Κορονοϊός: Πώς να σκοτώσεις κάτι που είναι ήδη νεκρό

08:25 29/3/2020 - Πηγή: iEidiseis

Η επιστήμη πίσω απ’ όσα κάνουν τον συγκεκριμένο κορονοϊό τόσο ύπουλο, θανατηφόρο και δύσκολο να νικηθεί - Μπορείς να σκοτώσεις κάτι που είναι ήδη νεκρό; Οι ειδικοί απαντούν

Οι ιοί έχουν περάσει δισεκατομμύρια χρόνια τελειοποιώντας την τέχνη της επιβίωσης χωρίς να ζουν - μια τρομακτικά αποτελεσματική στρατηγική, η οποία τους καθιστά μία ισχυρή απειλή στον σημερινό κόσμο.

Αυτό ισχύει απολύτως και για τον φονικό νέο κορονοϊό, που έχει σκορπίσει τον πανικό στον πλανήτη. Ένα πακέτο γενετικού

υλικού που περιβάλλεται από ένα αγκαθωτό κέλυφος πρωτεΐνης, ίσο με το ένα χιλιοστό του πλάτους μιας βλεφαρίδας, συνθέτουν αυτόν τον ιό ζόμπι που μπαίνει απ’ το… παράθυρο στην κατηγορία των ζωντανών οργανισμών.

Και αυτό διότι μόλις ο SARS-CoV-2 εισχωρήσει στην αναπνευστική οδό μας, χρησιμοποιεί τα ίδια μας τα κύτταρα για να δημιουργήσει εκατομμύρια εκδοχές του εαυτού του.

Πώς λειτουργεί το παθογόνο αυτής της σατανικής ιδιοφυίας; Κάνει τη δουλειά του… στα μουλωχτά, είναι η απάντηση. Προτού ο πρώτος ξενιστής αναπτύξει συμπτώματα, ο ιός έχει ήδη εξαπλώσει τ’ αντίγραφα του παντού κι έχει μεταπηδήσει στο επόμενο θύμα του. Σύμφωνα δε με τους ειδικούς, είναι πολύ επιθετικός σε ορισμένες περιπτώσεις και αρκετά ήπιος σε άλλες, ώστε να μην εντοπίζεται εύκολα και προς στιγμήν φαίνεται να τα έχει καταφέρει μια χαρά σε αυτό.

Μεταξύ Χημείας και Βιολογίας

Οι ιοί του αναπνευστικού συστήματος έχουν την τάση να φωλιάζουν και να πολλαπλασιάζονται σε δύο μέρη: τη μύτη και τον λαιμό -όπου γίνονται εξαιρετικά μεταδοτικοί- ή χαμηλότερα στους πνεύμονες, όπου εξαπλώνονται λιγότερο εύκολα αλλά είναι πολύ πιο θανατηφόροι.

Ο SARS-CoV-2, ωστόσο, δεν κάνει τέτοιους διαχωρισμούς. Απαντάται και στην ανώτερη αναπνευστική οδό, απ’ όπου μεταφέρεται εύκολα στο επόμενο θύμα -μέσω φτερνίσματος ή βήχα- αλλά και βαθιά μες στους πνεύμονες, απ’ όπου μπορεί να σκοτώσει τον ασθενή. Ο εν λόγω συνδυασμός, του δίνει τη μεταδοτικότητα των κρυολογημάτων, μαζί μ’ ένα μέρος της φονικής ικανότητας του στενού μοριακού συγγενή του, SARS, που προκάλεσε τη δική του «έκρηξη» στην Ασία το 2002-2003.

Ένα άλλο ύπουλο χαρακτηριστικό αυτού του ιού, είναι το εξής: Όντας λιγότερο φονικός, κάνει τα συμπτώματά του να εμφανίζονται λιγότερο εύκολα από κείνα του SARS, κι έτσι οι άνθρωποι τον μεταδίδουν σε άλλους προτού αντιληφθούν πως έχουν μολυνθεί.

