Ιωάννα Κλάπα: Δίλημμα

12:55 13/2/2025 - Πηγή: iEidiseis

Επειδή για τα Τέμπη το ζητούμενο είναι η απονομή Δικαιοσύνης, με την ανακοίνωσή της η πρόεδρος του Αρείου Πάγου διολισθαίνει σε ένα δίλλημα: Καρυστιανού ή Κλάπα;

Ουδεμία κυβερνητική παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης - από την κυβέρνηση - υπέπεσε στην αντίληψη των δύο κυριών που τοποθετήθηκαν - από την κυβέρνηση - στους ψηλότερους δικαστικούς θώκους. Η τρίτη στη επετηρίδα Ιωάννα Κλάπα, ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου και η Γεωργία Αδειλίνη, από την έβδομη θέση, ως εισαγγελέας.

Αντιθέτως, αμφότερες διαπίστωσαν ότι υπάρχουν παρεμβάσεις από άλλες πλευρές - που εντελώς

τυχαία, φέρνουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Και δίκην αντιστάθμισης, τις αποδοκιμάζουν με τρόπο που κινείται - συμπωματικά επίσης - στην κατεύθυνση που επιθυμεί η κυβέρνηση. Μην μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς.

Η πρώτη εισαγγελέας της χώρας μάλιστα, όταν βρέθηκε στη Βουλή με ομιλητή τον Τσίπρα - που ασκούσε κριτική στη Δικαιοσύνη - παραβίασε τους τύπους και την αστική της αγωγή και αποχώρησε επιδεικτικά.

Στην έρευνα για τα Τέμπη, αντί να πάρει κατάθεση από την Μαρία Καρυστιανού και τον Νίκο Πλακιά, συνέστησε ψυχολόγο και προσφυγή στην παρηγοριά της Εκκλησίας στην πρώτη και εμψύχωσε στον δεύτερο. λέγοντας «συμβαίνουν αυτά …», όπως κατήγγειλαν οι ίδιοι.

Η Ιωάννα Κλάπα τον Φεβρουάριο του 2024 άφησε άναυδο τον νομικό κόσμο, όταν συγκάλεσε την Ολομέλεια του Δικαστηρίου για να αποδοκιμάσει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - για τις παραβιάσεις του κράτους Δίκαιου από την κυβέρνηση -ως «ανεπίτρεπτη και ευθεία παρέμβαση στο έργο των ελληνικών δικαστηρίων, σε σωρεία υποθέσεων που είναι δικαστικά εκκρεμείς».

Δεν ήταν και η καλύτερη σύσταση στη διεθνή νομική κοινότητα για την ελληνική Δικαιοσύνη: από κριτής της κυβέρνησης, σε ρόλο θεραπαινίδας. Η επίκληση της -διορισμένης - Κομισιον, το έκανε χειρότερο. Ειδικά μετά το κλείσιμο της «δικαστικής εκκρεμότητας» των υποκλοπών.

Η ανώτατη δικαστική λειτουργός τη χώρας επανέρχεται για να απαντήσει, προδήλως, στην καταγγελία της Μαρίας Καρυστιανού για χειραγώγηση της έρευνας για τα Τέμπη. Στο μόνο πρόσωπο επί της ελληνικής επικράτειας, στο οποίο η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιτάξει το παραμικρό - και ο Πρωθυπουργός προσφάτως «υποκλίθηκε», έστω υποκριτικά - η πρόεδρος του Αρείου Πάγου καταλογίζει:

-«Η διαφωνία σε νομική προσέγγιση και ερμηνεία δεν μπορεί να εκφραστεί από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο, με λοιδορία, απειλητικές εκφράσεις, υποτίμηση, προσβολή και καθύβριση των θεσμών και των κανόνων, μέσα από τους οποίους η Δημοκρατία καθορίζει τα πλαίσια λειτουργίας των θεσμών».

Άραγε η ευθεία παρέμβαση του Πρωθυπουργού στον προηγούμενο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τα Τέμπη, αλλά και οι χονδροειδές κυβερνητικές παραβάσεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών, το οποίο η πρόεδρος μνημόνευσε ως… υπόδειγμα έρευνας, αλλά και το σκάνδαλο Novartis, ήταν πλαίσια λειτουργίας των θεσμών»;

Ή μήπως ήταν οι παρακολουθήσεις πολιτικών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων και… δικαστικών, οι σκόπιμες καθυστερήσεις σε κρίσιμες έρευνες, η παρεμπόδιση της λειτουργίας Ανεξάρτητων αρχών, η καταδίωξη της Ελένης Τουλουπάκη επειδή έκανε τη δουλειά της - όπως της αναγνωρίστηκε;

Οι διαμαρτυρόμενοι - με οργή - γονείς που έχασαν τα παιδιά τους υποδεικνύονται ως αντίπαλοι των θεσμών. Όπως είχε υποδειχθεί από τη Βόζεμπεργκ, ως αντεθνική ενέργεια ότι η Καρυστιανού κατέθεσε στο Ευρωκοινοβούλιο. Και ως κίνητρο οι οικονομικές αποζημιώσεις - από διακεκριμένο μέλος του υπουργικού Συμβουλίου.

Η Δικαιοσύνη - που μόνο εμπιστοσύνη δεν εμπνέει στην κοινωνία - έχει δεινοπαθήσει από κυβερνήσεις, όχι από πολίτες. Η «αναμέτρηση» του Αρείου Πάγου, με όσους ενίστανται για την πορεία των έρευνών αντικειμενικά συντονίζεται με την κυβέρνηση και κινείται έξω από το πλαίσιο διαχωρισμού των εξουσιών.

Επειδή στην τραγωδία των Τεμπών το ζητούμενο είναι η απονομή Δικαιοσύνης, με την ανακοίνωσή της η πρόεδρος του Αρείου Πάγου διολισθαίνει σε ένα δίλλημα, που μάλλον θα έπρεπε να αποφύγει: Καρυστιανού ή Κλάπα;