Κυριάκος Μητσοτάκης: Ζόφος

13:55 22/1/2025 - Πηγή: iEidiseis

Ότι κινεί ως μαριονετίστας θεσμούς και πρόσωπα, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι θρίαμβος - δεν του το είχαν. Για τους άλλους μπορεί να καταλήξει ζόφος…

Όσο χάλια πάει έξω - ακόμη και οι φιλικές του πένες του λένε πλέον ότι από το Ουκρανικό βαίνει χαμένος - τόσο στο εσωτερικό τα παίρνει όλα και… δεν φεύγει. Είναι πλέον περισσότερο «Κυβερνήτης» - όπως είχε πει σε συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη - παρά συνταγματικός Πρωθυπουργός.

Ελέγχει τα πάντα, περισσότερο από όσο του αναλογεί ως αρχηγού της πλειοψηφίας,

τη Βουλή, την προεδρία της Δημοκρατίας, την Τράπεζα της Ελλάδας, την Ενημέρωση, την Δικαιοσύνη, την Αντικατασκοπία, την Εφορία, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τον Συνδικαλισμό, το Κράτος, την Αυτοδιοίκηση, την Εκκλησία και πρωτίστως το Χρήμα - εθνικό, κοινοτικό και τραπεζικό.

Επιπλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης ελέγχει την… αντιπολίτευση, ποικιλοτρόπως: από την παρακολούθηση Ανδρουλάκη κλπ, μέχρι παρεμβάσεις στα εσωτερικά της. Εμφάνισε στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο υπουργικό του Συμβούλιο, όπως τους λαγούς ο ταχυδακτυλουργός. Έχει διάδρομους επαφής με κόμματα δεξιότερα της ΝΔ και κατά τα θρυλούμενα το μακρύ χέρι του έφτασε ως τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κουφό: μέχρι και την κυβέρνηση άλλης χώρας του αποδίδεται ότι ελέγχει και σχεδιάζει να αντικαταστήσει την ηγεσία της, με… υπουργό του!

Ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη - που είχε αντιμετωπιστεί με μειδιάματα - ακόμη και από την αδελφή του που δεν τον ψήφισε - όταν δήλωσε υποψήφιος για αρχηγός τη ΝΔ, αποδεικνύεται μήλο κάτω από τη μηλιά και φαινόμενο της μεταπολιτευτικής πολιτικής σκηνής, ως φορέας «εκλογικής μοναρχίας», κατά τον όρο του καθηγητή Γ. Κοντογιώργη.

Μετά τους μετ-ευρωεκλογικούς κλυδωνισμούς δήλωσε ότι θα διεκδικήσει τρίτη θητεία - και άρχισε ήδη να το μεθοδεύσει, με τον τρόπο του. Αν του βγει - πάει για ρεκόρ. Για πολλούς επαληθεύει ότι έλεγαν στην Ιταλία για τον Ανδρέοτι: «Είναι τόσο ικανός, ώστε είναι ικανός για όλα»; Για άλλους, απλώς βάζει στόχους και τους πιάνει, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα.

Πρώτος, η υλοποίηση της μόνης ιδεολογίας που κινεί την πολιτική του: η κοινωνία του ενός τρίτου, στο οποίο μεταφέρει πόρους και προνόμια. Αυτό το τμήμα δεν τον λατρεύει, απλώς δεν θέλει αλλαγή κυβέρνησης. Η πίεση που ασκεί στους υπολοίπους - κυρίως υιοθετώντας στην αρνητική προπαγάνδα του για τους αντίπαλους του - του εξασφαλίζει πλειοψηφίες.

Δεύτερος στόχος του είναι η «στρατηγική Ερντογάν»: να κυβερνάει επ’ αόριστόν με κοινοβουλευτικό μανδύα, καταλύοντας - με «λαϊκή βούλησή» - την εναλλαγή κομμάτων, που ήταν δύναμη της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας.

Με το είδος της εξουσίας που ασκεί - σε κοινοτική χώρα μάλιστα - που έχουν λόγο υπερεθνικοί φορείς, όπως το Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλπ - το πλησιάζει: ήδη δεν έχει αντίπαλο. Ούτε στο κόμμα του, ούτε στην πολιτική σκηνική γενικότερα και παίζει κομπολόι την αντιπολίτευση.

Η ΝΔ αποκαραμανλικοποιείται ραγδαία, ως φέουδό του. Ό,τι άλλο κινείται στο δημόσιο βίο, δεν έχει τα μέσα να αντιπαρατεθεί μαζί του. Ο Τσίπρας, που θα μπορούσε να τον αντιμετωπίσει στα μαρμαρένια αλώνια, βρίσκεται σε κατάσταση ανάμεσα σε ομηρία από τον ΣΥΡΙΖΑ και πολιτική αυτοχειρία. Τον Βενιζέλο τον διέσυρε. Και ο Καραμανλής δεν εμπλέκεται.

Έχουμε λοιπόν ένα παντοδύναμο κυβερνήτη, ντυμένο Πρωθυπουργό και όπως τραγουδούσε ο φίλος του ο Σαββόπουλος: «στην αγορά ξανοίγεται κι όλα κυκλοφορούνε». Κρατάει μόνο το κουφάρι του Πολιτεύματος: διενεργούνται, τεχνικά ελεύθερες εκλογές, λειτουργεί - τρόπος του λέγειν - Κοινοβούλιο, τα Δικαστήρια τον «δικαιώνουν» και στα ΜΜΕ υπάρχει ελευθερία έκφρασης. Αλλά όσοι έχουν ως αποστολή τους να την αξιοποιούν το αποφεύγουν και όσοι το κάνουν κακό του κεφαλιού τους.

Ως πολιτικός ο Κυριάκος δεν είναι χαρισματικός - ποτέ Πρωθυπουργός δεν είχε τόσο ρηχό δημόσιο λόγο, παρά τα καλογραμμένα κείμενα του Βλαστάρη. Η σκηνική παρουσία του είναι σχεδόν «καρτουνίστικη» και μειδιά όταν δεν πρέπει. Δεν θεωρείται ηγέτης, δεν του αναγνωρίζονται αρετές χρηστής διοίκησης, δεν υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να τον κάνουν παρέα.

Κυριαρχεί γιατί έχει ισχυρή βούληση, είναι σοβαρός, ζυγίζει τις κινήσεις του, κινείται στο παρασκήνιο, προετοιμάζεται πριν βγει στο προσκήνιο εξασφαλίσει απαντήσεις πριν κάνει ερωτήσεις. Δουλεύει με επαγγελματίες, γιατί είναι ο ίδιος επαγγελματίας. Δεν ψιμυθιώνεται απλώς επικοινωνιακά, εξολοθρεύει και τους αντιπάλους του με ναπάλμ.

Ότι κινεί ως μαριονετίστας θεσμούς και πρόσωπα, για τον ίδιο είναι θρίαμβος - δεν του το είχαν. Για τους άλλους μπορεί να καταλήξει ζόφος…