Ο SARS-CoV-2 μοιάζει πολύ με ιούς που επίσης έσπειραν τον πανικό τα τελευταία 100 χρόνια: τη γρίπη του 1918, του 1957 και του 1968, τον SARS τον MERS και τον Ebola. Όπως ο κορονοϊός, έτσι κι όλες αυτές οι ασθένειες είναι ζωονοσογόνες - μεταπήδησαν απ’ τον ζωικό πληθυσμό στον ανθρώπινο. Κι όλες προκλήθηκαν από ιούς που κωδικοποιούν το γενετικό τους υλικό σε RNA.

Δεν είναι τυχαίο, λένε οι επιστήμονες. Η κατάσταση ζόμπι των RNA ιών τούς καθιστά εύκολους στη σύλληψη μα δύσκολους στη θανάτωση.

Έξω από τον ξενιστή, οι ιοί είναι αδρανείς. Δεν διαθέτουν κανένα από τα παραδοσιακά γνωρίσματα της ζωής: μεταβολισμό, κίνηση, ικανότητα αναπαραγωγής.

Και μπορούν να μείνουν έτσι για πολύ καιρό. Πρόσφατες εργαστηριακές έρευνες έδειξαν πως, μολονότι ο SARS-CoV-2 αντέχει λεπτά ή λίγες ώρες έξω από έναν ξενιστή, ορισμένα σωματίδιά του μπορούν να παραμείνουν ενεργά -δυνητικά μολυσματικά- σε χαρτόνι έως και επί 24 ώρες, σε πλαστικό και ανοξείδωτο ατσάλι έως και επί 3 ημέρες. Το 2014, ένας ιός που ήταν παγωμένος επί 30.000 χρόνια στο υπέδαφος και τον οποίο ξεπάγωσαν οι επιστήμονες, ήταν σε θέση να μολύνει μία αμοιβάδα μετά την επανενεργοποίησή του σε εργαστήριο!

Όταν οι ιοί συναντούν έναν ξενιστή, χρησιμοποιούν πρωτεΐνες στις επιφάνειές τους για να ξεκλειδώσουν και να οικειοποιηθούν τ’ ανυποψίαστα κύτταρά του. Εν συνεχεία παίρνουν τον έλεγχο των μοριακών μηχανών αυτών των κυττάρων, προκειμένου να παραγάγουν και να συναρμολογήσουν τα υλικά που χρειάζονται ώστε να φτιάξουν περισσότερους ιούς.

«Είναι εναλλαγή μεταξύ ζωντανών και μη ζωντανών», λέει ο Gary Whittaker, καθηγητής ιολογίας του Πανεπιστημίου Cornell, ο οποίος περιέγραψε έναν ιό σαν κάτι «μεταξύ Χημείας και Βιολογίας».

Αναζητώντας κατάλληλα όπλα

Μόλις βρεθεί μέσα σ’ ένα κύτταρο, ένας ιός μπορεί να φτιάξει 10.000 αντίγραφα του εαυτού του μέσα σε λίγες ώρες. Μέσα σε λίγες ημέρες, εκατομμύρια ιικά σωματίδια υπάρχουν μέσα σε κάθε κουταλιά αίματος του ασθενούς. Και μιλάμε για κουταλάκι του τσαγιού!

Η επίθεση πυροδοτεί μία έντονη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Απελευθερώνονται αμυντικές χημικές ουσίες. Η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνει, προκαλώντας πυρετό. Στρατιές από ιοφάγα λευκά αιμοσφαίρια ξεχύνονται στη μολυσμένη περιοχή. Αυτό είναι και το γεγονός που κάνει το άτομο να αισθάνεται άρρωστο.

Ο Andrew Pekosz, ιολόγος στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins, παρομοίασε τους ιούς με ιδιαιτέρως καταστροφικούς διαρρήκτες! «Μπουκάρουν στο σπίτι σου, τρώνε το φαγητό σου, χρησιμοποιούν τα έπιπλά σου, γεννούν 10.000 μωρά και σου τ’ αφήνουν όλα ρημαδιό», είπε. Δυστυχώς, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ελάχιστα απέναντι σε αυτούς τους διαρρήκτες.

