Χρήστος Πρωτόπαπας στο iEidiseis: «Τυχοδιωκτισμός τυχόν εκλογές και μάλιστα διπλές»

08:47 7/4/2020 - Πηγή: iEidiseis

«Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα του πώς έπεσαν «από το άλογο» στις εκλογές που έγιναν μετά από κρίση, αυτοί που νόμιζαν ότι ήταν καβάλα», προειδοποιεί το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ. Τάσσεται υπέρ ενός Ελληνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, αλλά με αποτελεσματικότητα και δικαιοσύνη. «Απαράδεκτο που κυβερνητικά στελέχη αφήνουν ανοιχτό θέμα μείωσης μισθών και συντάξεων», τονίζει

«Όταν η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναμπεί επειγόντως

σε τροχιά, θα είναι τυχοδιωκτισμός να καταφύγουμε σε εκλογές και μάλιστα διπλές, που θα εντείνουν επικίνδυνα διαλυτικά φαινόμενα. Χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα και συνεννόηση για να αντιμετωπίσουμε με ασφάλεια δύσκολες καταστάσεις. Όχι νέες περιπέτειες», τονίζει στο iEidiseis, με συνέντευξή του που θα συζητηθεί, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ενώ παράλληλα προειδοποιεί την κυβέρνηση:

«Ελπίζω πραγματικά ότι κανείς δεν θα βάλει το προσωρινό κομματικό συμφέρον πάνω από τα συμφέροντα της χώρας. Γιατί αν το κάνει, πιθανόν θα βρεθεί και προ εκπλήξεων. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα του πώς έπεσαν «από το άλογο» στις εκλογές που έγιναν μετά από κρίση, αυτοί που νόμιζαν ότι ήταν ¨καβάλᨻ.
Με τη συνέντευξή του στο iEidiseis ο Χρήστος Πρωτόπαπας, μεταξύ άλλων :

ΤΑΣΣΕΤΑΙ ΥΠΕΡ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: «Πρέπει να συγκροτήσουμε ένα Ελληνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Με την μορφή μιας Εθνικής Κοινωνικής Συμφωνίας. Σχέδιο που θα προκύψει μέσα από διάλογο με τα πολιτικά κόμματα και τους Κοινωνικούς εταίρους. Το κόστος της ανάταξης θα είναι μεγάλο. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα που μόλις έβγαινε από την κρίση, με αναιμική ανάπτυξη και όλες τις αβεβαιότητες στο προσκήνιο. Ελπίζω ότι η Ευρώπη θα συμβάλλει σημαντικά σε αυτό. Όπως και είναι πια επιβεβλημένο στο σχέδιο αυτό να χρησιμοποιήσουμε τα 20 δις του αποθέματος, που προέρχεται από την υπερφορολόγηση του λαού μας. Όμως προσοχή, το Σχέδιο πρέπει να χαρακτηρίζεται από δύο λέξεις: «Αποτελεσματικότητα» και «Δικαιοσύνη». Γιατί μόνο τότε η Κοινωνία θα το στηρίξει, μόνο τότε οι παραγωγικές δυνάμεις θα κινητοποιηθούν για να εγγυηθούν την επιτυχία τους».

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ: «Μερικά κυβερνητικοί παράγοντες άφησαν ανοιχτό το περιθώριο για μείωση μισθών και συντάξεων. Το θεωρώ απαράδεκτο και ειδικά για την χώρα μας. Μην ξεχνάμε ότι οι σημερινοί μισθοί και οι συντάξεις προέρχονται από σοβαρές μειώσεις μέσα στα χρόνια της κρίσης. Πιστεύει κανείς σοβαρά ότι μπορούν να μειωθούν κι άλλο όταν το 70% των μισθωτών αμείβονται με μηνιαίο μισθό κάτω των 700 ευρώ;Το ίδιο ισχύει και για τα σενάρια ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις και αναφέρομαι τόσο στο άρθρο 9 της ΠΝΠ (που μετά την κατακραυγή επιχειρείται να διορθωθεί), όσο και στην άρνηση του Υπουργείου Εργασίας να κηρύξει υποχρεωτικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και να επεκτείνει την ισχύ άλλων που λήγουν. Και μάλιστα για ευαίσθητους κλάδους, για σερβιτόρους και ντελιβεράδες».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΙΣΥΜΕΝΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΣΥΔΟΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ: «Το «αύριο» μετά την κρίση, δεν θα είναι γραμμική συνέχεια του «σήμερα». Πάρα πολλά θα αλλάξουν(…)Αυτή την στιγμή, ίσως δεν μπορούμε να τις συνειδητοποιήσουμε στο σύνολό της. Μπορούμε όμως να πούμε ότι αναμφίβολα θα αναβαθμιστεί ο ρόλος του κράτους. Όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, τις κοινωνικές υποδομές, την παροχή ποιοτικών δημόσιων αγαθών στους πολίτες, την έρευνα και το περιβάλλον. Όπως και θα υποχωρήσουν οι αντιλήψεις που διακηρύσσουν ότι η ασύδοτη αγορά, μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα».

