Κυριάκος Μητσοτάκης: Ριμέικ

13:39 3/1/2025 - Πηγή: iEidiseis

Μόνο μια ασφαλής πρόβλεψη μπορεί να γίνει: το πρόσωπο που θα προτείνει ο Μητσοτάκης για την προεδρία θα είναι συμβατό με το ότι θα διεκδικήσει και τρίτη θητεία

Ο Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές του 2019 με άνεση. Αλλά η θέση του δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, με το σχεδόν 32% του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι.

Στο εσωκομματικό πεδίο, ο Καραμανλής και ο Σαμαράς - για διαφορετικούς λόγους ο καθένας

- δεν του είχαν δημιουργήσει προβλήματα ως αρχηγό της ΝΔ, αλλά ως Πρωθυπουργό δεν τον εμπιστεύονταν.

Προτού ενσκύψει η πανδημία του 2020, που τον κατέστησε εκ των πραγμάτων κυρίαρχο, είχε με το μέρος του μόνο τον απολογισμό του… προκατόχου του: του παρέδωσε λυμένο το Μακεδονικό, τη χώρα εκτός Μνημονίου, γεμάτα κρατικά ταμεία και διαχειρίσιμη οικονομία. Για έξι μήνες κυβερνούσε με τον προϋπολογισμό του… Τσακαλώτου - και μια χαρά ήταν.

Τελικά αποδείχθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του κληροδότησε και την ιδανική λύση για το πολιτικό - και εσωκομματικό - πρόβλημα που καθιστούσε, εξαρχής, επισφαλή την πρωθυπουργίας του: την προεδρική εκλογή.

Ήταν ο Γόρδιος δεσμός που δεν μπορούσε να κόψει - χωρίς να κοπεί ο ίδιος. Το γινάτι απέναντι στον Προκόπη Παυλόπουλο - με την επιτυχημένη θητεία σε δύσκολους καιρούς - θα είχε κόστος. Το αστέρι του όμως ήταν εκεί.

Ως πρωθυπουργός ο Τσίπρας πείσθηκε - από συγκεκριμένο υπουργό του - να κάνει για την ηγεσία του Συμβουλίου της Επικρατείας τη χειρότερη επιλογή, από τις τρεις που είχε στη διάθεσή του: διάλεξε την αντιπρόεδρο που σταδιοδρόμησε ως κόρη του - σπουδαίου - πατρός της και οπαδός του Σημίτη.

Με ισχνό βιογραφικό, χαμηλές σπουδές και χωρίς επιστημονικό βάρος, αφού οι δημοσιεύσεις της περιορίζονταν σε… συνδικαλιστικά περιοδικά. Εμφανώς ακίνδυνη από πολιτική άποψη και επιπλέον γυναίκα, ήταν για τον Μητσοτάκη η ιδανική υποψήφια.

Από χαρακτήρα - και από πολιτικό σχεδιασμό - είχε λόγους να μην θέλει ως γείτονα, πρόσωπο με άποψη και φωνή. Ιδίως στα ελληνοτουρκικά και τη θεσμική λειτουργία της χώρας.

Χωρίς να το αντιληφθεί κανείς, την «έκλεισε» τον Σεπτέμβριο του 2019. Ζητώντας της μόνο να αποσύρει άμεσα τον σύντροφό της - πρώην σύμβουλο Επικρατείας - από το… δικηγορικό γραφείο των Βρυξελλών που τον απασχολούσε διακριτικά - διαρκούσης της και θητείας της στην ηγεσία του ανωτάτου δικαστηρίου.

Ανακουφισμένος ότι θα ξεπεράσει τον επικίνδυνο σκόπελο που αντιμετώπιζε πριν χρονίσει στην πρωθυπουργία, άφησε τους πάντες να βουρλίζονται, ή να εκτίθενται αυτοπροτεινόμενοι - ισχυριζόμενος ότι θα… «αποφασίσει στο βουνό».

Ότι περιέργως, όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ο ΣΥΡΙΖΑ απέσυρε, από την πρώτη κιόλας ψηφοφορία, την πρότασή του για ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου και την προίκισε με τις ψήφους του - επιλογή για την οποία μετάνιωσε αργότερα - θα είναι μια από τις σπαζοκεφαλιές των ιστορικών του μέλλοντος, για εκείνη την περίοδο.

Η αλήθεια είναι ότι η θητεία της κυρίας, στον προεδρικό θώκο, ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να περιμένει ένας Πρωθυπουργός που έκανε ΙΧ εξωτερική πολιτική και σουρωτήρι το κράτος Δικαίου - καθιστώντας τη χώρα στόχο διεθνών επικρίσεων.

Αφού φρόντισε να την απαξιώσει ποικιλοτρόπως - αφελώς η ίδια θεωρούσε ότι τον καλοπιάνει να την κρατήσει, αν λειτουργεί ως κυβερνητική προέκταση - έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του για τη διαδοχή της. Όπως και το 2019, ουδείς τις γνωρίζει.

Οι υποψηφιότητες που προβάλλονται σωρηδόν, πάσχουν - πλην μιας ή δυο, που δεν θα επέλεγε ποτέ: ανίκανοι, κακόφημες φιγούρες, πρόσωπα με σκελετούς από το παρελθόν, αποτυχημένοι και άεργοι της πολιτικής και εγκάθετοι συμφερόντων, συνωστίζονται - χωρίς τύχη.

Όσοι γνωρίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη επιμένουν ότι είναι «καμένοι από χέρι» - με πρώτους τους «κομματικούς», από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ! Έχει δικές του αμαρτίες, δεν θα σηκώσεις και των άλλων.

Μόνο μια ασφαλής πρόβλεψη μπορεί να γίνει: το πρόσωπο που θα προτείνει για την προεδρία θα είναι συμβατό με την ανακοίνωση του ότι θα διεκδικήσει και τρίτη θητεία - αποσύροντας το σενάριο για βελούδινη διαδοχή από τον Δένδια.

Το σκηνικό είναι ριμέικ του 2019.