Τα περισσότερα αντιμικροβιακά δρουν παρεμβαίνοντας στις λειτουργίες των μικροβίων τα οποία στοχεύουν. Επί παραδείγματι, η πενικιλίνη μπλοκάρει ένα μόριο που χρησιμοποιείται από τα βακτήρια για το κτίσιμο των κυτταρικών τοιχωμάτων τους. Το φάρμακο δρα κατά χιλιάδων ειδών βακτηρίων, ωστόσο, επειδή τ’ ανθρώπινα κύτταρα δεν χρησιμοποιούν την εν λόγω πρωτεΐνη, το πάρουμε και δεν μας δημιουργεί προβλήματα.

Όμως, οι ιοί λειτουργούν μέσω ημών. Επειδή δεν έχουν δικές τους κυτταρικές μηχανές, μπλέκονται με τις δικές μας. Οι πρωτεΐνες τους είναι οι δικές μας, οι αδυναμίες τους είναι οι δικές μας. Τα περισσότερα φάρμακα που θα μπορούσαν να τους βλάψουν, θα έβλαπταν κι εμάς! 

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, τ’ αντιιικά φάρμακα πρέπει να είναι αυστηρώς στοχευμένα και συγκεκριμένα, τονίζει η ιολόγος του Stanford, Karla Kirkegaard. Στοχεύουν πρωτεΐνες που παράγονται από τον ιό (χρησιμοποιώντας τις κυτταρικές μηχανές μας) για την αναπαραγωγική διαδικασίας του. Οι εν λόγω πρωτεΐνες είναι μοναδικές για τον κάθε ιό. Αυτό σημαίνει πως φάρμακα που πολεμούν μία νόσο, δεν είθισται να κάνουν το ίδιο και με άλλες.

Κι επειδή οι ιοί εξελίσσονται τόσο γρήγορα, οι ελάχιστες θεραπείες, τις οποίες καταφέρουν να φτιάξουν οι επιστήμονες, δεν δουλεύουν για πολύ καιρό. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες πρέπει να δημιουργούν διαρκώς νέα φάρμακα για τη θεραπεία π.χ. του HIV και γι’ αυτό οι ασθενείς παίρνουν ένα «κοκτέιλ» αντιιικών. Διότι έτσι ο ιός πρέπει να μεταλλαχθεί πολλές φορές για να καταφέρει ν’ αντισταθεί.

«Η μοντέρνα ιατρική πρέπει να τρέχει διαρκώς πίσω από τους νεοεμφανιζόμενους ιούς», λέει η δρ. Kirkegaard.

Ο SARS-CoV-2 είναι ιδιαιτέρως αινιγματικός. Μολονότι η συμπεριφορά του διαφέρει από του εξαδέλφου του, SARS, δεν υπάρχουν διακριτές διαφορές στις ακιδωτά πρωτεϊνικά «κλειδιά» των δύο ιών, τα οποία τους επιτρέπουν να εισβάλλουν στα κύτταρα του ξενιστή.

Η κατανόηση των εν λόγω πρωτεϊνών θα ήταν μία κρίσιμη εξέλιξη για τη δημιουργία του εμβολίου, λέει ο Alessandro Sette, επικεφαλής του κέντρου για τις λοιμώδεις νόσους στο Ινστιτούτο Ανοσολογίας της Λα Τζόλα. Προγενέστερη έρευνα έχει δείξει πως οι αγκαθωτές πρωτεΐνες του SARS είναι αυτές που πυροδοτούν την προστατευτική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο δρ. Sette ανακάλυψε πως το ίδιο ισχύει και με τον SARS-CoV-2.

Αυτό δίνει στους επιστήμονες έναν λόγο να αισιοδοξούν, σύμφωνα με τον Sette. Επαληθεύει το προαίσθημα των ερευνητών πως η αγκαθωτή πρωτεΐνη αποτελεί έναν ιδανικό στόχο για το εμβόλιο. Εάν οι άνθρωποι εμβολιάζονταν με μία εκδοχή της εν λόγω πρωτεΐνης, το ανοσοποιητικό τους σύστημα θα μπορούσε να διδαχθεί ν’ αναγνωρίζει τον ιό και ν’ αντιδρά στην εισβολή του γρηγορότερα.

