Νάσος Ηλιόπουλος στο iEidiseis: Κρινόμαστε και από ζητήματα ουσίας και από ζητήματα στυλ και τρόπου

06:36 7/7/2020 - Πηγή: iEidiseis

«Πρώτο μας καθήκον είναι η επιμονή στην αντιπαράθεση με όρους πολιτικούς και προγραμματικούς και όχι με όρους τοξικούς και μαφίας», δηλώνει το ανερχόμενο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. «Επιστροφή στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία» χαρακτηρίζει τον πρώτο χρόνο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τι λέει για τον «Μεγάλο Περίπατο»

Στην εκτίμηση ότι η σημερινή συγκυρία θυμίζει το 2010 προχωρεί ο Νάσος ηλιόπουλος, με συνέντευξή του στο iEidiseis.gr, επισημαίνοντας πως «όποιος πιστεύει ότι εξελίξεις όπως ύφεση στο 9%

και εκτίναξη της ανεργίας άνω του 20% θα αφήσει ανέπαφο το πολιτικό σύστημα, έχει αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας».

«Η κυβερνητική προσπάθεια να βουλιάξει η πολιτική συζήτηση στον βούρκο των υποκλοπών συνιστά άλλη μία απόδειξη αδυναμίας», αναφέρει για τα κυρίαρχα θέματα της επικαιρότητας, για να συμπληρώσει: «Μπροστά στην οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική ανασφάλεια προσπαθούν να μετατρέψουν την πολιτική ζωή σε αστυνομικό ρεπορτάζ. Άρα το πρώτο μας καθήκον είναι η επιμονή στην αντιπαράθεση με όρους πολιτικούς και προγραμματικούς και όχι με όρους τοξικούς και μαφίας».

Δεν διστάζει, ωστόσο, να τοποθετηθεί και στο ερώτημα εάν πρέπει να περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εμπλέκονται σε ηθικά ζητήματα: «Το κριτήριο για την αξιολόγηση των στελεχών μας δεν μπορεί να είναι οι επιθέσεις της ΝΔ και των φιλικών της ΜΜΕ. Η απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου νομίζει ότι ορθώς αντιμετωπίζει την πολιτική ουσία του ζητήματος. Ο κόσμος της Αριστεράς μας κρίνει με πιο αυστηρά κριτήρια και αυτή την "παράδοση" οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Αρά εδώ κρινόμαστε και από ζητήματα ουσίας και από ζητήματα στυλ και τρόπου».

-Ένα χρόνο μετά τις τρεις εκλογικές σας ήττες, ήθελα να μου κρίνετε τη νέα κυβέρνηση;

-Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μια φράση για να περιγράψω την κυβερνητική πολιτική θα έλεγα: επιστροφή στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία. Μετά από 12 συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης η ελληνική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση ήδη από το 2019. Η πανδημία μετατρέπεται σε μια βολική δικαιολογία για να κρυφτεί η οικονομική κατάρρευση. Ταυτόχρονα για άλλη μια φορά η κρίση μετατρέπεται σε ευκαιρία ακύρωσης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Χρειάζεται πολύ θράσος για να μιλάς σήμερα για είσοδο ιδιωτών στο σύστημα υγείας μέσω των ΣΔΙΤ.
Η κυβέρνηση που δεν έκανε ούτε μία μόνιμη πρόσληψη ιατρικού προσωπικού μέσα στην πανδημία σχεδιάζει την μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε πεδίο κερδοφορίας ιδιωτικών ομίλων. Όλων αυτών δηλαδή που τις δύσκολες μέρες κρύφτηκαν αποδεικνύοντας την αδυναμία τους μπροστά σε μια πραγματική στιγμή κοινωνικής ανάγκης. Μια ολόκληρη γενιά βουλιάζει ξανά στην ανασφάλεια και κινδυνεύει να χάσει το δικαίωμα της να σκέφτεται και να σχεδιάζει το μέλλον. Είναι καθαρό λοιπόν ότι αποτελεί κυβερνητική επιλογή η επιστροφή στις πιο μαύρες μέρες της περιόδου 2010-2014.

Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μια φράση για να περιγράψω την κυβερνητική πολιτική θα έλεγα: επιστροφή στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία

-Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ πού οφείλεται κ. Ηλιόπουλε;

-Κεντρικό στοιχείο της εκλογικής ήττας ήταν η αδυναμία μας να μετατρέψουμε τα θετικά αποτελέσματα στους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες σε μια συνολική στρατηγική πρόταση για το μέλλον. Μετά από δέκα δύσκολα χρόνια η συγκυρία απαιτούσε κάτι περισσότερο από μια καλή διαχειριστική πρόταση. Την ίδια στιγμή όμως το εκλογικό αποτέλεσμα ακύρωσε στην πράξη σχεδιασμούς για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Αριστερά απέδειξε ότι έχει αποκτήσει σημαντικές ρίζες μέσα στην Ελληνική κοινωνία. Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τις εργατικές γειτονιές αναδεικνύεται σε ένα οργανικό στοιχείο του νέου πολιτικού συστήματος και όχι σε μια συγκυριακή εκλογική συνάντηση. Ταυτόχρονα η κυβερνητική εμπειρία που αποκτήθηκε μέσα σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες μπορεί να αποτελέσει σημαντικό πλεονέκτημα αν αξιοποιηθεί σωστά.

Σε μια σειρά από στοιχεία η σημερινή συγκυρία θυμίζει το 2010. Όποιος πιστεύει ότι εξελίξεις όπως ύφεση στο 9% και εκτίναξη της ανεργίας άνω του 20% θα αφήσει ανέπαφο το πολιτικό σύστημα, έχει αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας

-Μήπως η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι όμως στρατηγικής σημασίας; Μήπως, αν επιβεβαιωθούν σε βάθος χρόνου οι δημοσκοπήσεις, οδεύουμε όχι ακριβώς σε ένα δικομματικό σύστημα, αλλά σε ένα σύστημα τύπου Όρμπαν, όπου το πρώτο κόμμα συγκεντρώνει γύρω στο 40%, το δεύτερο 25-30% και τα μικρότερα κάτω από 10%, αλλά που πραγματικό αντίπαλο θα θεωρούν όχι την κυβέρνηση, αλλά το δεύτερο κόμμα;

-Το σενάριο στο οποίο αναφέρεστε σίγουρα περιγράφει τις κυβερνητικές επιθυμίες. Η ζωή όμως έχει το πλεονέκτημα να είναι απρόβλεπτη. Σε μια σειρά από στοιχεία η σημερινή συγκυρία θυμίζει το 2010. Όποιος πιστεύει ότι εξελίξεις όπως ύφεση στο 9% και εκτίναξη της ανεργίας άνω του 20% θα αφήσει ανέπαφο το πολιτικό σύστημα, έχει αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας. Η κυβερνητική πρακτική άλλωστε σε μια σειρά από ζητήματα στηρίζεται κυρίαρχα στον φόβο. Φόβο απέναντι στην αντιπολίτευση αλλά και φόβο απέναντι στην κοινωνία.

Το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο για τις συγκεντρώσεις είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του φόβου. Η ακύρωση του στην πράξη θα έρθει πολύ γρήγορα και θα αποτελέσει μια σημαντική δημοκρατική νίκη. Αναφέρθηκα όμως και για φόβο απέναντι στην αντιπολίτευση. Πρώτη φορά βλέπουμε κυβέρνηση και κυβερνητικούς μηχανισμούς να σπαταλούν τόσο χρόνο και ενέργεια όχι για να διοικήσουν αλλά για να ασκήσουν αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό το άγχος μας δείχνει δύο πράγματα, την κατανόηση του κρίσιμου ρόλου που διαδραματίζει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο πολιτικό σκηνικό και τον φόβο που προκύπτει για την ΝΔ από αυτό τον ρόλο.

Πιστεύω ότι πολύ πριν δούμε κάλπες θα δούμε μια σειρά κοινωνικούς αγώνες και για αυτούς θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε. Δεν πιστεύω ότι είναι η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης η διεξαγωγή εκλογών

-Με αφορμή την υπόθεση Νovartis και την κασέτα Μυωνή, το ΚΙΝΑΛ ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να βάλει στο κάδρο και τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ εξαπέλυσε πυρ ομαδόν εναντίον σας. Είναι ικανές οι επιθέσεις αυτές να αλλάξουν το κλίμα προσέγγισης που καλλιεργείτε το τελευταίο διάστημα με την ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη;

