Σακελλαροπούλου: Αζμπέτε

15:27 17/1/2025 - Πηγή: iEidiseis

Τα τραπεζώματα «στιγμάτισαν» την Κατερίνα Σακελλαροπούλου με τρόπο που τελικά κατέστη ανέφικτη η παράταση του αρραβώνα, με τον Νεομητσοτακισμό που είχε συνάψει το 2020.

Δεν ήταν ο Βενιζέλος, παρά τις προσπάθειές του να ταυτιστεί με το έθνος και με το «επίτευγμα» της μνημειακής διάσωσης - παρακάμπτοντας τη συμμετοχή στις κυβερνήσεις που την κατέστησαν αναγκαία. Και παρά τις οιονεί

συνομιλίες του με την Ιστορία.

Αφού δεν τα εκτίμησαν η Φώφη και ο Ανδρουλάκης και τον άφησαν εκτός Βουλής - για τον αγνώστου διαμονής σήμερα Καμίνη και τον «αν είσαι μάνα και πονείς, πες μας ποιος είναι ο Δουδωνής», αντιστοίχως - γιατί να το εκτιμήσει ο Μητσοτάκης;

Ήταν ο Τασούλας. Ώστε ο Πρωθυπουργός να έχει το κεφάλι του ήσυχο με τους βουλευτές του - αν και αναγκάσθηκε να καταπιεί μια αντίφαση: από τη μια να τον εκθειάζει για το εύρος των ψήφων που πήρε για Πρόεδρος της Βουλής και από την άλλη να περιορίζει την εκλογή του για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στις ψήφους μόνο της ΝΔ.

Ανάμεσα σ’ αυτές τις δυο υποψηφιότητες, απορρίφθηκε η ιδέα για ανανέωση της θητείας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου - αν υπήρξε ποτέ. Ο Πρωθυπουργός δεν την επισκέφθηκε καν, για να της ανακοινώσει τις νέες πολιτειακές θεωρίες του. Άλλοι λένε ότι της τηλεφώνησε και άλλοι ότι το θλιβερό άγγελμα μετάφερε ο συνήθης Σκέρτσος. Δεν θα το έκανε ποτέ ο Γεραπετρίτης, που την είχε προτείνει…

Αν και θρυλείται ότι από την πλευρά της «κομμένης» ακούσθηκαν διάφορα, ακολούθησε, για το κοινό, επίδειξη πολιτικού πολιτισμού, δια του γεύματος με τον επί θύραις διάδοχό της - που ως προσκαλών της έκανε προφανώς το τραπέζι.

Παιχνίδια της μοίρας: αυτά τα τραπεζώματα τη «στιγμάτισαν» με τρόπο που τελικά κατέστη ανέφικτη η παράταση του αρραβώνα, με τον Νεομητσοτακισμό που είχε συνάψει το 2020.

Το πρώτο ήταν κάπου στου Ψυρρή, λίγο μετά την εκλογή της. Έκπληκτο το Πανελλήνιο, είδε φωτογραφίες του ζεύγους Μητσοτάκη - Γκραμπόφσκι, σε νυχτερινή έξοδο με το ζεύγος Σακελλαροπούλου - Κοτσώνη.

Οι φαν της - ήταν νέα και είχε ακόμη - διέδωσαν ότι πρόκειται για νέο τρόπο άσκησης των προεδρικών καθηκόντων, δια της οικειότητας. Κάτι σαν «αζμπέτε» - ελληνική σύνθλιψη του: to know us better - που έλεγε ο κινηματογραφικός Χρόνης Εξαρχάκος.

Διαψεύσθηκαν. Η πρόεδρος δεν είχε μάτια για άλλον πολιτικό εκτός από τον γείτονά της. Δεν ήπιε ποτέ ένα ποτήρι κρασί, ούτε καν με τον Τσίπρα στον οποίο όφειλε όσα και στον Μητσοτάκη: την προτίμησε για την ηγεσία του Συμβουλίου της Επικρατείας - που την κατέστησε «επιλέξιμη». Εγκαταλείποντας την πρόταση του για τον Παυλόπουλο, προκείμενου να εκλεγεί, από την πρώτη ψηφοφορία και με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ.

Το δεύτερο δεν ήταν ακριβώς δείπνο, αλλά κάτι σφηνάκια σε μπαρ. Παρέα με τον Πατέλη και τον Σκέρτσο, το βράδυ που ψηφίσθηκε ο νόμος για τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών.

Η αρχηγός του κράτους πανηγύριζε για ένα κοινοβουλευτικό αποτέλεσμα, χωρίς καν να καλέσει και εκείνους στους οποίους οφείλεται η νικηφόρα διαμόρφωση του: τον Ανδρουλάκη και τον Κασσελάκη, χωρίς τις ψήφους των οποίων δεν θα περνούσε ο νόμος...

Υπήρξαν και άλλα σημάδια «ανάρμοστης» ταύτισης με την κυβερνώσα πλευρά - αν όχι με την κυβερνώσα οικογένεια. Ακόμη και παραβιάσεις του πρωτοκόλλου. Πχ στο πλαίσιο κυβερνητικής ορκωμοσίας η Πρόεδρος κατέβηκε από τον θώκο της και έπιασε ψιλοκουβέντα με την παριστάμενη κόρη του Πρωθυπουργού. Το «αζμπέτε» είχε προχωρήσει πολύ

Όταν η χώρα πήρε φωτιά με τις αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις, της διάφυγε ότι είχε ορκιστεί στο Σύνταγμα να «προστατεύει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων». Μετά την «απόλυσή» της, είπε ότι ως πρόεδρος «προσπάθησε». Αλλά όχι αρκετά.

Αν η Ιστορία πάρει τοις μετρητοίς το επίσημο πρωθυπουργικό μήνυμα θα γράψει ότι η Σακελλαροπούλου «τίμησε την αποστολή της», με «νέο ανθρώπινο υπόδειγμα Προέδρου», «προτάγματα πολιτισμού και επιστήμης» και «ανεπιτήδευτη επικοινωνία με τους πολίτες».

Αλλά «η πατρίδα χρειάζεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μακρά διαδρομή στα κοινά και με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά» - δεξιά, εννοείται. Ο Πρωθυπουργός την ξεπροβόδισε: «να την ευχαριστήσω από καρδιάς» - αλλά δεν θα πάρουμε άλλο.

Κάπως έτσι έκλεισε το εγχείρημα της «πρώτης γυναίκας στην κορυφή του πολιτεύματος». Ωραία ήταν. Αλλά κατά τη νέα μητσοτακική ρητορική, ο πρόεδρος «οφείλει να διαθέτει υψηλό κύρος, εμπειρία, γνώση και έμπρακτο σεβασμό στους θεσμούς» - και για το τελευταίο είχε υπόψη του ένα απτό δείγμα από τη Βουλή.

Η «ευρύτερη αποδοχή», καλή είναι, αλλά «δεν σημαίνει αναγκαστικά πρόταση υποψηφίου πέραν της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας». Άλλωστε με τον Τασούλα, το κόμμα - του Σαμαρά που δεν ανήκει πλέον στις γραμμές του συμπεριλαμβανομένου – έχει «αζμπέτε» εδώ και μισό αιώνα.