Γιώργος Καποπουλος: Ρεαλπολιτίκ μειωμένων προσδοκιών

06:21 19/6/2020 - Πηγή: iEidiseis

«Η επένδυση των ΗΠΑ στο Κουρδικό καθιστά αδύνατη μια συνολική εξομάλυνση με την Τουρκία», τονίζει ο εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων-διεθνολόγων στο iEidiseis.gr.

Παρά τις εντυπώσεις ότι οι περιφερειακές φιλοδοξίες του Ερντογάν είναι η αιτία της κρίσης εμπιστοσύνης μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Όταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος το 1989-91 πολλοί αναλυτές στις ΗΠΑ διαφήμιζαν τον νέο ρόλο της Τουρκίας από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο και

την Κεντρική Ασία ,μέχρι την Μέση Ανατολή όπου η Άγκυρα θα πρόβαλλε ως μοντέλο είτε κοσμικού κράτους, είτε μετριοπαθούς Πολιτικού Ισλάμ.

Ο νέος ρόλος που με την στήριξη των ΗΠΑ ,διεκδικούσε η Τουρκία γρήγορα προσέκρουσε με την σκληρή πραγματικότητα στην πρώην ΕΣΣΔ, αλλά και της Μέσης Ανατολής.

Η υπεδραστηριοποίηση της Μόσχας στην πρώην ΕΣΣΔ δεν άφησε περιθώρια επιρροής στην Τουρκία ενώ στην Μέση Ανατολή το Οθωμανικό Παρελθόν είχε για τους Άραβες το στίγμα της αποικιοκρατίας.

Με πλήρη επίγνωση του ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ τερμάτισε την από Βορρά Απειλή για την Τουρκία ,οι ΗΠΑ από την εποχή του Οζάλ μέχρι και σήμερα με τον Ερντογάν τάσσονται υπερ της μεγίστης δυνατής προσέγγισης της Αγκυρας με την Ευρώπη ,ως άγκυρα πρόσδεσης της Άγκυρας στην Δύση.

Μια προσέγγιση που έχει ως προαπαιτούμενο την επίλυση του Κυπριακού και την συμβιβαστική εκκαθάριση των διμερών ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων.

Όμως σε όλα τα παραπάνω υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υπάρχει μια βαριά σκιά που άλλοτε θα οριοθετεί και άλλοτε θα βραχυκυκλώνει τις διμερείς σχέσεις Άγκυρας-Ουάσιγκτον , η απόφαση των ΗΠΑ να αξιοποιήσουν τον Κουρδικό παράγοντα στην ευρύτερη περιοχή για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.

Η αρχή έγινε με την δημιουργία του αυτόνομού Κουρδικού Βόρειου Ιράκ στο Ιράκ αμέσως μετά την Καταιγίδα της Ερήμου την Άνοιξη του 1991 , με την περιοχή να αναβαθμίζεται σε Ντε Φάκτο ΄Ημιανεξάρτητη Οντότητα μετά την αμερικανική εισβολή, την Ανοιξη του 2003.

Η συνέχεια στην Βορειοανατολική Συρία, όταν μετά την επέλαση των Τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους το καλοκαίρι του 2014 , οι ΗΠΑ συμμάχησαν με το συριακό παρακλάδι του ΡΚΚ PYD και διευκόλυναν στην δημιουργία μιας δεύτερης Κουρδικής Οντότητας.

Και βέβαια ηφαίστειο που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή είναι το Ιρανικό Κουρδιστάν, που ήταν αυτόνομη περιοχή την εποχή της σοβιετικής κατοχής στην περίοδο 1942-46.

Η επένδυση των ΗΠΑ στο Κουρδικό καθιστά αδύνατη μια συνολική εξομάλυνση με την Τουρκία.

Μπορεί να χαμηλώσουν οι τόνοι, μπορεί ο Ερντογάν να προβάλλει ότι δίνει μάχη για τα συμφέροντα της Δύσης στην Συρία και στην Λιβύη, απέναντι στην Μόσχα , μπορεί η ανάγκη στήριξης της χειμαζόμενης Τουρκικής Οικονομίας από τις ΗΠΑ να υπαγορεύει κάποιες αποστάσεις ασφαλείας από την Μόσχα.

Όλα τα παραπάνω δεν πρόκειται να αλλάξουν την πολιτική της Ουάσιγκτον που επιδιώκει ταυτόχρονα να αποφύγει μια μετωπική σύγκρουση με Δύσης-Τουρκίας αλλά και να διατηρήσει την συμμαχική της αξιοπιστία απέναντι στους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας που είναι οι μόνοι σύμμαχοι των ΗΠΑ κατά των Τζιχαντιστών αλλά και της Τεχεράνης και των συμμάχων της.