Έφυγε ο σπουδαίος παραγωγός Αντώνης Καρατζόπουλος: Από το «ένα βότσαλο στη λίμνη» στο «ARMY BABY»»

14:05 3/11/2024 - Πηγή: iEidiseis

Η εταιρεία που δημιούργησε σε συνεργασία με τον Καραγιάννη σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Πέθανε ο κινηματογραφιστής και παραγωγός Αντώνης Καρατζόπουλος, μια εμβληματική φυσιογνωμία για τη χρυσή – κλασική περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. «Έφυγε δυστυχώς και ο μεγάλος και σπουδαίος παραγωγός Αντώνης Καρατζόπουλος... Αντώνη… View this post on Instagram

A post

shared by Το Σπίτι Του Ηθοποιού (@actorshouse_official)

Ποιος ήταν ο Αντώνης Καρατζόπουλος

Ο Αντώνης Καρατζόπουλος γεννήθκε στην Αθήνα και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Στον πατέρα του, άνηκε ο κινηματόγραφος «Μπομπονιέρα» στην Κηφισιά και εξαιτίας της δουλειάς του γνώριζε καλά τον Ούγγρο κινηματογραφιστή Ζοζέφ Χεπ, Ο Ζοζέφ Χεπ ζούσε στην Ελλάδα και εργαζόταν τα πρώτα χρόνια στον Φίνο. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να φτιάξει το δικό του εργαστήριο, προσέλαβε σαν υπάλληλό του τον Αντώνη Καρατζόπουλο.

Μέσα στο εργαστήριο αυτό έλαβε τις πρώτες του γνώσεις γύρω από τον κινηματογράφο. Μέσα σε λίγα χρόνια αγόρασε τη δική του κάμερα, που ήταν απαραίτητο εργαλείο τότε για τη δουλειά του οπερατέρ και ξεκίνησε να εργάζεται ως οπερατέρ και διευθυντής φωτογραφίας. Το 1957 πήρε τη μεγάλη απόφαση μαζί με τον αδερφό του και τον πατέρα του να ιδρύσουν την εταιρεία Ι. Καρατζοπουλος και να ξεκινήσουν την παραγωγή ελληνικών ταινιών με την ταινία "Μαρία Πενταγιώτισσα". Ακολούθησαν αρκετές ταινίες όπως «ο Μιμικός και η Μαίρη(1958)», «ο Θύμιος τα έκανε θάλασσα(1959 )", "Ποια είναι η Μαργαρίτα" κ.α..

Με τον Κώστα Καραγιάννη συναντήθηκαν στο λεγόμενο «Hollywood», ένα κτίριο στην Ακαδημίας, στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία της Δαμασκηνός Μιχαηλίδης και πολλά άλλα γραφεία μικρότερων εταιρειών παραγωγής. Ο Κώστας Καραγιάννης είχε νοικιάσει ένα γραφείο στον τρίτο όροφο, είχε ιδρύσει τη δική του εταιρεία παραγωγής την «Κίκος film» και είχε ήδη προχωρήσει στην παραγωγή 7 ταινιών με πρώτη του εμπορική επιτυχία το 1963 την ταινία «Κόκκκινα φώτα». Στον ίδιο όροφο είχε τα γραφεία του και ο Αντώνης Καρατζόπουλος. Οι δύο άντρες μόλις συναντήθηκαν θυμήθηκαν ότι είχαν υπηρετήσει μαζί στο στρατό, στον ίδιο λόχο και στον ίδιο θάλαμο. Έχοντας και οι δυο τους σα μεμονωμένες εταιρείες παραγωγής κάποιες εμπορικές επιτυχίες αποφάσισαν να συνεργαστούν και να μπουν πιο επιθετικά στην αγορά του κινηματογράφου.

Τη δεκαετία του 60 ο μόνος που έκανε εμπορικές ταινίες ήταν ο Φίνος. Πολλοί μεμονωμένοι παραγωγοί είχαν προσπαθήσει κατά καιρούς να μπουν στα χωράφια του αλλά μετά από 2-3 χρόνια έκλειναν τις εταιρείες τους γιατί δεν είχαν καλό οικονομοτεχνικό επιτελείο. Παρ ' όλα αυτά υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι και κυρίως αυτοί που δεν έπαιζαν τις ταινίες του Φίνου, που επιθυμούσαν να συνεργαστούν με μία εταιρεία παραγωγής που θα τους τροφοδοτούσε κάθε χρόνο με ένα σοβαρό αριθμό κινηματογραφικών ταινιών. Ο Κώστας Καραγιάννης μαζί με τον Αντώνη Καρατζόπουλου αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτή την εταιρεία με στόχο να παράγουν 10 ταινίες το χρόνο.

Η πρώτη ταινία που παρουσίασαν σε συνεργασία με το γραφείο εκμετάλλευσης Κουρουνιώτης και το Δήμο Σακελλαρίου ήταν «ο Παράς και ο Φουκαράς», που εισπρακτικά σημείωσε σημαντική επιτυχία. Αμέσως μετά αποφάσισαν να ιδρύσουν την Καραγιάννης Καρατζόπουλος και από το 1966 ξεκίνησαν τις παραγωγές. Την πρώτη χρονιά που ιδρύθηκε η εταιρεία γύρισαν 9 ταινίες και αγοράσανε και ποσοστό από μία ταινία του Ασημακόπουλου «Οι ένοχοι» προκείμενου να παρουσιάσουν στους κινηματογράφους τις 10 ταινίες που είχαν υποσχεθεί.

