Μίκης Θεοδωράκης: Η «μυστηριακή» σχέση με τον πατέρα του, έσωσε δεκάδες φορές τη ζωή του

19:05 2/9/2021 - Πηγή: iEidiseis

«Κάθε στιγμή πού βρισκόμουν στο χείλος τού θανάτου, ή σκέψη μου πήγαινε σε κείνον...», ο Μίκης Θεοδωράκης σε επιστολή του προς την Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, αποκαλύπτει τη «μυστηριακή σχέση» με τον πατέρα του.    Ο Μίκης Θεοδωράκης στα 7 του χρόνια, περπατά στα κακοτράχαλα βουνά του Ζαγορίου, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του Γιώργη, ο οποίος, ως δημόσιος υπάλληλος, είχε

την εποπτεία για τη…

«Πρός την Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών

Αθήνα, 17.8.2012

Αγαπητοί φίλοι, Σάς ευχαριστώ θερμά για την τόσο ευγενική σας άπόφαση νά έκδώσετε τις "Πολεμικές Σελίδες" τού Γεωργίου Μ. Θεοδωράκη, πολυαγαπημένου μου πατέρα. 'Οφείλω νά σάς πώ ότι τό κείμενο αυτό υπήρξε τό εύαγγέλιο-όδηγός τής ζωής μου. Θά τό βρείτε μέσα σε κάθε μου σκέψη-πράξη-μουσική δημιουργία. '

Η σχέση μου με τον πατέρα μου είχε μιά πλευρά μυστηρίου, με άποτέλεσμα νά μου σώσει τη ζωή όχι μία ή δύο άλλά δεκάδες φορές, άφού κάθε στιγμή πού βρισκόμουν στο χείλος τού θανάτου, ή σκέψη μου πήγαινε σε κείνον και μιά μυστηριακή δύναμη τον έφερνε κοντά μου ώς Φύλακα Αγγελο γιά νά με σώσει...

Μού έλεγε τότε, ότι άκουγε μιά φωνή μέσα του πού τον προειδοποιούσε κα'ι τον επιστράτευε. Σάς τά γράφω αύτά, γιατί πιστεύω ότι βοηθούν τον άναγνώστη νά κατανοήσει καλλίτερα τον έφηβο έθελοντή πού έχυσε πρόθυμα τό αίμά του γιά τήν άπελευθέρωση τής πατρίδας καί, ταυτόχρονα, σέ ό,τι μέ άφορά, έξηγώ τή στάση μιάς ζωής με όδηγό έναν τέτοιο μοναδικό άνθρωπο, πού τήν πεμπτουσία του μπορεί νά περιγράψει μιά μόνο λέξη: Αγάπη...

Γιά νά γίνω περισσότερο κατανοητός, άς μού έπιτραπεί νά σάς διηγηθώ μόνο ένα άπό τά πολλά περιστατικά πού φανερώνουν τήν μυστηριακή σχέση πού μάς ένωνε. Στις 25 Μαρτίου τού 1949 μάς άνήγγειλαν στο Τέταρτο Τάγμα Πολιτικών Κρατουμένων στήν Μακρόνησο, ότι τήν έπομένη τριακόσιοι νέοι καί άνάμεσά τους κι έγώ, θά μεταφερθούμε στο Πρώτο Στρατιωτικό Τάγμα, όπου μάς περίμενε βέβαιος θάνατος μαρτυρικός.

Ξάπλωσα στή σκηνή μου μέ τή σκέψη στον πατέρα μου πού βρισκόταν μαζί μέ τή μητέρα μου στο χωριό Γαλατάς τής Κρήτης.

Έξω άπό τό μικρό μας σπίτι είχε καταιγίδα καί οί γονείς μου ήταν άνήσυχοι. Δέν μπορούσαν νά κοιμηθούν. Ξαφνικά ό πατέρας μου λέει στή μάνα μου: «Άσπα, κάτι τρομερό συμβαίνει στον Μίκη. Κινδυνεύει». «Τότε», τού λέει έκείνη, «θά πρέπει νά βοηθήσουμε τό κυπαρισσάκι νά μήν τό ξεριζώσει ό άέρας».

Έ βαλαν τά παλτά τους καί κατέβηκαν στον κήπο καί μέσα στήν καταιγίδα καί στή βροχή κρα 10 Γεώργιος Μ. Θεοδωράκις τούσαν τό λεπτό κορμί τού κυπαρισσιού νά μή σπάσει. Γιατι όταν τό φύτευαν είχαν πει «Αύτό τό κυπαρίσσι είναι ό γιός μας, ό Μίκης». Την άλλη μέρα, όταν μάς οδηγούσαν μέσα άπό τά βράχια στον τόπο τού μαρτυρίου, ό πατέρας μου ταξίδευε με ένα σαπιοκάραβο πού έξώκειλε στην Σαντορίνη και έτσι μέ χίλια βάσανα έφτασε στον Πειραιά.

Ώς πρώην Διευθυντής τού 'Υπουργείου Εσωτερικών είχε ισχυρούς φίλους.

Πήγε λοιπόν στον Αρχηγό τής Χωροφυλακής κ. Λειβαδέα, πού τού έδωσε τήν άδεια νά μέ έπισκεφθεί στο Τέταρτο Τάγμα. Στις 2-3 μέρες πού βρισκόταν στήν Αθήνα, έγώ βασανιζόμουν στήν χαράδρα τού 1ου Τάγματος. Έ τσι όταν μέ έβαλαν ήμιθανή καί παραμορφωμένο άπό τά χτυπήματα σε φορείο γιά νά μέ πάνε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, έκεΐνος έπαιρνε τό λεωφορείο γιά τό Λαύριο καί φτάσαμε ταυτόχρονα στήν άποβάθρα.

Ό ένας περίμενε τό καίκι γιά νά τον πάει στο νησί και ό άλλος ξεφορτώθηκε μέ τό φορείο άκριβώς μπροστά στά πόδια του. Καθώς μέ τράνταζαν γιά νά μέ πάνε άπό τό κάίκι στήν προκυμαία, ξύπνησα, άνοιξα τά μάτια μου καιτί είδα; Από πάνω μου άκριβώς τον πατέρα μου μέ σάρκα και όστά. Μέ μιάς άναστήθηκα μέσα μου.

Πήρα τεράστιες δυνάμεις. Τον κοίταξα σάν Θεό. Μέ κοίταξε κι αύτός άλλά δεν μέ γνώρισε! Σταματώ έδώ. Δέν χρειάζεται νομίζω νά πώ τίποτα άλλο.

Θά τελειώσω λέγοντας μόνο ότι όταν τον έχασα, έφυγε άπό μέσα μου τό πιο πολύτιμο κομμάτι τής ζωής μου, πού ώς φαίνεται μονάχα αύτός μπορούσε νά μού τό προσφέρει κα'ι τότε κατάλαβα ότι ζούσα μόνο γι' αύτόν...

Τώρα πιά θά έχετε καταλάβει τί σημαίνει γιά μένα αύτή ή έκδοση. Κι αύτό μόνο και μόνο γιατί θά τον εύχαριστήσει -όπου κι αν βρίσκεται- νά μάθουν ιδιαίτερα οί Ήπειρώτες τον σύνδεσμο αίματος πού τούς ένώνει μαζί του.

Σάς ευχαριστώ.

Μέ τήν άγάπη μου, Μίκης Θεοδωράκης.

Για το Αργοστόλι

Και μετά τα Γιάννενα, όπου ο Μίκης φοίτησε στην 1η και τη 2α Δημοτικού, η οικογένεια μεταφέρεται στην Κεφαλλονιά, λόγω δυσμενούς μετάθεσης του πατέρα. Εκεί η κουλτούρα και η μουσική παιδεία τον επηρεάζουν βαθειά.

Στον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας του, με τίτλο «Οι δρόμοι του Αρχάγγελου», ο Παγκόσμιος Έλληνας, γράφει για το Αργοστόλι:

«Από το Αργοστόλι, το άκουσμα των γυμνασμένων χορωδιών ή της φιλαρμονικής, δηλαδή της μελωδίας με αρμονία, μου δημιουργούσε, με το έντεχνο μουσικό έργο, ανεξήγητη έλξη και σε συνέχεια με καταλάμβανε ένα είδος γλυκιάς, θα έλεγα, μελαγχολίας για να μην πω και πόνου.».

Στο Αργοστόλι, ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης, πήγε στο 1ο Δημοτικό Αργοστολίου. Φοίτησε στην Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Έκτη Δημοτικού. Αποφοίτησε το 1936,με δάσκαλο τον Λεωνίδα Σταματάτο και στη συνέχεια πήγε Γυμνάσιο στην Πάτρα 1937.

Μετά από χρόνια, συναντήθηκαν με το δάσκαλό του τον Λεωνίδα Σταματάτο, όπως και ο ίδιος ο Θεοδωράκης αναφέρει, ως εξόριστοι και οι δύο τους στην Μακρόνησο.

Ο αντιπεριφερειάρχης Κεφαλλονιάς Σταύρος Τραυλός, το 2019, πρότεινε να μετονομαστεί το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου σε «Μίκης Θεοδωράκης», προς τιμήν του συνθέτη, μία πρόταση η οποία τον συγκίνησε βαθιά.

*Την εξωτερική φωτογραφία από 1932 απέστειλε η Μαργαρίτα Θεοδωράκη στη Μαίρη Τζώρα πριν 2-3 χρόνια.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)