διευθύνει για να εκλεγεί. Δεν λείπουν και όσοι θεωρούν ότι θα τελεί υπό την επιτροπεία Τσίπρα - που είχε πάλι την έννοια των Θεών της πολιτικής: φανταστείτε να έβγαινε ο Πολάκης.

Πάντως για να αποκτήσει νέος πρόεδρος βεληνεκές προσβολής της ΝΔ, πρέπει πρώτα να βγει από τις συμπληγάδες του ευρύτερου χώρου: από τη μια η Κεντροαριστερά, με το ισχυροποιημένο ΠΑΣΟΚ και το κόμμα Κασσελάκη και από την άλλη η Νέα Αριστερά και η Ζωή. Η ισχύς των μόλις 35.000 ψήφων που τον ανέδειξαν - με τη μικρότερη συμμετοχή που υπήρξε ποτέ, σε τέτοιου είδους εκλογή - μάλλον δεν επαρκεί.

Συμπέρασμα; Ο κύκλος των χαμένων αρχηγών δεν έκλεισε στον ΣΥΡΙΖΑ. Η φθορά συνεχίζεται και η τεχνητή θριαμβολογία της εκλογής Φάμελλου, μάλλον σαν ψυχορράγημα ακούγεται…