Γλυκά Νερά: Το χρονικό της δολοφονίας που σόκαρε το πανελλήνιο - Σήμερα η απολογία Αναγνωστόπουλου

06:32 11/5/2022 - Πηγή: iEidiseis

Σαν σήμερα, ένα χρόνο μετά τη φοβερή νύχτα, που άλλαξε για πάντα και δραματικά τη ζωή του, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος έγραφε ιστορία στα εγκληματολογικά χρονικά της χώρας, με ένα έγκλημα, που συγκλόνισε το πανελλήνιο και καταγράφηκε ως το «Έγκλημα στα Γλυκά Νερά».Ο 33χρονος πιλότος, όπως τον αποκαλούσαν όλοι στην αρχή, έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια την 21χρονη σύζυγό του Καρολάιν, στο συζυγικό τους κρεββάτι, αφού είχε προηγηθεί καυγάς μεταξύ…

«Οταν κάποιος αρχίσει να σκέπτεται πως θα το κάνω, μπορεί να θεωρηθεί εκ προμελέτης πράξη».

Πρόεδρος: H προσωπικότητα του κατηγορούμενου,

μπορεί να δώσει το ερέθισμα, για ό,τι έκανε; Μπορεί να πυροδοτήσει συναίσθημα θυμού;

Mάρτυρας: Ο χρόνος, που μεσολάβησε από τον καυγά Καρολάιν και Μπάμπη, μέχρι τη δολοφονία, ήταν ανασταλτικός παράγοντας, για οποιαδήποτε έκρηξη. Ήταν πεντέμισι λεπτά πάνω από το σώμα της, πριν η Καρολάιν ξεψυχήσει. Ο καυγάς μπορούσε να δημιουργήσει συνάισθημα θυμού στον κατηγορούμενο, αλλά όχι να τον κάνει να φτάσει στο έγκλημα.

Σε ερωτήσεις του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής, πως είναι δυνατόν κάποιος, που βρισκόταν σε βρασμό, να μπορεί επι 37 ημέρες να προσποιείται, η γιατρός απάντησε ότι, «κάποιος που βρίσκεται σε κατάσταση "αψιθυμίας", δηλαδή βρασμού, μετά την πράξη του, βγαίνει, φωνάζει, λέει τι έκανα... Εδώ δεν υπήρχε συναίσθημα».

Κατηγορηματική ήταν η μάρτυρας ότι, ο κατηγορούμενος δεν λειτούργησε εν βρασμώ και με το κουτάβι της Καρολάιν, που το κρέμασε από τη σκάλα.

Σε ερωτήσεις συνηγόρων, που εκπροσωπούν Φιλοζωικό Σωματείο στο Μαραθώνα, από το οποίο η Καρολάιν πήρε το σκυλάκι της, η κυρία Ηγουμενάκη υποστήριξε ότι, «το κουτάβι ήταν η προέκταση της Καρολάιν. Το ήθελε εκείνη και μεγαλώνανε μαζί την κόρη τους, τη Λυδία».

Και συμπλήρωσε:

«Βλέπουμε από τον τρόπο, που σκοτώνει ο κατηγορούμενος ότι, δεν είχε συναίσθημα. Κάνει το θάνατο διαρκείας. Σκοτώνει το κουτάβι βασανιστικά, όπως ακριβώς σκότωσε και την Καρολάιν. Βλέπει το ζώο να χτυπιέται, να υποφέρει, όπως και την Καρολάιν. Βλέπουμε με τι τρόπο αντιμετωπίζει το θάνατο»,

Πολιτική Αγωγή: Tι πρόσφερε στον κατηγορούμενο ο τρόπος, που σκότωσε το κουτάβι;

Mάρτυρας: Τίποτα δεν του πρόσφερε. Εκανε αυτό, που ήθελε. Δεν είχε συναίσθημα.

Σε άλλο σημείο της κατάθεσης της η ψυχίατρος μίλησε για «έπαρση, κτητικότητα, έλλειψη ενσυναίσθησης και αναζήτηση θαυμασμού» του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, χαρακτηρίζοντάς τον ως άτομο με διαταραχή προσωπικότητας, με πολλά χαρακτηριστικά ψυχοπαθητικής ή αντικοινωνικής διαταραχής».

Η γιατρός είπε ότι, η διαταραχή προσωπικότητας αποτελεί μια ομάδα διαταραχών όπου τα άτομα έχουν συνείδηση τι κάνουν, συναίσθηση του αποτελέσματος των πράξεων τους. Υπάρχει έπαρση και ναρκισσιστική διαταραχή, δηλαδή προκύπτει ένα αίσθημα μεγαλείου από τον έλεγχο της σχέσης και έλλειψη ενσυναίσθησης. Το βλέπουμε όταν δολοφονεί τη μητέρα του παιδιού του χωρίς να ενδιαφερθεί για το ότι θα πονέσει το παιδί του, όταν τοποθετεί το παιδί δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας, είναι μια πολύ βάρβαρη κίνηση που συναντάμε στους πολέμους. Τα μωρά έχουν οπτικά και δερματικά ερεθίσματα. Όταν σκοτώνει τον σκύλο, γιατί το ζώο ήταν και του παιδιού. Από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μητέρα της Καρολάιν, πώς την προσεγγίζει στην κηδεία. Μια μάνα που πονάει την προστατεύουμε, δεν την βάζουμε να πληρώνει φέρετρα. Από τον τρόπο που κρατάει το παιδί στην κηδεία, 9 μηνών για τέσσερις ώρες σε μια κηδεία που απ’ότι ενημερώθηκα το φέρετρο άνοιξε κάποια στιγμή. Δεν χρειαζόταν να είναι εκεί. Αυτά όλα συντείνουν σε ψυχοπαθητική προσωπικότητα. Επίσης βλέπουμε μια αναζήτηση του θαυμασμού των άλλων. Βρήκε μια ανήλικη κοπέλα, πετούσε με το ελικόπτερο πάνω από το σχολείο. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα που ψάχνει ένας άνθρωπος για να φτιάξει μια σοβαρή σχέση. Ή ακόμη το πώς αντιμετώπισε την απόρριψη και την πρόθεση της γυναίκας του να χωρίσουν".

Πρόεδρος: Το αίσθημα της απόρριψης μπορεί να πυροδοτήσει επιθετικότητα σε σημείο ανεξέλεγκτο, έχει την ίδια ικανότητα να τιθασεύσει τα συναισθήματα του;

Μάρτυρας: Μπορεί κάποιος να το χειριστεί αν το επιθυμεί. Μπορεί να ελέγξει, αλλά υπάρχει η τάση εκδίκησης. Το μέγεθος της εκδίκησης εναλλάσσεται….Βλέπω την τάση να χρησιμοποιεί το παιδί. Είναι κακοποίηση να το βάζει πάνω στην άψυχη μητέρα και να κάθεται τέσσερις ώρες στην κηδεία της. Το παιδί αντιλαμβάνεται κάτι. Η σκέψη είναι: «Δεν με ενδιαφέρει αν πονάει. Δεν με ενδιαφέρει αν το παιδί καίγεται από τον ήλιο, είναι η προέκταση μου, είναι δικό μου, μου, μου. Δεν με ενδιαφέρει".

Η μάρτυρας χαρακτήρισε το θάνατο της Καρολάιν «θάνατο διαρκείας» και κατέληξε:

«Δεν ήταν ένα πιστόλι. Δεν τον ένοιαζε τίποτα. Λείπει απόλυτα το συναίσθημα. Πουθενά ούτε για τη γυναίκα του, ούτε για το παιδί του, ούτε για το σκύλο».