Στέφανος Κασσελάκης: Σερίφης

13:15 24/11/2024 - Πηγή: iEidiseis

Αν μέχρι τώρα υπήρχε πολύς Κασσελάκης μέσα στον Κασσελάκη, στη «Διακήρυξη» έχει εξαφανιστεί.

Μιλούσε ο ίδιος ή το avatar του; Ήταν αυτοπροσώπως επί σκηνής ή μήπως επιστρατεύθηκε η τεχνητή νοημοσύνη για να εκφωνήσει την ομιλία του; Καμιά ανάλυση για το «Κίνημα Δημοκρατίας» που ανήγγειλε ο Στέφανος Κασσελάκης, δεν μπορει να είναι επαρκής αν δεν περιλαμβάνει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Για όσους δεν κατάλαβαν: Περάσαμε στην εποχή που είναι άλλο ο πολιτικός με σάρκα και οστά και άλλο το είδωλό του. Δεν έχει

σημασία ποιος είναι, αλλά ποιός φαίνεται. Το φυσικό πρόσωπο βρίσκεται πίσω – και όχι μπροστά – σε αυτό που κυριαρχεί ως κείμενο, εικόνα και λόγος.

Ξεχάστε τον Κασσελάκη, που μέσα σε έναν χρόνο πρόλαβε να μπει στον ΣΥΡΙΖΑ ως υποψήφιος ευρωβουλευτής και «φίλος του Τσίπρα», να αναδειχθεί πρόεδρός του από τη βάση και να απομακρυνθεί ανορθόδοξα από την κομματική γραφειοκρατία.

Τη θέση του πήρε – πλέον – αυτό που εξέπεμπε η «Διακήρυξη» των 4.500 λέξεων από το «Ίδρυμα Κακογιάννη». Καταλήγοντας σε ένα περιεκτικό φραστικό σόφισμα: Την πρόσκληση για συμμετοχή στην «Ιστορία που γράφουν οι πολλοί, όταν σπάνε τον τοίχο που τους έχτισαν οι λίγοι».

Ο συντάκτης του κείμενου είναι ταλαντούχος: Αυτό που έγραψε, περιείχε και τη σκηνοθεσία του. Ήταν άρτια πλατφόρμα πολιτικής, με ουσία και συνθηματολογική διεισδυτικότητα, ταυτόχρονα. Ακόμη και όταν έβαζε στο στόμα του περφόρμερ, διατυπώσεις όπως «νέα εγκάρσια τομή» – την ετυμολογία ή τη σημασία της οποίας είναι αμφίβολο αν γνωρίζει.

Η «Διακήρυξη» είναι αριστοτεχνικά δομημένη, πλήρης ως πολιτικό ντοκουμέντο και επαρκής ως ιδεολογική και πολιτική βάση. Αυτός που τη σμίλευσε, πριν από όλα χειρίσθηκε σωστά μια λέξη: «Αριστερά». Την άφησε πίσω, χωρίς να την αποδοκιμάζει.

Περιγράφει ένα νέο κόμμα της «σύγχρονης Κεντροαριστεράς» ως «πιο Αριστερό από την Αριστερά και πιο Κεντρώο από το Κέντρο». Το κείμενο είναι «δυνατό» και που κουμπώνει στη συγκυρία, για να ταιριάζει σε όσους αναζητούν κάτι που να μην μοιάζει σε όσα «δοκιμάσθηκαν ως τώρα στην εξουσία, παλιά και νεότερα».

Διαμορφώθηκε για να είναι ανταγωνιστικό στους αντιπάλους του κόμματος που περιγράφει. Τι θα αντιτάξει το ΠΑΣΟΚ που με τον Ανδρουλάκη ήταν ήδη παλιό και, προσθέτοντας τη Διαμαντοπούλου, έγινε παλαιότερο; Πώς θα τα βγάλει πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ, με το αναχρονιστικό ηγετικό τρίγωνο: Φάμελλος – Πολάκης – Παππάς;

Αν μέχρι τώρα υπήρχε πολύς Κασσελάκης μέσα στον Κασσελάκη, στη «Διακήρυξη» έχει εξαφανιστεί. Μόνο σε ένα σημείο επανέλαβε το παλαιό λάθος να προβάλει ως πολιτική πρόταση τον ευατό του. Τώρα είπε μόνο: «Χωρίς εσάς δεν θα είχα αντέξει, δεν θα ήμουν εδώ». Αυτό είχε κάτι από Χριστόδουλο: «Σας πάω!». Αλλά ως εκεί.

Με όσα έλεγε – διάβαζε για την ακρίβεια – διαμόρφωνε έναν καμβά, με ποικιλία χρωμάτων: Εντυπωσιακές προσεγγίσεις, πειστικές προτάσεις, σοβαρούς στόχους, νεφελώδεις πλειοδοσίες, συναίσθημα και δημαγωγία.

Πολλοί διέκριναν τεχνική παλαιών ανδρεοπαπανδρεϊκών ομιλιών, από μπαλκόνια. Ήτοι, λέξει διάσπαρτες – μια πρόταση, κάθε μια. Δημοκρατία. Δικαιοσύνη. Ισότητα. Αλληλεγγύη. Συμπερίληψη. Συμπύκνωση πολιτικών σε δυο λέξεις: Πατριωτικός χαρακτήρας. Ελληνικό όνειρο. Έξυπνο κράτος. Ευρωπαϊκό όραμα.

Με τη σωστή δόση σαγηνευτικού λαϊκισμού: «Λίγοι, ημέτεροι, με όνομα, με καταγωγή, με τραπεζικό λογαριασμό, με μέσον, προχωρούν, την ώρα που οι πολλοί μένουν στάσιμοι».

Σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή, Λευτέρη Κουσούλη: «Οι ιδέες κινούν τον κόσμο και οι λέξεις τον αλλάζουν». Υπήρχαν και τα δυο στη Διακήρυξη του Κ.Δ. Θα χρειαστεί, όμως, απάντηση στο πιο κρίσιμο ερώτημα: Μπορεί να τα υπηρετήσει στον δημόσιο χώρο ο ίδιος ο Κασσελάκης;

Στην πολιτική δεν αρκεί μια πρωτοποριακή Διακήρυξη, αν δεν μπορεί ο επικεφαλης του κόμματος να την μεταδώσει με το προσωπικό του παράδειγμα, τη ρητορική του ευχέρεια και την ικανότητα να συγκρούεται με άλλους στα μαρμαρένια αλώνια.

Στην περίπτωση Κασσελάκη, αυτό παρακάμπτεται επειδή… δεν είναι βουλευτής! Δεν θα χρειαστεί να υπερασπιστεί το κόμμα του στις μυλόπετρες του κοινοβουλίου. Απλώς, θα το προβάλλει με το πλεονέκτημα της επιλεκτικότητας του Διαδικτύου και συνομιλώντας σε φωταγωγημένες αίθουσες, μόνο με το ακροατήριό του.

Όποια γνώμη και αν έχει κάποιος για τον πολιτικό Κασσελάκη – και πολλοί έχουν τη χειρότερη – όσα ακούστηκαν στην Πειραιώς, σε ένα συμπέρασμα οδηγούν: Ήλθε καινούργιος σερίφης στην πόλη.