Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Μιζέρια

11:52 2/12/2024 - Πηγή: iEidiseis

Αν η Κατερίνα Σακελλαροπούλου μείνει στην ιστοριογραφία, κάτι να τη θυμίζει, θα είναι η πολιτική μιζέρια της φιλοκυβερνητικής συμπεριφοράς και της δημόσιας παρουσίας της.

Μια εικόνα - κι ένα βίντεο - εκατομμύρια λέξεις… Από το πόντιουμ των εγκαινίων του Μετρό της Θεσσαλονίκης, ως Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολιτικοποιεί

προκλητικά την τελετή: εξυμνεί τον εαυτό του και επιτίθεται στην αντιπολίτευση και τον προκάτοχό του. Ο υπουργός Δημοσίων Έργων, Χρήστος Σταικούρας, που στέκεται αριστερά του, τον χειροκρότει, αξιοπρεπώς.

Ποια είναι η κυρία εκ δεξιών του, που τον χειροκρότει με ενθουσιασμό; Και πώς βρέθηκε εκεί; Δεν θα το πίστευε κανείς, αν δεν το έβλεπε. Είναι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Απονέμει εύσημα στον Πρωθυπουργό για ένα δημόσιο έργο – καθυστερημένο, αποτέλεσμα δράσεων πολλών κυβερνήσεων.

Από τον ίδιο χώρο, λίγο αργότερα, ο Μητσοτάκης θα της επιφυλάξει μια δημόσια προσβολή - με τη δήλωση ότι «δεν έχει αποφασίσει ακόμη» ποιον θα προτείνει για τη θέση της.

Ο αυτοσεβασμός θα οδηγούσε στην παραίτησή της. Όπως έκανε το 1985 ο παλιός Καραμανλής, απλώς γιατί δεν επιβεβαιώθηκε η εντύπωση ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα ανανέωνε τη θητεία του - όπως άφηνε να πλανάται. Αλλά τι να συγκρίνουμε τώρα...

Είναι μάλλον περιττό να ρωτήσει κανείς τι δουλειά είχε η αρχηγός του κράτους σε μια, εκ του σχεδιασμού της, κομματική τελετή, για ψηφοθηρία, στα εγκαίνια ενός έργου - του οποίου μάλιστα αυτός που το εγκαινίαζε αύξησε το κόστος. Γιατί δεν αξίωσε να διασφαλιστούν κάποια προσχήματα, ώστε να μην μετατρέπεται ο θεσμός που εκπροσωπεί σε… οπαδό ενός πολιτικού.

Μάλλον ζητάμε πολλά. Το αντίθετο έκανε, με σχεδόν δουλική συμπεριφορά απέναντι στον Πρωθυπουργό. Για χάρη του οποίου φόρεσε «για γούρι», όπως του είπε, ένα μάλλον κακόγουστο κόσμημα με… σιδηροδρομικές ράγες! Ούτε σύζυγος σταθμάρχη…

Πολλοί της προσάπτουν ότι συχνά συμπεριφέρεται ως… προέκταση της κυβέρνησης ή -ακόμη χειρότερα - ως υφυπουργός του Μητσοτάκη. Σε ολόκληρη τη θητεία της - που τελειώνει άδοξα, με σφραγίδα αποτυχίας από τον ίδιο - τον… συνόδευε από τη «Μαρφίν», ως τη Θεσσαλονίκη - ή ως ακροάτριά του. Πανηγύριζε με υπουργούς την ψήφιση νόμου, δειπνούσε με το πρωθυπουργικό ζεύγος, παραβίαζε το πρωτόκολλο σε κυβερνητική ορκωμοσία για να χαριεντιστεί με την, παριστάμενη, κόρη τους.

Από την πλευρά του ο Μητσοτάκης ουδέποτε της «έδωσε αέρα». Πχ στην Πανδημία, απέφυγε να ζητήσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, γιατί - όπως έλεγαν από το μέγαρο Μαξίμου και δημοσιεύθηκε χωρίς διάψευση - δεν την εμπιστευόταν να διευθύνει τις εργασίες της.

Της αφαίρεσε, σε μεγάλο βαθμό, το προνόμιο να εκπροσωπεί τη χώρα στο εξωτερικό και είναι η «λιγότερη ταξιδεμένη» πρόεδρος. Και προς ικανοποίησή του, δεν αντέδρασε σε θέματα που το συνταγματικότητα καθήκον της επέβαλε να υπερασπιστεί - όπως η παραβίαση των δημοκρατικών κεκτημένων με τις υποκλοπές.

Η Σακελλαροπούλου είναι «δημιούργημα» του Τσίπρα. Ως Πρωθυπουργός την προτίμησε για την προεδρία του Συμβουλίου της Επικράτειας - ανάμεσα σε αντιπροέδρους με καλυτέρα βιογραφικά - με μόνη δραστηριότητα δημοσιεύσεις σε συνδικαλιστικά περιοδικά! Όταν την πρότεινε ο Μητσοτάκης απέσυρε, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, την πρότασή του για τον επιτυχημένο, Προκόπη Παυλόπουλο.

Η πρώτη Ελληνίδα στον ανώτατο πολιτειακό θώκο αποχωρεί με δραματικά χαμηλότερη δημοτικότητα από τους προκάτοχους της - χωρίς να αφήνει κανένα πολιτειακό στίγμα ή θεσμικό αποτύπωμα. Και κατά τρόπο που καθιστά την επόμενη προεδρική εκλογή ένα είδος κυβερνητικού ανασχηματισμού.

Αν θα μείνει στην ιστοριογραφία, κάτι να τη θυμίζει, θα είναι η πολιτική μιζέρια της φιλοκυβερνητικής συμπεριφοράς και της δημόσιας παρουσίας της.