Άδωνις Γεωργιάδης: Κομμουνιστές

11:15 18/1/2025 - Πηγή: iEidiseis

Ίσως υπάρξουν πινακίδες που θα πληροφορούν τις νέες γενιές: «Εδώ υπήρχε νοσοκομείο, μέχρι που έγινε υπουργός ο Άδωνις Γεωργιάδης».

Όπως και η καλή μέρα, έτσι και η καλή υπουργική επίσκεψη, από την αρχή φαίνεται. Και όταν μιλάμε για τον Άδωνι Γεωργιάδη, συνήθως δεν του πάνε καλά αυτές οι επισκέψεις. Ιδίως όταν δεν είναι καν υπηρεσιακές.

Στο ερώτημα «τι δουλειά έχει ο υπουργός Υγείας να κόβει πρωτοχρονιάτικη πίτα σε μεγάλο νοσοκομείο της πρωτεύουσας, φέρνοντας καθυστερήσεις στη λειτουργία του;», η απάντηση παραλείπεται ως ευκόλως εννοούμενη.

Για κάποιον λόγο τού διέφυγε ότι νοσοκομείο είναι πρωτίστως το προσωπικό και οι ασθενείς του και δεν τον έφερε ο δρόμος του στα Επείγοντα ή στους θαλάμους νοσηλείας – πόσω μάλλον στους… διάδρομους νοσηλείας. Πήγε κατευθείαν στον όροφο της διοίκησης, που τον κάλεσε.

Αλλά εκτος από την οικοδέσποινα – Ματίνα Παγώνη με το όνομα – και κάτι παιδιά του κόμματος που τον καλοδέχτηκαν, κάποιοι με άσπρες ποδιές άρχισαν να του εκθέτουν την άσχημη κατάσταση του νοσοκομείου. Πρακτικά επαναλήφθηκε το σκηνικό που δεν λείπει από καμία επίσκεψή του, απλώς αυτή τη φορά χωρίς τα ΜΑΤ, που συνήθως παρίστανται και χαιρετίζουν.

Εκπαιδευόμενος σε τέτοιου είδους υποδοχές ο Άδωνις δεν μασάει και – έχοντας με το μέρος του και την προνοητικότητα του ΕΚΑΒ να μην μεταφέρει πολλούς ασθενείς στο συγκεκριμένο νοσοκομείο εκείνη την ημέρα – πέρασε στην αντεπίθεση: «Tα κομμουνιστικά σε εμένα να τα αφήσετε». Τα ποια;

Προφανώς, είναι «κομμουνιστικό» να του λεει κάποιος, που ξημεροβραδιάζεται με τους αρρώστους, ότι προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του σε αντίξοες συνθήκες, με ράντζα και έλλειψη προσωπικού και υλικών. Ότι μπορεί να του έλθει κανένας σοβάς στο κεφάλι και δεν τολμάει να μπει σε ασανσέρ – που δεν είναι και τόσο «φαντασίωση», όπως θα έλεγε αργότερα ο ίδιος;

Σιγά μην φοβηθεί, σιγά μην κλάψει. Αντίθετα, τους κόλλησε τον τοίχο: «Είστε μειοψηφία, ο λαός διάλεξε εμάς». Βάζοντας δύσκολα στους Ιστορικούς του μέλλοντος: Κατέβαιναν στις εκλογές οι εργαζόμενοι ενός νοσοκομείου για να κυβερνήσουν, αλλά ο λαός προτίμησε «εμάς»;

Σε ασφαλές – μιντιακό – περιβάλλον θα πει ότι όσοι τον αποπήραν, ήταν ΑΝΤΑΡΣΥΑ και «ενώ εμείς προσευχόμαστε να έχει ο κόσμος υγεία, αυτοί να πέφτουν τα ασανσέρ». Άρα το ασανσέρ, που αποδεδειγμένα έπεσε, δεν ήταν από κακή συντήρηση, αλλά από βουντού που του έκαναν οι κομμουνιστές και άλλοι εχθροί της πατρίδος.

Η πίτα κόπηκε, ποιος πήρε το φλουρί δεν μάθαμε – αν και το υποψιαζόμαστε – ήλθαν και κάτι μεζεδάκια και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, κατά τον τροπο που συνηθίζεται, όπου εμφανίζεται ο νέος αναμορφωτής του ΕΣΥ. Όλα καλά, πλην μιας διαπίστωσης: Πήγε σε λάθος νοσοκομείο.

Όχι γιατί είναι τίγκα στους κομμουνιστές, αλλά γιατί την ώρα που έφευγε, ακούστηκαν κόκαλα να τρίζουν. Όσοι διαβάζουν τα σημάδια , λένε ότι ήταν του μακαρίτη Γιώργου Γεννηματά, το όνομα του οποίου φέρει το συγκεκριμένο νοσοκομείο.

Μια απορία έμεινε: Με το «εργοτάξιο του ΕΣΥ» σε όλη τη χώρα, που έχει εγκατασταθεί επί των ημερών του, όπως ισχυρίζεται, θα υπάρξει στο μέλλον νοσοκομείο που θα φέρει το όνομα «Άδωνις Γεωργιάδης»; Λίγο χλωμό, ακούγεται, σε όσους τουλάχιστον έχουν την ατυχία να καταφύγουν σε μονάδα του ΕΣΥ εσχάτως.

Το πιθανότερο είναι να υπάρχουν, ανά την επικράτεια, πινακίδες που θα πληροφορούν τις νέες γενιές: «Εδώ υπήρχε νοσοκομείο, μέχρι που έγινε υπουργός ο Άδωνις Γεωργιάδης».

Δεν είναι απαραίτητα κακή εξέλιξη: Με λιγότερα νοσοκομεία θα υπάρχουν και λιγότεροι κομμουνιστές.