Κορονοϊος-Σαρλ Μισέλ: Πρόκληση αυτής της γενιάς

Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ επαινεί τον ρυθμό και το εύρος της βοήθειας της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού, θέλει να επαναφέρει τη βιομηχανική παραγωγή-και δεν αποκλείει τα κορωνο-ομόλογα.

Συνέντευξη παραχώρησε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ στον ανταποκριτή της FAZ στις Βρυξέλλες, Hendrik Kafsack, αλλά και σε δημοσιογράφους από τις εφημερίδες Rzeczpospolita (Πολωνία), L'Echo (Βέλγιο) και Expresso (Πορτογαλία).

-Βρίσκεται

η ΕΕ στα πρόθυρα της κατάρρευσης; Βλέπουμε στην κρίση του κορωνοϊού την αρχή του τέλους της ΕΕ;

-Δεν βλέπω την κατάσταση τόσο αρνητικά. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που ακούμε κάτι τέτοιο. Το «σχέδιο ΕΕ» είναι ισχυρό, πολύ ισχυρό. Θα είναι δύσκολο να το διατηρήσουμε; Φυσικά και θα είναι. Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης είναι η πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή η γενιά, όπως άλλες γενιές πριν από αυτήν είχαν να αντιμετωπίσουν άλλες προκλήσεις. Έχουμε τα απαραίτητα εργαλεία και την πολιτική βούληση να ξεπεράσουμε την κρίση.

-Αλλά έχουμε δει έναν βαθύ διχασμό στην ΕΕ. Βλέπουμε τον Πρωθυπουργό Viktor Orbán να απειλεί το Κράτος Δικαίου, Βορρά και Νότο να βρίσκονται σε διαμάχη για τα κορωνο-ομόλογα. Ας μείνουμε στην Ουγγαρία. Δεν ήταν πολύ χαμηλόφωνη η ΕΕ στην κριτική της;

-Φυσικά πρέπει να το συζητήσουμε αυτό -και σκοπεύω να το κάνω στην επόμενη τηλεδιάσκεψη κορυφής στο τέλος της επόμενης εβδομάδας. Για εμάς, αυτό συγκαταλέγεται στα κεντρικά ζητήματα σε σχέση με τα διδάγματα που θα πρέπει να αντλήσουμε από την κρίση. Είμαστε ανοιχτές κοινωνίες, για τις οποίες ο έκτακτος περιορισμός της ατομικής ελευθερίας, όπως τον βιώνουμε σήμερα σε πολλά μέρη, εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα. Αυτό ισχύει επίσης για τη χρήση των λεγόμενων εφαρμογών εντοπισμού για την αντιμετώπιση της κρίσης. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διατηρήσουμε υψηλά πρότυπα. Η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει τη νέα τεχνολογία που διαθέτει για να ελέγξει την κρίση. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να απαρνηθεί τις αξίες της. Αλλά ας πάμε πίσω στο Κράτος Δικαίου. Εμμένω στο γεγονός ότι η πληρωμή των χρημάτων της ΕΕ θα πρέπει μελλοντικά να συνδέεται με το σεβασμό του. Σε αυτήν την περίπτωση θα έχουμε έναν αποτελεσματικό μοχλό.

-Όμως η διαμάχη σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες και τον τρόπο αντιμετώπισής τους συνεχίζει να υποβόσκει.

-Δεν επιτρέπεται να διυλίζουμε τον κώνωπα. Ας συγκρίνουμε την κατάστασή μας με την οικονομική κρίση. Πόσο καιρό χρειαστήκαμε για να βρούμε μια απάντηση; Τώρα έχουμε επιτύχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα σε λίγες μόλις εβδομάδες, παρέχοντας βοήθεια 3,8% και ρευστότητα 17% του ΑΕΠ. Αυτό δεν είναι αρκετό, αλλά είναι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός.

-Αυτό μας οδηγεί σε μια διαμάχη σχετικά με τα κορωνο-ομόλογα ή το κοινό χρέος για την ανασυγκρότηση. Η Ολλανδία είναι αυτή κυρίως που αντιτίθεται.

-Θεωρώ ότι είναι λάθος να επικρίνουμε στο σημείο αυτό μια χώρα. Και τα 27 κράτη-μέλη υποστηρίζουν την αμοιβαία αλληλεγγύη. Υπάρχουν όμως διαφορετικές θέσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σχετικά με τον τρόπο χρηματοδότησης της ανασυγκρότησης -και χρειαζόμαστε μια ομόφωνη απόφαση. Από την άλλη πλευρά, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να διασώσουμε την εσωτερική αγορά, και αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο οι πλούσιες χώρες, αλλά όλες θα πρέπει να έχουν αρκετά χρήματα για να ανασυγκροτηθούν. Πρέπει να είμαστε δημιουργικοί, εποικοδομητικοί και καινοτόμοι. Και δεν είναι αλήθεια ότι μόνο τα κοινά ομόλογα είναι κατάλληλο εργαλείο. Έχουμε πολλά εργαλεία αλληλεγγύης, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε: για παράδειγμα, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

-Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, σχεδιάζει να μετατρέψει τον Προϋπολογισμό 2021-2027 σε Ευρωπαϊκό Σχέδιο Marshall. Πρόσφατα, τα κράτη δεν μπορούσαν καν να συμφωνήσουν αν θα παράσχουν γι’ αυτό το σκοπό το 1,07% του ΑΕΠ τους, 1 τρις Ευρώ, μπορεί αυτό το ποσόν να είναι αρκετό;

-Φυσικά, χρειαζόμαστε έναν προϋπολογισμό μετά την κρίση που να θέτει στο επίκεντρο την εναρμόνιση της ευημερίας των χωρών της ΕΕ, αλλά όχι εις βάρος άλλων σύγχρονων καθηκόντων, όπως η έρευνα, η προστασία του κλίματος ή η ψηφιοποίηση. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές ευαισθησίες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η κρίση δεν καθιστά ευκολότερο το να πειστούν οι χώρες της ΕΕ να παράσχουν περισσότερα χρήματα για τον προϋπολογισμό. Πρέπει, επομένως, να είμαστε καινοτόμοι και να αναπτύξουμε καινοτόμους τρόπους για να βγάλουμε όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τον προϋπολογισμό.

