Πώς κατέρρευσε το καθεστώς Άσαντ - Γιατί τον εγκατέλειψαν Ρωσία και Ιράν (Ανάλυση)

18:42 8/12/2024 - Πηγή: iEidiseis

Η τριπλή επίθεση στον Άσαντ και η εγκατάλειψη από τους συμμάχους του. Τι θα ακολουθήσει στη Συρία.

Το συριακό καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ κατέρρευσε αστραπιαία μετά από την επίθεση των αντικαθεστωτικών ανταρτών – κατά βάση τζιχαντιστών – οι οποίοι μέσα σε μια εβδομάδα ξεκίνησαν από τη βάση τους, το Ιντλίμπ, και κατέλαβαν τη Δαμασκό.

Αυτό που εκτυλίχθηκε «δεν ήταν και τόσο περίεργο», σημείωσε ο αναλυτής του Sky, καθηγητής Michael Clarke. Από στρατιωτική άποψη τις τελευταίες ημέρες είναι αυτό που περιμέναμε να συμβεί, είπε, επικαλούμενος

παρόμοια γεγονότα στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη το 2011 και στο Ιράκ το 2014 - όταν οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους «βρίσκονταν στις πύλες της Βαγδάτης μέσα σε λίγες εβδομάδες».

«Δεν έχουμε να κάνουμε με πυκνοκατοικημένες περιοχές, οπότε όταν μια πόλη πέφτει ή παραδίδεται, οι υπερασπιστές υποχωρούν στην επόμενη πόλη. Έτσι μεγάλες περιοχές καλύπτονται όταν υπάρχει προέλαση», είπε. «Σε αυτή την περίπτωση, έχω εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι την τελευταία ημέρα έχουν γίνει πολύ λίγες μάχες. Μιλάμε για πλήρη κατάρρευση».

Ο καθηγητής Michael Clarke είπε ότι η δραματική πτώση του Άσαντ προκλήθηκε τόσο γρήγορα επειδή έδινε μάχη σε τρία μέτωπα. Είχε το Hayat Tahrir al Sham (HTS) να έρχεται εναντίον του από τα βόρεια, είχε το «Νότιο Μέτωπο» να έρχεται από το νότο και μια κουρδική ομάδα στα ανατολικά.

«Έτσι ήταν υπό πίεση από τρία μέτωπα, τρεις διαφορετικές ομάδες. Μεγάλο μέρος του συριακού στρατού αυτομόλησε αποφασίζοντας ότι δεν επρόκειτο να πολεμήσει και οι ομάδες καθώς προχωρούσαν μπόρεσαν να κάνουν συμφωνίες παράδοσης», είπε ο καθηγητής Κλαρκ.

Η Ρωσία και το Ιράν εγκατέλειψαν τον Άσαντ

Ο καθηγητής τόνισε επίσης ότι η προέλαση ήταν δυνατή, επειδή οι Ρώσοι και οι Ιρανοί, οι δύο βασικοί σύμμαχοι του Άσαντ, επί της ουσίας τον εγκατέλειψαν. «Οι Ρώσοι παρείχαν αεροπορική ισχύ, αλλά όχι στρατό στο έδαφος στη Συρία , εκτός από τη μισθοφορική ομάδα Βάγκνερ, η οποία ουσιαστικά εκδιώχθηκε με το πραξικόπημα του Πριγκόζιν στη Ρωσία το 2023 », τόνισε.

«Οι Ιρανοί συμμετέχουν μέσω της Δύναμης Quds, των Φρουρών της Επανάστασης. Οι πολιτοφύλακες, είναι αρκετά καλά εκπαιδευμένοι, αλλά υπάρχουν μόνο μικρές ομάδες από αυτούς - επομένως ούτε η Ρωσία ούτε το Ιράν υποστήριξαν πραγματικά τον Άσαντ».

«Όταν το καθεστώς δέχεται μια συνεχή πίεση - και εν προκειμένω ήταν μια πίεση από τρεις πλευρές σε τρία διαφορετικά μέρη - ξαφνικά, αυτή η περιορισμένη δέσμευση που είχαν η Ρωσία και το Ιράν αποδείχθηκε πως δεν ήταν αρκετή», υπογράμμισε ο Michael Clarke.

«Είτε θα έπρεπε να συμμετάσχουν πολύ περισσότερο, είτε θα έπρεπε να αποσυρθούν. Και οι δύο αποφάσισαν ότι πρέπει να αφήσουν το καθεστώς να πέσει και να αποχωρήσουν».

Τι θα ακολουθήσει για τη Συρία;

Ο καθηγητής Clarke είπε ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα για μια πολυκομματική κυβέρνηση στη Συρία, επειδή «όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής φαίνεται να απαιτούν σχετικά αυταρχικές κυβερνήσεις».

«Θα ήταν ωραίο να σκεφτούμε ότι θα υπήρχε κάποιο είδος πολυκομματικής ομάδας που θα μπορούσε να σχηματιστεί», είπε. «Ο πρωθυπουργός, Τζαλάλι» είπε πώς «θα συνεχίσω και θα συνεργαστώ με οποιονδήποτε», και το HTS (η τζιχαντιστική οργάνωση που ηγείται των ανταρτών) είπε «θα σχηματίσουμε ένα είδος εθνικού μετώπου». «Αλλά θα δούμε», σημείωσε με νόημα ο Clarke

Και πρόσθεσε: «Η ωμή αλήθεια είναι ότι, αν κοιτάξετε σε όλη τη Μέση Ανατολή, όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής φαίνεται να απαιτούν σχετικά αυταρχικές κυβερνήσεις». «Το Ισραήλ λέει πάντα “είμαστε η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή” και υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό, παρόλο που η δημοκρατία στο Ισραήλ βρίσκεται υπό τεράστια πίεση τα τελευταία χρόνια».

«Αλλά αν κοιτάξετε στον Κόλπο, αυτό που έχετε είναι βασίλεια, που κυβερνούν με ένα είδος δικτατορίας - αλλά έχουν πολλά χρήματα, έχουν μετρητά, έτσι μπορούν να εξαγοράσουν πολλές διαμαρτυρίες. Στη ζώνη Λεβάντε - στη Συρία, στον Λίβανο, στην Αίγυπτο, στο Ιράκ - έχετε πολύ ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις. Το πιο κοντινό που είχαμε σε μια πολυκομματική κυβέρνηση σε ένα αραβικό κράτος ήταν στην Τυνησία μετά την Αραβική Άνοιξη, όμως και αυτό κατέρρευσε».