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΡΣΑΛ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ: «Δεν πρέπει η Ευρώπη να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος. Οφείλει τώρα να διασφαλίσει με γενναίες, αντισυμβατικές αποφάσεις, αποφάσεις και εκτός του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, ότι οι οικονομίες θα μείνουν ζωντανές, οι κοινωνίες όρθιες. Αν δεν το κάνει το κόστος της ανόρθωσης θα είναι πολύ μεγαλύτερο, επώδυνο και η Ευρώπη θα κινδυνεύσει με κρίση στο εσωτερικό της. Φανταστείτε τι θα σημαίνει αν μετά την Μ. Βρετανία, σπάσει και ο κρίκος της Ιταλίας. Θα ανοίξει τον δρόμο για τις πιο επικίνδυνες, λαϊκίστικες φωνές που την αμφισβητούν. Έχει προταθεί ένα σχέδιο Μάρσαλ, με νέο χρήμα μέσω της έκδοσης νέου τύπου ομολόγου. Είναι ώρα αποφάσεων γι’ αυτό. Και προσοχή, χωρίς απαιτήσεις για νέα μνημόνια ή διόγκωση του χρέους των χωρών».
Το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΑΛ εκτιμά ότι η αντιμετώπιση της κρίσης και η ανόρθωση της χώρας είναι Μαραθώνιος και όχι αγώνας ταχύτητας, ότι η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν την αναβίωση του δικομματισμού, αλλά και ότι οι αλλαγές που θα προκύψουν από την κρίση στο πολιτικό μας σύστημα θα είναι μεγάλες.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

-Η κρίση του κορονοϊού κατά κοινή ομολογία άλλαξε πάρα πολλά πράγματα στον κόσμο, αν όχι τα πάντα. Η επόμενη ημέρα εκτιμάται πως θα ενισχύσει τις δημόσιες πολιτικές σε τομείς όπως η οικονομία και η υγεία; Θα έχει επιπτώσεις στην παγκοσμιοποίηση; Κάποιοι βλέπουν επιστροφή στο εθνικό κράτος…

-Το «αύριο» μετά την κρίση, δεν θα είναι γραμμική συνέχεια του «σήμερα». Πάρα πολλά θα αλλάξουν.

Αλλαγές που θα εκτείνονται από περιορισμούς στην ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων, των προϊόντων, των πολιτών, μέχρι την άμεση εφαρμογή στην ζωή μας όλων των δυνατοτήτων της ψηφιακής εποχής.

Αλλαγές που θα οδηγήσουν σε μετασχηματισμούς, συγχωνεύσεις, ανατροπές σε κλάδους και επιχειρήσεις, αλλά και θα απαιτήσουν νέες ρυθμίσεις και προσαρμογές στις εργασιακές σχέσεις.

Αυτή την στιγμή, ίσως δεν μπορούμε να τις συνειδητοποιήσουμε στο σύνολό της.

Μπορούμε όμως να πούμε ότι αναμφίβολα θα αναβαθμιστεί ο ρόλος του κράτους. Όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, τις κοινωνικές υποδομές, την παροχή ποιοτικών δημόσιων αγαθών στους πολίτες, την έρευνα και το περιβάλλον.

Όπως και θα υποχωρήσουν οι αντιλήψεις που διακηρύσσουν ότι η ασύδοτη αγορά, μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα.

Ο κίνδυνος της έξαρσης του εθνικισμού, της περιχαράκωσης, της μειωμένης αλληλεγγύης υπάρχει. Όπως και της προσπάθειας περιορισμών στην λειτουργία των θεσμών και των δικαιωμάτων των πολιτών. Δείτε τι επιχειρεί να κάνει ο Όρμπαν.

Πιστεύω ότι η απάντηση βρίσκεται στον αντίθετο δρόμο.

Να μείνουμε όλοι μαζί στο ίδιο τραίνο. Με συνεργασία και αλληλεγγύη.

Αλλά με σημαντικές προσαρμογές στην λειτουργία των διεθνών θεσμών, με διάθεση πολλαπλάσιων πόρων για την ανόρθωση οικονομιών και χωρών, και φυσικά με μια βαθιά «αλλαγή ρότας» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ώστε να ανταποκριθεί επί τέλους αυτή στις ανάγκες των πολιτών της.