-Η πολιτική μας πρόταση ξεκινάει από την κοινωνία και τις ανάγκες της για να καταλήξει στις πολιτικές δυνάμεις και όχι το ανάποδο. Εντός αυτού του πλαισίου αναφέρεται στις απαραίτητες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας που σπάει τους δεσμούς της με τον νεοφιλελευθερισμό, της Πολιτικής Οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων. Το συγκεκριμένο σχέδιο εκφράζεται συνεκτικά τόσο στο ελληνικό όσο και στο Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι ένα σχέδιο που περιλαμβάνει το αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη, για ένα νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα που θα έχει στον πυρήνα του την προστασία της εργασίας και του φυσικού πλούτου. Ταυτόχρονα είναι ένα σχέδιο που ορίζει με σαφήνεια τον αντίπαλο, δηλαδή τον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό και την άκρα δεξιά. Άρα σε αυτή την συζήτηση το πρόβλημα για το ΚΙΝΑΛ δεν είναι τόσο η διαχείριση της εμπλοκής δικών του ανθρώπων στο αποδεδειγμένα πια σκάνδαλο της Novartis. Το πρόβλημα του είναι βαθιά πολιτικό και στρατηγικό. Να υπενθυμίσω π.χ. την διεθνή απομόνωση του στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής του ομάδας, στο ζήτημα της συμφωνίας των Πρεσπών.

Η κυβερνητική προσπάθεια να βουλιάξει η πολιτική συζήτηση στον βούρκο των υποκλοπών συνιστά άλλη μία απόδειξη αδυναμίας. Μπροστά στην οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική ανασφάλεια προσπαθούν να μετατρέψουν την πολιτική ζωή σε αστυνομικό ρεπορτάζ

-Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να είναι κόμμα ή παράταξη; Και αριστερά ή ευρύτερο κόμμα της προοδευτικού χώρου;

-Κάθε κόμμα που θέλει να δημιουργήσει και να εκφράσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στην κοινωνία οφείλει να έχει τις δομές και τις διαδικασίες που θα επηρεάζουν και θα εμπλέκουν ευρύτερες δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεσαι ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Στο παρελθόν μπορεί κόμματα να έχουν αυτό-χρηστεί "παράταξη" ή "κίνημα" αλλά αν θέλουμε να βλέπουμε την ουσία αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα της κομματικής συγκρότησης. Επίσης συγχωρέστε με αλλά αδυνατώ να παρακολουθήσω μια αφηρημένη συζήτηση για τα όρια ανάμεσα στο "αριστερό" και στο "προοδευτικό". Περισσότερο πιστεύω ότι εκφράζει αδυναμία να σκεφτούμε με πραγματικά σύγχρονους και συγκεκριμένους προγραμματικούς όρους.

Να το πω αλλιώς μπορούμε σήμερα να απαντήσουμε στο μεγάλο ζήτημα των κοινωνικών ανισοτήτων και της ανεργίας χωρίς ριζικές, άρα ριζοσπαστικές λύσεις; Μπορούμε να περιγράψουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που θα μπορέσει να ακολουθήσει την 4η βιομηχανική επανάσταση χωρίς να αυξήσει τις κοινωνικές αδικίες και συνεκτιμώντας την τεράστια κλιματική κρίση; Στο βαθμό λοιπόν που δεν θα αποφύγουμε τα πραγματικά πολιτικά ερωτήματα θα μπορέσουμε να εκφράσουμε ένα σχέδιο που θα αγκαλιάσει η κοινωνία, θα ενισχύσει το κόμμα, θα δημιουργήσει ένα ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό χώρο και θα επιτρέπει έναν δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στην Αριστερά και σε άλλα προοδευτικά ρεύματα.

