Οι «Ντε Γκρες», τα σενάρια για φιλοβασιλικό κόμμα και οι διεργασίες δεξιά της ΝΔ

06:05 24/12/2024 - Πηγή: iEidiseis

Με την απόκτηση πλήρους ελληνικής ιθαγένειας βγαίνουν και οι πολιτικοί «σκελετοί από το ντουλάπι».

Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό όλων των Νεοδημοκρατών στην είδηση ότι δέκα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας θα αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια, ήταν ότι η κυβέρνηση κλείνει, με τρόπο, το «μάτι» στην εντός και εκτός ΝΔ δεξιά. Η αμέσως επόμενη, η οποία πλέον κυριαρχεί στις εσωκομματικές συζητήσεις, είναι αν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθεί κόμμα φιλοβασιλικών και πώς αυτό θα επιδρούσε στις πολιτικές ισορροπίες στα δεξιά και ακροδεξιά του πολιτικού φάσματος.

Το σκεπτικό όσων το «ψάχνουν»,

είναι ότι σε λίγο καιρό θα ολοκληρωθεί και τυπικά η διαδικασία και τα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας θα πάρουν ελληνικές ταυτότητες και μαζί με αυτές, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Η ερώτηση είναι αν κάποιος από τους δύο γιούς του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ έχει τέτοιες βλέψεις.

Όσοι γνωρίζουν την οικογένεια, το βρίσκουν δύσκολο, όχι όμως και αδύνατο. Δύσκολο, γιατί και ο Παύλος και ο Νικόλας έχουν εμποτιστεί με τη βασιλική κουλτούρα και, παρότι έκαναν την καρδιά τους... πέτρα, δηλώνοντας σεβασμό στο ελληνικό Σύνταγμα, εξακολουθούν να θεωρούν εαυτούς ότι είναι «όλων των Ελλήνων». Εξ ου και το «Ντε Γκρες» που επέλεξαν ως επίθετο, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις από κόμματα της αντιπολίτευσης και κορυφαίους νομικούς της χώρας. Υπ' αυτήν την έννοια, δύσκολα θα έμπαιναν στη βάσανο να θέσουν εαυτούς στην κρίση των πολιτών, ρισκάροντας μάλιστα να τους γυρίσουν και την πλάτη.

«Ντε Γκες»: Πιέσεις για κόμμα από διάφορες φιλοβασιλικές «εστίες»

Το αντεπιχείρημα σε όλα τα παραπάνω είναι ότι με την αποποίηση όσων ο πατέρας τους πίστευε μέχρι τέλους, αρνούμενος να υπογράψει όσα οι ίδιοι υπέγραψαν, πιθανότατα πέρασαν στην επόμενη μέρα και τις προοπτικές που μπορεί ή δεν μπορεί να ανοίγονται. Και στην αναζήτησή τους αυτή, ενδεχομένως θα λάβουν υπόψιν τις πιέσεις που δέχονται από διάφορες φιλοβασιλικές «εστίες», να προχωρήσουν στην ίδρυση κόμματος. Ιδιαίτερα ο Παύλος, λένε οι πληροφορίες, έχει γίνει αποδέκτης ανάλογων αιτημάτων.

Θα μπορούσε, άραγε, ένα φιλοβασιλικό κόμμα να θεωρηθεί «πατριωτικό» και να καλύψει τον χώρο που φαίνεται να αναζητεί ένα ουκ ευκαταφρόνητο ποσοστό ψηφοφόρων στις δημοσκοπήσεις; Και πώς θα επιδρούσε στις υπάρχουσες ισορροπίες στα δεξιά και ακροδεξιά της πολιτικής σκηνής τυχόν ίδρυσή του; Τα ερωτήματα μπορεί να μοιάζουν ρητορικά, αλλά είναι απολύτως υπαρκτά και προκαλούν συζητήσεις, προβληματισμούς, ακόμα και αγωνίες σε ορισμένους.