Επιπλέον, εάν ο SARS-CoV-2 δεν διαφέρει πολύ από τον ξάδελφο SARS, τότε πιθανότατα ούτε αυτός θα εξελιχθεί πολύ γρήγορα, κάτι που θα δώσει στους ειδικούς τον απαιτούμενο χρόνο για το εμβόλιο.

Μέχρι τότε, λέει η Kirkegaard, τα καλύτερα όπλα ενάντια στον κορονοϊό είναι τα μέτρα για τη δημόσια υγεία, όπως τα τεστ και ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών. «Και φυσικά το ίδιο μας το ανοσοποιητικό σύστημα».

Ορισμένοι ιολόγοι πιστεύουν πως έχουμε και κάτι άλλο που δουλεύει προς όφελός μας: τον ίδιο τον ιό! Παρά τον σατανικά ιδιοφυή και φονικό σχεδιασμό του, λέει η Kirkegaard, «ο ιός δεν θέλει πραγματικά να μας σκοτώνει. Είναι καλό για τους ίδιους, καλό για τον πληθυσμό τους, αν είμαστε υγιέστατοι και περιφερόμαστε από δω κι από κει».

Από πλευράς εξελικτικής πορείας, οι ειδικοί πιστεύουν πως ο υπέρτατος στόχος των ιών είναι να μεταδίδονται χωρίς να σκοτώνουν τον ξενιστή - δηλαδή να είναι λιγότερο καταστροφικοί διαρρήκτες και περισσότερο ενοχλητικοί επισκέπτες.

Κι αυτό διότι οι πολύ φονικοί ιοί, όπως ο SARS και ο Ebola, είναι εκ φύσεως αυτοκαταστροφικοί, αφού δεν αφήνουν κανέναν ζωντανό στο διάβα τους κι έτσι δεν μπορούν να προχωρήσουν παρακάτω!

Στον αντίποδα, ένα μικρόβιο που είναι απλώς ενοχλητικό δύναται να παραμένει στον κόσμο ες αεί. Σε μελέτη που έγινε το 2014, ανακαλύφθηκε πως ο ιός που προκαλεί τον στοματικό έρπη ζει μαζί με τον άνθρωπο εδώ και 6 εκατομμύρια χρόνια! «Αυτός είναι ένας πολύ… επιτυχημένος ιός», λέει η Kirkegaard.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο διαβόητος SARS-CoV-2, ο οποίος σκοτώνει χιλιάδες συνανθρώπους μας πάνω στη Γη, δεν έχει ζήσει παρά ελάχιστα πάνω στον μικρό πλανήτη μας. Αναπαράγεται καταστροφικά, δίχως να γνωρίζει πως υπάρχει καλύτερος τρόπος επιβίωσης.

Ωστόσο, λίγο-λίγο, με την πάροδο του χρόνου, το RNA του αλλάζει. Μέχρι μια μέρα, όχι πολύ μακριά στο μέλλον, να είναι κι αυτός ένας από κείνους τους κορονοϊούς που κυκλοφορούν κάθε χρόνο και μας προκαλούν έναν βήχα, ένα συνάχι και τίποτα παραπάνω…

Πηγή: Washington Post

Όλες οι ειδήσεις για τον κορονοϊό στο iEidiseis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

13033: Τι πρέπει να γράφει το SMS για την απαγόρευση κυκλοφορίας

Κορονοϊός: Αυτά είναι όλα τα νέα δεδομένα για τα συμπτώματα

Σούπερ μάρκετ: Το νέο ωράριο λειτουργίας ως τις 25 Απριλίου

Έντυπο δήλωσης μετακίνησης: Πού θα το βρείτε για εκτύπωση

Κορονοϊός: Έχω συμπτώματα, τι πρέπει να κάνω