-Στο πλαίσιο αυτό την τακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης πώς την κρίνετε; Η νέα κρίση τι κινδύνους εγκυμονεί για την ενότητά της και τη συνοχή ακόμα και της ευρωζώνης;

-Δεν πρέπει η Ευρώπη να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος. Οφείλει τώρα να διασφαλίσει με γενναίες, αντισυμβατικές αποφάσεις, αποφάσεις και εκτός του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, ότι οι οικονομίες θα μείνουν ζωντανές, οι κοινωνίες όρθιες.

Αν δεν το κάνει το κόστος της ανόρθωσης θα είναι πολύ μεγαλύτερο, επώδυνο και η Ευρώπη θα κινδυνεύσει με κρίση στο εσωτερικό της. Φανταστείτε τι θα σημαίνει αν μετά την Μ. Βρετανία, σπάσει και ο κρίκος της Ιταλίας.

Θα ανοίξει τον δρόμο για τις πιο επικίνδυνες, λαϊκίστικες φωνές που την αμφισβητούν.

Έχει προταθεί ένα σχέδιο Μάρσαλ, με νέο χρήμα μέσω της έκδοσης νέου τύπου ομολόγου.

Είναι ώρα αποφάσεων γι’ αυτό. Και προσοχή, χωρίς απαιτήσεις για νέα μνημόνια ή διόγκωση του χρέους των χωρών.

-Η ελληνική κυβέρνηση τι θα πρέπει να πράξει για την αντιμετώπιση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης την επόμενη μέρα της πανδημίας;

-Πριν την επόμενη ημέρα υπάρχει το «σήμερα». Όπως έχει τονίσει η Φώφη Γεννηματά, αν η οικονομία και η κοινωνία καταρρεύσουν, θα δυσκολευτούμε πάρα πολύ «να το γυρίσουμε».

Γι’ αυτό παρουσιάσαμε συνολικά τις 7 προτάσεις μας για την Οικονομία και την Κοινωνία. Με επίκεντρο τους Μικρομεσαίους, τους Αγρότες, τον Τουρισμό, τους Εργαζόμενους και Άνεργους, τους ασθενέστερους δανειολήπτες, τους μαχητές της «πρώτης γραμμής».

Στη συνέχεια βέβαια -άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτές τις πολιτικές-πρέπει να συγκροτήσουμε ένα Ελληνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Με την μορφή μιας Εθνικής Κοινωνικής Συμφωνίας. Σχέδιο που θα προκύψει μέσα από διάλογο με τα πολιτικά κόμματα και τους Κοινωνικούς εταίρους.

Το κόστος της ανάταξης θα είναι μεγάλο. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα που μόλις έβγαινε από την κρίση, με αναιμική ανάπτυξη και όλες τις αβεβαιότητες στο προσκήνιο.

Ελπίζω ότι η Ευρώπη θα συμβάλλει σημαντικά σε αυτό. Όπως και είναι πια επιβεβλημένο στο σχέδιο αυτό να χρησιμοποιήσουμε τα 20 δις του αποθέματος, που προέρχεται από την υπερφορολόγηση του λαού μας.

Όμως προσοχή, το Σχέδιο πρέπει να χαρακτηρίζεται από δύο λέξεις: «Αποτελεσματικότητα» και «Δικαιοσύνη».

Γιατί μόνο τότε η Κοινωνία θα το στηρίξει, μόνο τότε οι παραγωγικές δυνάμεις θα κινητοποιηθούν για να εγγυηθούν την επιτυχία τους.

-Πόσο υπαρκτή θεωρείτε την περίπτωση την κρίση τελικά να την πληρώσουν πρωτίστως οι εργαζόμενοι;

-Αυτό πρέπει να αποφευχθεί πάσει θυσία. Είναι ένα κύριο μέλημα μας.

Τόνισα πριν την λέξη «Δικαιοσύνη». Μερικά κυβερνητικοί παράγοντες άφησαν ανοιχτό το περιθώριο για μείωση μισθών και συντάξεων. Το θεωρώ απαράδεκτο και ειδικά για την χώρα μας. Μην ξεχνάμε ότι οι σημερινοί μισθοί και οι συντάξεις προέρχονται από σοβαρές μειώσεις μέσα στα χρόνια της κρίσης. Πιστεύει κανείς σοβαρά ότι μπορούν να μειωθούν κι άλλο όταν το 70% των μισθωτών αμείβονται με μηνιαίο μισθό κάτω των 700 ευρώ;

Το ίδιο ισχύει και για τα σενάρια ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις και αναφέρομαι τόσο στο άρθρο 9 της ΠΝΠ (που μετά την κατακραυγή επιχειρείται να διορθωθεί), όσο και στην άρνηση του Υπουργείου Εργασίας να κηρύξει υποχρεωτικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και να επεκτείνει την ισχύ άλλων που λήγουν. Και μάλιστα για ευαίσθητους κλάδους, για σερβιτόρους και ντελιβεράδες.