-Σήμερα, το κόμμα σας εκπροσωπείτε ελάχιστα στους μαζικούς φορείς και σε κάθε περίπτωση αναντίστοιχα με την εκλογική του δύναμη. Το θεωρείτε πρόβλημα; Και τι πρέπει να γίνει;

-Επανερχόμαστε με ένα τρόπο στο προηγούμενο ερώτημα και στην αξία της κομματικής λειτουργίας. Λειτουργίας που κρίνεται από την σχέση με την κοινωνία και άρα αναγκαστικά και την παρέμβαση μέσα στους μαζικούς φορείς. Τα οργανωτικά προβλήματα πάντα αντανακλούν προβληματικές πολιτικές επιλογές. Εύκολα θα συμφωνήσουμε ότι οι κοινωνικές αλλαγές δεν μπορούν ποτέ να επέλθουν μόνο με διατάγματα, ακόμα και από το καλύτερο κυβερνητικό συμβούλιο. Χρειάζεσαι ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις που θα στηρίζουν και θα διεκδικούν αυτές τις αλλαγές, που θα ασκούν προωθητική και αυστηρή κριτική όπου χρειάζεται. Αυτό απαιτεί όμως σκληρή δουλειά με συνέπεια και υπομονή. Πολλές φορές υποτιμήσαμε τόσο την ανάγκη αυτής της δουλειάς όσο και την κομματική λειτουργία μπροστά στην καθημερινότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης στο κεντρικό επίπεδο.

Το θετικό στοιχείο είναι ότι παρά τις δικές μας πολιτικές και οργανωτικές αδυναμίες υπάρχουν στο εσωτερικό των μαζικών φορέων μια σειρά από κατακερματισμένες δυνάμεις που υπό όρους μπορούν να συνομιλήσουν και να εκφραστούν μέσα από ένα ευρύτερο σχέδιο, με απόλυτο σεβασμό πάντα στην αυτονομία και τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρου. Η κινητικότητα που αντικειμενικά θα φέρει η οικονομική κρίση θα δημιουργήσει τους όρους για αυτή την συνάντηση, στο χέρι μας είναι λοιπόν να μην κάνουμε ξανά το ίδιο λάθος.

Κεντρικό στοιχείο της εκλογικής ήττας ήταν η αδυναμία μας να μετατρέψουμε τα θετικά αποτελέσματα στους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες σε μια συνολική στρατηγική πρόταση για το μέλλον. Μετά από δέκα δύσκολα χρόνια η συγκυρία απαιτούσε κάτι περισσότερο από μια καλή διαχειριστική πρόταση

-Πρόωρες εκλογές εκτιμάτε ότι θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

-Πιστεύω ότι πολύ πριν δούμε κάλπες θα δούμε μια σειρά κοινωνικούς αγώνες και για αυτούς θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε. Δεν πιστεύω ότι είναι η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης η διεξαγωγή εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς έχει τόσο προγραμματικά όσο και στελεχιακά την δυνατότητα να ανταπεξέλθει σε οποιοδήποτε αιφνιδιασμό. Η διαρκής εκλογολογία όμως αποτελεί ένα σύμπτωμα που διαλύει την πολιτική συζήτηση. Η κατάσταση της πανδημίας ορίζει ένα συνολικό νέο πεδίο. Στην κοινωνία επανέρχεται ο φόβος και η ανασφάλεια. Δική μας δουλειά είναι να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε στρατηγικά αυτή την στιγμή. Κομμάτι αυτού του σχεδιασμού οφείλει να είναι και η οργανική μας εμπλοκή στις κοινωνικές αντιπαραθέσεις που αντικειμενικά θα προκύψουν το επόμενο διάστημα.

-Να περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα στελέχη σας που φέρονται να εμπλέκονται σε ηθικά θέματα;

-Η κυβερνητική προσπάθεια να βουλιάξει η πολιτική συζήτηση στον βούρκο των υποκλοπών συνιστά άλλη μία απόδειξη αδυναμίας. Μπροστά στην οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική ανασφάλεια προσπαθούν να μετατρέψουν την πολιτική ζωή σε αστυνομικό ρεπορτάζ. Άρα το πρώτο μας καθήκον είναι η επιμονή στην αντιπαράθεση με όρους πολιτικούς και προγραμματικούς και όχι με όρους τοξικούς και μαφίας. Το κριτήριο για την αξιολόγηση των στελεχών μας δεν μπορεί να είναι οι επιθέσεις της ΝΔ και των φιλικών της ΜΜΕ. Η απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου νομίζει ότι ορθώς αντιμετωπίζει την πολιτική ουσία του ζητήματος. Ο κόσμος της Αριστεράς μας κρίνει με πιο αυστηρά κριτήρια και αυτή την "παράδοση" οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Αρά εδώ κρινόμαστε και από ζητήματα ουσίας και από ζητήματα στυλ και τρόπου.