Στο ξεκίνημα τους, ότι κατόρθωσαν να γυρίσουν δέκα ταινίες ακόμη το θεωρούν θαύμα. Το κεφάλαιο της εταιρείας ήταν μόλις 1.600.000δρχ, πήραν πολλές προκαταβολές από τους κινηματογράφους και υπέγραψαν εκατομμύρια γραμμάτια, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος τους. Αυτό που κυριολεκτικά έσωσε την εταιρεία και τη βοήθησε να αντέξει στον ανταγωνισμό του Φίνου, ήταν ότι υπήρχαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις.

Ο Αντώνης Καρατζόπουλος που γνώριζε το τεχνικό μέρος, ο Κώστας Καραγιάννης που σκηνοθετούσε τις ταινίες και ο μικρότερος κατά δύο χρόνια αδερφός του, Θόδωρος Καραγιάννης, που ανέλαβε το γραφείο εκμετάλλευσης της εταιρείας και το έκανε ίσως το καλύτερο σε εκείνα τα χρόνια. Όλες οι ταινίες που προβλήθηκαν τον πρώτο χρόνο ίδρυσης της εταιρείας κάνανε αρκετά εισιτήρια για να καλύψουν τον προϋπολογισμό τους.

Στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν την εμπορικότητα των ταινιών που παρήγαγαν και να κατορθώσουν να αποσπάσουν κάποιους σποδαίους έλληνες ηθοποιούς από τον Φίνο, που μέχρι τότε είχε μόνιμη συνεργασία μαζί τους, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Κώστας Βουτσάς, αύξησαν πολύ τις αμοιβές τους.

Την επόμενη χρονιά από την ίδρυση της εταιρείας γυρίσανε την ταινία «Το Πιο Λαμπρό Αστέρι» (1967), με το ζευγάρι Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ και κατάφεραν να κατακτήσουν την κορυφή στον πίνακα των εμπορικότερων ταινιών της χρονιάς εκτοπίζοντας την παντοκρατορία της Finos Film ".

Σύντομα η Καραγιάννης Καρατζόπουλος με τους τρεις άντρες τοποθετημένους τον καθένα στο δικό του πόστο κατόρθωσε να παράγει, μαζί με τις συμπαραγωγές που χρηματοδοτούσε, 20 ταινίες το χρόνο.

Μετά το 1973 η παραγωγή της εταιρείας μειώθηκε κατακόρυφα, εξαιτίας της εισόδου της τηλεόρασης. Στα τέλη του ΄70 οραματιζόμενοι την ανάκαμψη του ελληνικού κινηματογράφου χρηματοδότησαν την ταινία του Θ. Μαραγκού «Από πού Πάνε για την Χαβούζα» (1978), η οποία με την τεράστια επιτυχία της, τους δικαίωσε. Παρ' όλα αυτά η τηλεόραση προκάλεσε δραστική μείωση στα εισιτήρια των κινηματογράφων και έτσι οι ταινίες που γινόντουσαν είχαν πολύ χαμηλό προϋπολογισμό και το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Συνολικά η εταιρεία έχει παράγει μαζί με τις συμπαραγωγές 110 ταινίες.

Στο φεστιβάλ ως επίσημες συμμετοχές συμμετείχαν και οι ταινίες «Μια γυναίκα στην αντίσταση(1970)» «Υποβρύχιο Παπανικολής(1971)» που πήρε τιμητική διάκριση και η "Καταναλωτική κοινωνία(1971)".

Από το 1990 η εταιρεία ασχολήθηκε κυρίως με τη διανομή ταινιών, συγκεντρώνοντας ταινίες ανεξάρτητων παραγωγών. Συγκεκριμένα το 1997 αγόρασε τον κατάλογο ταινιών του παραγωγού James Paris, το 2000 τις ταινίες της Δαμασκηνός Μιχαηλίδης, καθώς και ταινίες κάποιων μικρότερων παραγωγών. Από τις ταινίες αυτές μόνο οι 80 ήταν σε αξιοπρεπή κατάσταση. Στις υπόλοιπες είχαν χαθεί τα αρνητικά, άλλες δεν είχαν ήχο και σε άλλες τα αρνητικά είχαν υποστεί τεράστια ζημιά. Παρ' όλες τις δυσκολίες και το κατεστραμμένο υλικό έχει γίνει η καλύτερη δυνατή προσπάθεια να αποκατασταθούν οι ταινίες και να μπορούν να επαναπροβληθούν.

Από το 2013 συμμετέχει σε αρκετές εμπορικές παραγωγές του νέου ελληνικού κινηματογράφου όπως "ο Ακάλυππτος", "Στα καλά καθούμενα", "Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός", "Army Baby" και "ο Μαγικός Καθρέφτης".

Το 2015 πήρε τη μεγάλη απόφασή να χρωματίσει στο εξωτερικό για πρώτη φορά την ασπρομάυρη ελληνική ταινία "Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα", του ΓΙώργου Τζαβέλλα, με εκπληκτικά αποτελέσματα.

Αυτή τη στιγμή η συλλογή της Καραγιάννης – Καρατζόπουλος καλύπτει περισσότερα από εξήντα χρόνια ελληνικού κινηματογράφου, ξεκινώντας από το 1952 και την ταινία «Ένα βότσαλο στη λίμνη» και φτάνοντας στο 2022 με την ταινία «ARMY BABY».