-Για τί ποσά μιλάμε; Η Επιτροπή σκοπεύει να διαθέσει έως 1,5 τρις Ευρώ για επενδύσεις και να μοχλεύσει χρήματα από τον προϋπολογισμό, όπως έγινε και με το «Ταμείο Juncker».

-Δεν θα αναφερθώ εδώ σε αριθμούς ή ακριβή εργαλεία. Σε τελική ανάλυση, ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα πρέπει να βρω έναν συμβιβασμό. Ωστόσο, υπάρχουν ήδη προτάσεις, όπως το Μεταβατικό Ταμείο για το Κλίμα, όπου μπορούμε να επιτύχουμε μεγάλες επενδύσεις με λίγα χρήματα από τον προϋπολογισμό, τις οποίες είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε ως κατευθυντήριες, ή τη συμβιβαστική πρόταση που κατέθεσα το Φεβρουάριο για τον προϋπολογισμό και προέβλεπε την αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Πάνω απ' όλα, θα πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ δανείων και άμεσων ενισχύσεων.

-Όλα αυτά όμως ακούγονται σαν να μην βρίσκεται στο τραπέζι η ιδέα των κορωνο-ομολόγων ή όπως και αν θέλει κανείς να τα ονομάσει.

-Δεν είπα κάτι τέτοιο. Χρειαζόμαστε ένα μήνυμα σταθερότητας και αλληλεγγύης. Ο προϋπολογισμός, ειδικά αν επισπεύσουμε τις δαπάνες κατά τα δύο πρώτα έτη της οικονομικής περιόδου 2021-2027, θα μπορούσε να αποτελέσει ιδανικό εργαλείο γι’ αυτό. Υπάρχουν όμως και άλλα -συμπεριλαμβανομένης της κοινοτικοποίησης των χρεών.

-Πόσο χρόνο έχουμε; Το 2021 δεν είναι πλέον μακριά. Δεν θα ήταν ίσως καλή ιδέα να ξεκινήσετε με έναν μικρότερο προϋπολογισμό ανασυγκρότησης, μετά την κρίση του κορωνοϊού;

-Χρειαζόμαστε σταθερότητα και ένας επταετής προϋπολογισμός μπορεί να την εγγυηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και χρειαζόμαστε μια απόφαση το συντομότερο δυνατό. Είναι σαφές ότι αυτό δεν θα καταστεί ευκολότερο σε εποχές που πραγματοποιούμε μόνο τηλεδιασκέψεις. Όμως, το Eurogroup με τις αποφάσεις του για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της κρίσης απέδειξε ότι είναι εφικτό.

-Τί σημαίνει η κρίση του κορωνοϊού για την παγκοσμιοποίηση, την εξάρτηση από τις εισαγωγές, τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού;

-Πρέπει να εξάγουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα από την κρίση. Δεν επιτρέπεται να είμαστε αφελείς και στο μέλλον θα πρέπει να παράγουμε και πάλι στην Ευρώπη τα βασικά προϊόντα που χρειαζόμαστε για την Υγεία, αλλά και για τη βιομηχανική παραγωγή μας. Είναι παράλογο να κατασκευάζουμε τα μηχανήματα με τα οποία η Κίνα παράγει τις μάσκες που μας είναι τόσο πολύ αναγκαίες. Εάν επιστρέψουμε στο «business as usual» μετά την κρίση του κορωνοϊού, αυτό θα ήταν ένα μεγάλο λάθος. Πρέπει να αναδιοργανώσουμε τη βιομηχανία μας, να γίνουμε πιο ανεξάρτητοι, χωρίς προστατευτισμό, αλλά με περισσότερη παραγωγή στην Ευρώπη. Η ΕΕ πρέπει να είναι αυτόνομη, αλλά όχι αυτάρκης.

-Πριν από την κρίση, η προστασία του κλίματος, το «Green Deal» ήταν τα κεντρικά ζητήματα. Θα υποβαθμιστούν τώρα, ειδικά αν κοιτάξει κανείς τις μεγάλες δυσκολίες μεμονωμένων κλάδων, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία;

-Ορισμένοι τομείς φυσικά και αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες. Ωστόσο, θα ήταν θεμελιώδες λάθος αν εγκαταλείψουμε τώρα το «Green Deal». Η κυκλική οικονομία, η ανακύκλωση των προϊόντων, είναι ακόμη ένα κεντρικό στοιχείο της απάντησης στην κρίση της μελλοντικής μας ευημερίας. Η οικονομία μας εξαρτάται υπερβολικά πολύ από την εισαγωγή πρώτων υλών και ενδιάμεσων προϊόντων από άλλες χώρες. Αλλά είναι επίσης σαφές, και ήταν πάντοτε σαφές, ότι οι κοινωνικές συνέπειες της αναδιοργάνωσης της οικονομίας θα πρέπει να μετριαστούν.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Κορονοϊος-Σαρλ Μισέλ, Πρόκληση,koronoios-sarl misel, proklisi