-Και με τις τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ τι πρέπει να γίνει; Είναι πλέον για πολλούς κόμμα μέσα στο κόμμα.

-Υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι ένα μαζικό κόμμα μπορεί να μην έχει διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό του; Δεν θα αποτελούσε τεράστια αντίθεση από την μια να προσπαθούμε να διευρύνουμε τον πολιτικό μας χώρο και από την άλλη να θεωρούμε ότι αυτό μπορεί να λειτουργεί σε συνθήκες μονολιθικότητας και ομοφωνίας; Το ζήτημα των τάσεων νομίζω ότι αποτελεί άλλη μια από τις εύκολες συζητήσεις για να αποφεύγουμε τα ουσιαστικά πολιτικά προβλήματα. Πραγματικό πρόβλημα και στοιχείο ουσιαστικής ενσωμάτωσης και μετάλλαξης θα αποτελούσε ο μετασχηματισμός του κόμματος σε ένα άθροισμα από προσωπικούς στρατούς στελεχών, όπως ισχύει στα αστικά κόμματα. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από διαφοροποιήσεις σε ζητήματα άποψης στον βαθμό που ο διάλογος διεξάγεται σε ένα συντροφικό πλαίσιο και σέβεται τις συλλογικές αποφάσεις. Τάσεις θα υπάρχουν πάντα σε ένα σύγχρονο Αριστερό κόμμα. Το ζητούμενο είναι να ανταποκρίνονται στα πραγματικά επίδικα της συγκυρίας και μέσα από την λειτουργία τους συμβάλουν στην καλύτερη επεξεργασία των ζητημάτων τακτικής και στρατηγικής.

-Ήθελα τη γνώμη σας και για την έως τώρα θητεία του Κώστα Μπακογιάννη

-Άλλη μια Δημοτική Αρχή που νοιάζεται για την βιτρίνα και όχι για τις γειτονιές της Αθήνας. Μια σειρά από απαλλοτριώσεις χώρων που χρειάζονται οι γειτονιές μας και ομόφωνα είχε ψηφίσει το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο σήμερα έχουν παγώσει. Η κατάσταση των δημόσιων χώρων στην πόλη παραμένει προβληματική ενώ αρκετές φορές είναι και επικίνδυνη. Αν π.χ. κάποιος επισκεφτεί τον πανέμορφο λόφο του Στρέφη θα δει εγκατάλειψη και κίνδυνο πυρκαγιάς από τα σκουπίδια και τα ξερά χόρτα. Σε κεντρικά ζητήματα όπως φωτισμός και διαχείριση απορριμμάτων οι κάτοικοι της πόλης δεν βλέπουν αλλαγές προς το καλύτερο.

Στα ζητήματα της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης ο Δήμος Αθηναίων κινδυνεύει να είναι ο μοναδικός σε όλη τη χώρα που θα αποτύχει να εξασφαλίσει τις απαραίτητες για την λειτουργία σχολικές αίθουσες. Το μεγαλύτερο ζήτημα όμως της Αθήνας θα είναι η κρίση που ήδη έχει κάνει την εμφάνιση της ξανά στις γειτονιές μας. Η Δημοτική Αρχή δεν έχει σχέδιο για να δημιουργήσει ένα κοινωνικό δίκτυ αλληλεγγύης μέσα στην πόλη. Η κρίση προφανώς θα οξύνει και ήδη υπαρκτά ζητήματα όπως η ουσιοεξάρτηση.

Κόντρα στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αναφερόταν ρητά σε "μέτρα χαμηλού κόστους", η Δημοτική Αρχή ψηφίζει μόνη της στην οικονομική επιτροπή δαπάνες 1,8 εκ. για χρώματα και αστικό εξοπλισμό. Μια απόφαση που προσβάλει χιλιάδες ανθρώπους που καλούνται να επιβιώσουν με τα 533 ευρώ της αναστολής σύμβασης

-Για τον «Μεγάλο Περίπατο» ένα σχόλιο;

-Η υλοποίηση του Μεγάλου Περιπάτου που ζούμε αυτές τις μέρες, απαξιώνει την πραγματική ανάγκη για περισσότερο δημόσιο χώρο και για ένα νέο μοντέλο αστικής κινητικότητας. Ταυτόχρονα σε μια σειρά από σημεία, απαξιώνει τόσο την δημόσια διαβούλευση όσο και την λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου. Ας ξεκινήσω από τα διάσημα παγκάκια των 5.200 ευρώ και τις ζαρντινιέρες των 4.600 ευρώ. Κόντρα στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αναφερόταν ρητά σε "μέτρα χαμηλού κόστους", η Δημοτική Αρχή ψηφίζει μόνη της στην οικονομική επιτροπή δαπάνες 1,8 εκ. για χρώματα και αστικό εξοπλισμό.

Μια απόφαση που προσβάλει χιλιάδες ανθρώπους που καλούνται να επιβιώσουν με τα 533 ευρώ της αναστολής σύμβασης. Το κόστος όμως δεν αποτελεί το μοναδικό σημείο μη σεβασμού των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Η απόφαση της 11 Μαΐου αναφερόταν στην συγκρότηση επιτροπών διαβούλευσης και επιστημονικής παρακολούθησης. Οι επιτροπές λειτούργησαν για πρώτη φορά μόλις την Πέμπτη 2 Ιουλίου. Σχεδόν δύο μήνες μετά.

Η απουσία διαβούλευσης έχει τραυματίσει ανεπανόρθωτα το σχέδιο και έχει οδηγήσει σε λάθος επιλογές ακόμα και στο καθαρά τεχνικό μέρος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χάραξη του ποδηλατόδρομου πάνω στις γραμμές του Τραμ. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι το ζήτημα των εμπορικών χρήσεων στο κέντρο της πόλης. Θα λάβουμε μέτρα για να προστατέψουμε την πολυλειτουργικότητα του κέντρου, δηλαδή την συνύπαρξη του λιανεμπορίου, των μεταποιητικών δραστηριοτήτων μικρής όχλησης και της κατοικίας; Αν δεν υπάρξουν συγκεκριμένες ρήτρες κινδυνεύουμε το κέντρο της πόλης να μετατραπεί σε μια επικράτεια μονοκαλλιέργειας των τραπεζοκαθισμάτων και του airbnb.

Μέσα στους κινδύνους όμως εμφανίζεται και μία ευκαιρία. Χωρίς να είναι στον σχεδιασμό της Δημοτικής Αρχής και εκκινώντας από την ανάγκη κριτικής έχει ανοίξει ένας πλούσιος διάλογος για τα ζητήματα της πόλης. Το στοίχημα είναι να συνδέσουμε στον δημόσιο διάλογο την κριτική με τις διεκδικήσεις και την θετική πρόταση.
Να εκφράσουμε τα αιτήματα που κατοχυρώνουν την πολυλειτουργικότητα του κέντρου. Να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε την κατοικία. Να διεκδικήσουμε την κοινωνική και αναπτυξιακή χρήση των άδειων δημοσίων κτηρίων. Να μιλήσουμε για τα σημεία που αγνοεί η πρόταση της Δημοτικής Αρχής όπως π.χ. για την Σταδίου και την ανάγκη επαναλειτουργίας των κινηματογράφων "Αττικό" και "Απόλλων" ή για το ξεχασμένο κομμάτι του Μουσείου / Πολυτεχνείου. Να πιέσουμε να προχωρήσει η ανάπλαση σε Τοσίτσα-Στουρνάρη και το άνοιγμα του "Ακροπόλ" με στόχο να αποτελέσει έναν ζωντανό κόμβο πολιτισμού.

Να συγκρουστούμε με το σχεδιασμό για την ανέγερση άλλης μιας τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο και να διεκδικήσουμε την απαλλοτρίωση του χώρου ακριβώς για τις ανάγκες του Μουσείου. Να επαναφέρουμε στον δημόσιο διάλογο τα ζητήματα προσβασιμότητας για τα ανάπηρα και εμποδιζόμενα άτομα και να διεκδικήσουμε την ενίσχυση των ΜΜΜ με μέτρα όπως η 24ωρη λειτουργία του Μετρό Παρασκευή-Σάββατο και ένα πραγματικό σχέδιο για την απόκτηση δικτύου ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα.
Τα παραπάνω είναι απόλυτα εφικτά και ορίζουν ένα πλαίσιο για ένα πραγματικά ζωντανό κέντρο, για μια πόλη που σέβεται τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες και άρα μπορεί να είναι πραγματικά φιλική και για τους επισκέπτες.