Μια είμαι βέβαιος ότι οι εργαζόμενοι θα δείξουν την υπευθυνότητα που πρέπει στις διεκδικήσεις τους. Το έπραξαν πολλές φορές ως τώρα.

Αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ο «εύκολος στόχος» και να αντιμετωπίζουν την διαρκή αμφισβήτηση βασικών δικαιωμάτων τους.

Και μην ξεχνάμε. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η διόγκωση της ανεργίας. Για αυτό η θέση μας για «ΖΩΝΤΑΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» είναι όρος επιβίωσης για το μέλλον.

-Γιατί κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι έχει ως στόχο το Κίνημα Αλλαγής; Πιστεύετε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ως στόχο την αναβίωση του δικομματισμού, με δεδομένο ότι οι δημοσκοπήσεις τον φέρουν πολύ μπροστά, απόλυτο κυρίαρχο στην πολιτική ζωή την παρούσα φάση;

-Δεν αμφισβητώ ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έκανε θετικές κινήσεις για τον περιορισμό της διάδοσης του ιού, ούτε μηδενίζω και τα οικονομικά μέτρα που πήρε.

Αλλά θυμίζω ότι οι δημοσκοπήσεις μέσα στην κρίση, παραδοσιακά ευνοούν την εκάστοτε Κυβέρνηση. Σε όλες τις χώρες συμβαίνει αυτό.

Αλλά η αντιμετώπιση της κρίσης και η ανόρθωση της χώρας και της κοινωνίας είναι Μαραθώνιος, δεν είναι αγώνας ταχύτητας.

Στην πορεία, στην πράξη θα κριθούμε όλοι. Και η Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα.

Τώρα αν με ρωτάτε αν τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν την αναβίωση του δικομματισμού, η απάντηση είναι ΝΑΙ.

Για αυτό και αποσιωπούν ότι μια σειρά προτάσεις που υιοθετήθηκαν προέρχονται από το Κίνημα Αλλαγής.

Η ένταξη της πρωτοβάθμιας, το δίκτυο πρώτης γραμμής κατά της πανδημίας είναι μια από αυτές.

Αλλά αυτές οι λογικές δεν έχουν θέση σε μια μακρά περίοδο που απαιτείται συνεννόηση, πνεύμα ενότητας και συνεργασίας.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι και στο πολιτικό μας σύστημα οι αλλαγές που θα προκύψουν θα είναι μεγάλε

-Πόσο πιθανές θεωρείτε πολιτικές εξελίξεις το φθινόπωρο, με δεδομένο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εκλεγεί με τελείως διαφορετική εντολή, καθώς ο κορονοϊός άλλαξε τα πάντα;

-Μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση έχει εντολή να διαχειρισθεί και τις κρίσεις και τις συνέπειές της.

Όταν η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναμπεί επειγόντως σε τροχιά, θα είναι τυχοδιωκτισμός να καταφύγουμε σε εκλογές και μάλιστα διπλές, που θα εντείνουν επικίνδυνα διαλυτικά φαινόμενα.

Χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα και συνεννόηση για να αντιμετωπίσουμε με ασφάλεια δύσκολες καταστάσεις. Όχι νέες περιπέτειες.

Ελπίζω πραγματικά ότι κανείς δεν θα βάλει το προσωρινό κομματικό συμφέρον πάνω από τα συμφέροντα της χώρας. Γιατί αν το κάνει, πιθανόν θα βρεθεί και προ εκπλήξεων. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα του πώς έπεσαν «από το άλογο» στις εκλογές που έγιναν μετά από κρίση, αυτοί που νόμιζαν ότι ήταν «καβάλα».

-Και το Κίνημα Αλλαγής; Τι θα πράξει σε αυτό το τοπίο που δημιουργείται; Με ποια στρατηγική θα πορευτεί;

-Είμαστε σαφείς. Υπεύθυνη και εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Συγκροτημένη και ουσιαστική παρουσία, με τον δικό μας αυτόνομο προοδευτικό λόγο. όπως είναι η στρατηγική μας επιλογή.

Μέσα στην κρίση στηρίξαμε όσα μέτρα της Κυβέρνησης θεωρούσαμε σωστά.

Παρεμβήκαμε με προτάσεις και κοινοβουλευτικό έλεγχο, σε ότι θεωρούμε ως λάθη και παραλήψεις. Για να αντιμετωπισθούν.

Αλλά είμαστε και ενεργά απέναντι σε ότι εκτιμούμε ότι δημιουργεί κινδύνους για το αύριο και αναιρεί βασικά δικαιώματα του λαού μας. Όπως ήταν το περιβόητο άρθρο 9 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου.

Με αυτή τη στρατηγική θα πορευτούμε.

Και θα καταθέσουμε το δικό μας σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης και την ανόρθωση της χώρας.

Σε ανοιχτό διάλογο με όλες τις ζωντανές κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις.